આંદોલનમાં જવા
પરોઢથી
તૈયાર થયેલા
ખેડૂતોનાં ખિસ્સાંમાં
આપણે
ગઈ સાંજે
લખેલી કવિતા મૂકી દઈએ.
મીરાં,
જો આ ખેડૂત જીવી જશે તો?
આપણી
કવિતા જીવી જશે !
કવિતા જીવી જશે તો !
માણસ પણ જીવી જશે !
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 જૂન 2022; પૃ. 13
આંદોલનમાં જવા
પરોઢથી
તૈયાર થયેલા
ખેડૂતોનાં ખિસ્સાંમાં
આપણે
ગઈ સાંજે
લખેલી કવિતા મૂકી દઈએ.
મીરાં,
જો આ ખેડૂત જીવી જશે તો?
આપણી
કવિતા જીવી જશે !
કવિતા જીવી જશે તો !
માણસ પણ જીવી જશે !
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 જૂન 2022; પૃ. 13
કવિ,
તું કેમ બન્યો નિષ્ઠુર ?
આંખો આગળ રોજરોજ કંઈ
કઠપૂતળીના ખેલ નવા-નવા ભજવાય,
કોણ ખેંચતું દોરી એની ખબર છતાં ય
એક શબ્દ ના ઉચ્ચારાય !
ભૂખ્યેતરસે લોકબિચારું અહીંતહીં કણસે,
ને તોયે રાતદિવસ કેમ ઠાંસી-ઠાંસી
અવનવી વાતો – સ્વપ્નોનાં વચનો થકી
ભાષણના થેલા ભરાય !
તું તો કવિ છતાંયે
હવે – હજીયે વસંતના વાયરાની લહેરો વચ્ચે
કેમ હજી હરખાય !
કવિ,
તું કેમ થયો નિષ્ઠુર ?
તારી આજુબાજુ, આગળપાછળ
કેટકેટલા પ્રશ્નો ઝૂઝવે,
કેટકેટલા પ્રશ્નો મૂંઝવે,
એવા તો કૈં કેટકેટલા કિસ્સા સણકે,
જ્યારે
ક્યાં ય મળે ના આરો કે ઓવારો, ત્યારે,
ઘડી એકમાં જીવતરને હડસેલો મારી
કરે મોતને વહાલું તોયે ક્યાં ય કશી ના હલચલ !
તારી કલમ ધારે તો કરી દે જલને થલ અને
થલને જલ !
કવિ,
તું કેમ આટલો નિષ્ઠુર ?
શસ્ત્રનું કામ રૈયતની રક્ષા કરવાનું,
તો ય કેમ થાય બધું ઊલટું !
પશુની રક્ષા કરવાના બહાને
માનવ અહીં રહેંસાય !
શાસ્ત્રનું કામ સંસ્કાર આરોપવાનું
વહે ગંગા કેમ ઊલટી !
ગીતા-કુરાન-બાઇબલના નામે
ધરમ અહીં ધરાશાયી થાય !
કરમ બિચારું પોક મૂકીને રડે.
દીસે ના ક્યાં ય કશો ઉપાય !
કવિ,
તું આભ-ધરાનો એક જ સ્વામી
એમ લોક બધુંયે કહે છે.
બસ અરજ એક આ છેલ્લી મારી :
કદી ય ના થા નિષ્ઠુર !
કવિ, તું કદી ય ના થા નિષ્ઠુર !!
તા.૧૫/૫/૨૦૨૨
બહરોલ (અલીબાગ), ગાંધીનગર
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 જૂન 2022; પૃ. 14
શબ્દો ગઝલનાં અક્ષરોમાં હું ઉતારી જાણું,
જીવનના વમળોને મુક્તિ ઘાટે વહાવી જાણું.
જીવન સ્વપ્ન છે એ જ જૂની ખુવારી પરંતુ,
આંખો વચ્ચે એક દુનિયા નવી વસાવી જાણું.
અશ્રુ જાણે કે આકાશથી ખર્યો એક તારો,
જિંદગી એક ડમરી ધૂળ વ્યથા ઊરની જાણું.
રૂદન આદિકાળથી મોજાં તણું નથી કિનારો,
જીવન આંધી ક્ષમા ઉઠાવી ટમટમાવી જાણું,
કાળજું કોરી રહ્યા શબ્દ જિંદગી આઝાદ થઈ,
માટીમાં મળી વમળમાં જીવતાં શીખાવી જાણું.
ઘાટકોપર, મુંબઈ
e.mail : bijaljagadsagar@gmail.com