વાસ્તવિકતાથી હું મોં ફેરવી લઉં એ ટેવ નથી મારી,
તકવાદીની તકલીફ સહી લઉં એ ટેવ નથી મારી.
તારે સુખ દુ:ખ જે કંઈ આપવું હોય તે આપી શકે છે,
તને ફરિયાદ કરવાની જિંદગી એ ટેવ નથી મારી.
લહેરોની વચ્ચે હાલક ડોલક થતી નાવમાં બેસીને,
કિનારે આવીને મોતી હું ગ્રહી લઉં એ ટેવ નથી મારી.
ઉદાસીને ગમગીન ચહેરા પરથી વાંચ્યા પછી પણ,
બેસી રહેવું જાત સાથે મૌન ધરી એ ટેવ નથી મારી.
સમયે સમયે ઉકેલ આવે છે જિંદગીનો ‘રાહગીર’ –
વહેમના વહાણથી સફર કરવી એ ટેવ નથી મારી.
•
2.
કોણ જાણે કેમ મને જૂની વાત યાદ આવી ગઈ,
આંખ ખોલી જોયું તો સુહાની રાત યાદ આવી ગઈ.
એકલતા અનુભવી ત્યાં ફરી મેં આંખ મીચી દીધી,
પણ ઊંઘ નહીં આવી – જઝબાત યાદ આવી ગઈ.
સહસા બેઠો થઈ ગયો ખોવાઈ ગયો વિચારોમાં,
આંખના પલકાર જેવી સૌગાત યાદ આવી ગઈ.
ભરાયો ગળે ડૂમો ને હાથ મારા થર થર ધ્રૂજે,
હૃદયના ધબકારે રૂડી માત યાદ આવી ગઈ.
હૈયુ મારું થયું શાંત અને થયો આંગણે ઉજાસ,
સપનાની રંગબેરંગી તે ભાત યાદ આવી ગઈ.
e.mail : ronakjoshi226@gmail.com
