વાત પણ થોડી ઘણી સમજ્યા કરો,
મૌન રહી મોકા ઉપર ગમ્યા કરો.
ચાંદને આઝાદ પણ કર્યા કરો,
કોઈ બ્હાને તો કદી મળ્યા કરો!
હા , ખરેખર કોઈથી ડરવું નહિ,
આપણી ભૂલો ઉપર ડર્યા કરો.
બ્હાર અજવાળું સતત ડોકાય છે,
એટલું ભીતરમાં ના સળગ્યા કરો.
અશ્રુઓ મન પરથી ઉતરી જાય છે,
જ્યાં ને ત્યાં દરરોજ ના રડ્યા કરો.
જિંદગીથી અતિ મહોબ્બત છે,
આદમીને સદા જરૂરત છે.
લોક તૂટી ગયા છે “મત” આપી,
સૌ મદારીને ખાસ રાહત છે.
મારા હિસ્સાનો એ ગળે તડકો,
આ એપાર્ટમેન્ટની કેવી આદત છે!
કંટકો કેમ આવે મારગમાં !
એક વાતે તો બન્ને સંમત છે.
તમને મળશે જરૂર એ મંઝિલ,
જેની પાછળ તમારી મહેનત છે.
“સ્મિત” તો જાહેરાત આંખોની,
દિલનો આજે સ્વભાવ કરવત છે.
જગતમાં લાવવામાં આવ્યો છે,
પછી અજમાવવામાં આવ્યો છે.
કરીને યાદ મુજને કો’ પ્રસંગે,
લખીને ભૂસવામાં આવ્યો છે.
અપેક્ષાઓના ‘સીટીમોલ’ લઈ જઈ,
મને લલચાવવામાં આવ્યો છે.
કરાવીને પરિચય મારો જ્યાં ત્યાં
કવિ દર્શાવવામાં આવ્યો છે.
ગઝલનો એક હુનર આપીને ‘સિદ્દીક’,
બધે ગવડાવવામાં આવ્યો છે.