ઝેર કોઠે પાડવા શંકર બની જા,
દર્દની જડ જાણવા સાકર બની જા.
આભલું વરવો ચહેરો ઓળખે છે,
રૂપને નિખારવા ચંદર બની જા.
આગલા જન્મે નવો અવતાર લેજે
આ જનમ સુધારવા બંજર બની જા.
ના સમજ કિસ્મતને તું દોષ ના દે,
કર્મને પડકારવા ખંજર બની જા.
અકડું જગ સામે બહુરુપી બની જા,
મિષ્ટ વાણી બોલવા જંતર બની જા.
એક-બે ને ત્રણ કહ્યું તો ત્રેખડ પડી,
રોકડું સુણાવ્યું તો ત્રેખડ પડી.
મોતને પડકાર ફેંકી પૌલાદ બન્યો,
અંતનો વિચાર કરતાં ત્રેખડ પડી.
ધાક-ધમકીથી ડરીને ડગવું નથી,
ફેર પાછી જિંદગીમાં ત્રેખડ પડી.
પારકી આશા ચલણમાં અમલી નથી,
હક જતાવ્યો તે’જ વખતે ત્રેખડ પડી.
ત્યારથી આશા ત્યજીને ભાંગી પડ્યો,
આશનો ફાંકો ઉતરતાં ત્રેખડ પડી.
શ્વેત બિંદું સવાર પડતાં દડ્યું છે,
નિત્યક્રમનો કરાર કરતાં દડ્યું છે.
કાલ્પનિક વારતા હકીકત બની ગઈ,
આભની આરપાર ઉડતાં દડ્યું છે.
ધોમ ધખતી બપોર, રાત્રે શિયાળો,
નગ્ન નરનો મદાર ઘટતાં દડ્યું છે.
શામળો પણ નવાઈ હેરત થયો છે,
કર્મ બળ પર દરાર ખરતાં દડ્યું છે
કાગડાને સરાદમાં વાસ નાખે,
દાભડાની કિનાર અડતાં દડ્યું છે.