1.

ખુલ્લો છું તો ય અર્થ હું પર્દોનો થઈ ગયો

દુનિયાનો ન મારી થઈ તો હું દુનિયાનો થઈ ગયો

ઊંડાણ અંધકારનું માપી શક્યા પછી

હું હણહણાટ સૂર્યના ઘોડાનો થઈ ગયો

લોકો સમજ પ્રમાણે રહ્યા છે ઉકેલતા

લોકોના માટે પ્રશ્ન હું પાયાનો થઈ ગયો

ગરકી ગયો હું મૌન સરોવરમાં જે ક્ષણે

અવતાર એ જ ક્ષણથી હું વાચાનો થઈ ગયો

કંઈ કેટલાં પ્રયોગ કર્યા સત્યના સતત

પર્યાય તો ય આખરે અથવાનો થઈ ગયો

તરતો રહ્યો તો ચોતરફ સામે મળ્યાં વમળ

ડૂબી ગયા પછી જ  કિનારાનો થઈ ગયો

ક્યારેય મારી જાતથી ના થઈ શક્યો અલગ

સાહિલ હું  અંશ આખરે ટોળાંનો થઈ ગયો

2.

આઈનાનું મૌન ક્યાં સમજાય છે

તો ય મનખો કેટલો હરખાય છે

પાણીથી પણ પાતળું હોવા છતાં

પોત પળનું ક્યાં કદી પરખાય છે

ઉંબરા પાસે હજી પ્હોચ્યાં નથી.

માર્ગ ત્યાં તો કેટલાં ફંટાય છે

રાત આવે છે-ની નોબત સાંભળી

શું ખબર ક્યાં સૂર્ય સરકી જાય છે

શી રીતે હું ખુદને છોડાવી શકું

મારા પડછાયા મને વિંટળાય છે

જીવવાનો અર્થ ના પૂછો મને

ખાલીપામાં ખાલીપા ઠલવાય છે

ભીતરી એકાંત છે કેવું અજબ

મૌન પણ સાહિલ અહીં પડઘાય છે

3.

એટલું તો જ્ઞાન છે

લાગણી અહેસાન છે

                       આવકારો જો મળે

                       માનવું સમ્માન છે

જે વ્યથાને ઓળખે

એ ખરો ઈન્સાન છે

                        ક્ષણજીવી જીવતર અને

                         સેંકડો અરમાન છે

વિશ્વમાં સહુથી ગહન

સ્નેહનું વિજ્ઞાન છે

                          ઉમ્રભર ભર બોલો ભલે

                           પણ અધૂરું બ્યાન છે

જીવવું નિર્લેપ થઈ

ઈશ્વરી વરદાન છે

                         સ્નેહ સાહિલ વાવવું

                          એ જ બસ અભિયાન છે

4.

દૃષ્ટિ જરા ફરે ને સિતારો રફી દફે

જ્યાં નાવ લાંગરે એ કિનારો રફે દફે

તડકાની તીવ્રતાને સહો ઉમ્રભર હવે

હોવાપણાનો ભીનો ઈશારો રફે દફે

પ્રત્યેક પળ જીવનની ભલે છિન્ન ભિન્ન થઈ

તો પણ થયો ન આશ મિનારો રફે દફે

ભીના કસમની લાજને અકબંધ રાખવા

કીધો મેં જીવ જેવો સહારો રફે દફે 

કઈ પળના માથે ઈશ્વરે સાહિલ લખ્યો હશે

જીવતર ઉપરનો મારો ઈજારો રફે દફે

5.

