સંભાળ જાત જિંદગી પણ તોડબાજ છે,
મંઝિલ બાળનાર તું પણ તોડબાજ છે.
વિવાદ છાંડ એકલો ભુલો પડી જઈશ,
નાટક બનાવનાર તું પણ તોડબાજ છે.
મન સાફ રાખવા ડહોળી નાખ હાર્દને,
કીચડ ઉછાળનાર તું પણ તોડબાજ છે.
આકાશ આંબવા જવાનું માંડવાળ કર,
મામુ બનાવનાર તું પણ તોડબાજ છે.
તે પણ કદાચ બેઈમાની તો કરી હશે,
નકલી ઈમાનદાર તું પણ તોડબાજ છે.
નામનાની પહોંચ ખોવાઈ ગઈ છે,
કાવ્ય રચના કદાચ ઓટાઈ ગઈ છે.
પોળમાં પોળ જોઈ ભૂલી પડી છે,
હાથ જમણો ઉવાચ ટોકાઈ ગઈ છે.
ભુલ-ભુલામણી ગજબની ઊભી થઈ,
એક-બે વાર વાંચ લોપાઈ ગઈ છે.
મન કહે નામના •ખપેતી ગની અચ,
સાં’હ ખા, ક્યાંક ટાંચ ખોડાઈ ગઈ છે.
આ જનમ વિતશે પછી મેળવીશું,
સદ્દનસીબે ખરોંચ ધોળાઈ ગઈ છે.
ઝેર કોઠે પાડવા શંકર બની જા,
દર્દની જડ જાણવા સાકર બની જા.
આભલું વરવો ચહેરો ઓળખે છે,
રૂપને નિખારવા ચંદર બની જા.
આગલા જન્મે નવો અવતાર લેજે
આ જનમ સુધારવા બંજર બની જા.
ના સમજ કિસ્મતને તું દોષ ના દે,
કર્મને પડકારવા ખંજર બની જા.
અકડું જગ સામે બહુરુપી બની જા,
મિષ્ટ વાણી બોલવા જંતર બની જા.