કાવ્યકૂકીઝ
હા, રમૂજી લેખક મોટે ભાગે મૂજી હોય છે
લેખકને લેખક તરીકે ઓળખવામાં આવે છે
પણ હાસ્યલેખકને લેખક તરીકે નહીં, પણ
હાસ્ય લેખક તરીકે ઓળખવામાં આવે છે
હાસ્યલેખકો વાંચવામાં હોય છે એટલા સારા જોવામાં હોતા નથી
હાસ્યલેખક વાંચવામાં હસાવે છે
પણ જોવામાં રડાવે છે
વાંચીને પ્રેમમાં પડેલી છોકરી
હાસ્યલેખકને જોતાં જ એવી ડઘાય છે કે
મનોમન પતિ માનેલાને
મનોમન જ પતાવી દેતી હોય છે
એ જો ભૂલેચૂકે પણ પરણી હોત તો
તેણે સોએક વાર તો છૂટાછેડા લીધા જ હોત
રમૂજી લેખકો બને ત્યાં સુધી ઘરમાં
આરસી રાખતા નથી
એ કોણ રોજ ઊઠીને પોતાનાથી જ ડરે !
બને ત્યાં સુધી હાસ્યલેખકો
પોતે દાઢી કરતાં નથી
તે હેર કટિંગ સલૂનમાં જ જાય છે
જેથી ડરવાનું હોય તો સલૂનવાળાએ …
મોટે ભાગે હાસ્યલેખક
આત્મકથા લખતો નથી
ને લખે તો આત્મકથાને બદલે તે એટલે કે
હાસ્યલેખકની આત્મકથા
બહુ ખપતી નથી
કારણ લોકો તો એનું
હાસ્ય વાંચવા ટેવાયેલા હોય છે
તે એનાં રોદણાં સાંભળવા ક્યાં બેસે ?
એ પણ ખરું કે હાસ્યલેખકને નામ મળે છે
એટલાં ઈનામ ભાગ્યે જ મળે છે
જે મળે છે તે
હાસ્યલેખકનાં દર્શન ન થયાં હોવાને કારણે
હાસ્યલેખકને જોઈને
કોઈએ ઈનામ આપ્યું હોય
એવા તો અપવાદો ય નથી
રમૂજી લેખકો આમ તો ફનમાં માનતા હોય છે
પણ કોઈ તેમને
ફનનું ઉદાહરણ આપવાનું કહે તો
કહે છે, ‘ઓર-ફન !’
હાસ્યલેખક વિષે એવું મનાય છે કે
તેઓ રડતાં નથી
પણ
તેઓ કોઈને રડાવતાં નથી એ ઓછું છે?
હાસ્યલેખકને કોઈ પરણતું નથી
એટલે પત્નીનો પડોશમાં
વાટકી વ્યવહાર
રાખવાનો ચાન્સ જ રહેતો નથી
હા, પડોશીઓ વાટકી વ્યવહારને બદલે
ખાટકી વ્યવહાર જરૂર રાખતા હોય છે
પોતે હસી શકતો નથી એનું એક કારણ
એની સાથે થતો
ખાટકી વ્યવહાર પણ હોઈ શકે
એ ખરું કે હાસ્યનું એ ફાનસ જરા ખરબચડું છે
પણ અજવાળું તો એ રેશમી જ આપે છે …
000
છાસિયું
‘ડેડ ! હું કૈં આ બધું વાંચવાનો નથી.’
‘કેમ, તું કોઈ તંત્રી છે કે વાંચવાનો નથી?’
000
e.mail : ravindra21111946@gmail.com