જીવવાનું દર્દ ક્યાં થોડું હતું

ડગલે ડગલે પાછું મધપોડું હતું

કેમ જટિયા પકડી પટકું ઉંબરે

લાલસાનું માથું તો બોડું હતું

રુવેરુવું સૂર્યના તાપે બળે

ને ભીતરમાં સાવ ટાઢોડું હતું

એ મળે તો પણ નથી કંઈ કામનું 

જગ દશેરે દોડતુ ઘોડું  હતું

કેમ ધખધખતા રણને વીંધવા

જે મળ્યુ એ ઊટં તો ખોડું હતું

જ

રાજમાર્ગો વામણા લાગ્યાં બધા 

કદ અપેક્ષાનું ગજબ ચોડું હતું

પ્હાડ જેવું આયખું ડૂબી ગયું

ક્યાં કૂવામાં પાણી માથોડું હતું

ના પૂછો હું કેમ નીકળ્યો સોસરો

ડગલે ડગલે નહિ તો મધપોડું હતું

 આપણે જ્યાં બેઠતા એ બાકડે

આજ એક નવલોહિયુ જોડું હતું

બોલવા દેતું નથી સાહિલ મને

મૌન મારું ખૂબ વાતોડું હતું

તો ય સાહિલ કેટલા ઝંઝા ઝીલ્યાં

હોવું તો એક છિદ્રાળુ હોડું હતું

29/11/2023

નીસા, ૩/૧૫ દયાનંદ નગર, રાજકોટ ૩૬૦ ૦૦૨

e.mail : sahilrjt1946@gmail.com

ક્ષણમાં તમે મળ્યાં છો તમારી તલાશમાં

હું ના મને મળ્યો કદી મારી તલાશમાં

ભૂલાતાયે ન જોયું કદાપિ હૃદય મહીં

અવતાર વેડફ્યો મેં બિચારી તલાશમાં

શસ્ત્રોનું પાણી માપવાનો યત્ન મેં કર્યો

પામ્યો છું કાટ ખાધી કટારી તલાશમાં

નક્શા છે હાથમાં છતાં મંઝિલ મળી નહીં

આઠે પ્રહર ઠગાયો ઠગારી તલાશમાં

મારી ને ધર્મરાજની છે પ્રકૃતિ સમાન

હારી ગયો છું મુજને જુગારી તલાશમાં 

ક્યાં અલ્પજીવી આયખાને જાણ કૈં હતી

કોઠા હશે અપાર દુલારી તલાશમાં

સાહિલ હું સીધી વાતને સમજી શક્યો નહીં

સર્પો વિના મળે શું મદારી તલાશમાં

રાજકોટ 360 002

e.mail : sahilrjt1946@gmail.com

1

મન ન માને એમને નમતો નથી

એટલે તો કોઈને ગમતો નથી 

ભૂખ જીવતરનું ગળું ટુંપે ભલે

જૂઠનો વેપાર હું ખમતો નથી 

મારી કેડી મેં જ કંડારી સદા

ભોમિયા સંગાથ હું ભમતો નથી 

એ નથી પૂરી થવાની જાણું છું હું

તોય ઈચ્છાઓને હું દમતો નથી 

મન દુભાયે કોઈનું જેના થકી

જાણીબૂઝી એ રમત રમતો નથી 

આશનો બંદો છું સાહિલ એટલે

હું નિરાશાની ધમણ ધમતો નથી 

2

ખુલ્લો છું તોય અર્થ હું પર્દોનો થઈ ગયો

દુનિયાનો ન મારી થઈ તો હું દુનિયાનો થઈ ગયો

ઊંડાણ  અંધકારનુ માપી શક્યા પછી

હું હણહણાટ સૂર્યના ઘોડાનો થઈ ગયો 

લોકો સમજ પ્રમાણે રહ્યા છે ઉકેલતા

લોકોના માટે પ્રશ્ન હું પાયાનો થઈ ગયો 

ગરકી ગયો હું મૌન સરોવરમાં જે ક્ષણે

અવતાર એ જ ક્ષણથી હું વાચાનો થઈ ગયો 

કંઈ કેટલા પ્રયોગ કર્યા સત્યના સતત

પર્યાય તોય આખરે અથવાનો થઈ ગયો 

તરતો રહ્યો તો ચોતરફ સામે મળ્યાં વમળ

ડૂબી ગયા પછી જ  કિનારાનો થઈ ગયો 

ક્યારેય મારી જાતથી ના થઈ શક્યો અલગ

સાહિલ હું અંશ આખરે ટોળાંનો થઈ ગયો

3 

બોલો નમો શિવાય હવે હૉઈ નહીં મળું

છે આખરી વિદાય હવે હું નહીં મળું      

જ્યાં જાઉં છું હું ત્યાંથી પ્રભુ ઈચ્છે તોય પણ

પાછું નહીં ફરાય હવે હું નહીં મળું 

આંખો મીચો તો તત્ક્ષણે હું હાજરાહજૂર

શોધો તો જગમાં ક્યાંય હવે હું નહીં મળું 

યત્નો પ્રયત્નો એળે તમારા જશે બધા

કોટિ કરો ઉપાય હવે હું નહીં મળું 

આકાશકુસુમવત્ છે હવે મળવું રુબરુ

સપનાં સ્મરણ સિવાય હવે હું નહીં મળું 

આઠે  પહોર હું તમારી આસપાસમાં

હાજર હઈશ છતાંય હવે હું નહીં મળું 

4

આયખું આખું વીતાવ્યું બાગમાં

તોય લાગે જીવ્યાં છીએ આગમાં

જિંદગી પૂરી ગીતો ગાતાં રહ્યાં

ગીત ના એકે ગવાયું રાગમાં 

કામનો શું એ વસંતી વાયરો

પાંપણો ભીની કરે જે ફાગમાં 

સાતે સ્વર્ગો એ મજા ના દઈ શક્યા

જે મદજા મનને મળી છે ત્યાગમાં 

એમનાથી ના કશુંયે થઈ શકે

જે જીવે છે જોઈને પંચાગમાં 

વિશ્વ સઘળાં મારા હિસ્સામાં મળ્યાં

હું જ ના આવ્યો છું મારા ભાગમાં

મારા ઘરમાં હું જ સાહિલ ના મળ્યો

માત્ર ખાલીપો મળ્યો અસબાબમાં 

5 

જ્ઞાનમાં મીંડું છતાં જી. એ. – છીએ

અટપટા પ્રશ્નો તણાં ઈ.એ. – છીએ 

પાઠશાળા ના ગયાં તો શું થયું

કોઠા વિધ્યાપીઠના બી.એ. – છીએ 

શબ્દથી સંબંધ બંધાયા પછી

આપણે ભગવાનના પી.એ. – છીએ 

ઘરના ખૂણે બેસી કીધી નોકરી

તોય ગામેગામના ટી.એ. – છીએ 

ક્યાં હિસાબો લાગણીના જાળવ્યા

આમ સાહિલ જાણીતા સી.એ. – છીએ

જી.એ. – ગુડ આર્કિટેક્ટ

ઈ.એ.  –  એક્સપર્ટ એડવાઈઝર

બી.એ. –  બેચલર ઓફ આર્ટસ

પી.એ. –  પર્સનલ આસીસ્ટન્ટ

ટી.એ. –  ટ્રાવેલિંગ એલાઉન્સ

સી.એ. – ચાર્ટર્ડ એકાઉટન્ટ 

14-11-2023

નીસા 3/15, દયાનંદ નગર, રાજકોટ 360 002 

e.mail : sahilrjt1946@gmail.com