વણી લે

લોભ પર થોભને ઉતારી વણી લે,

શીખ દેનારની ચતુરી વણી લે.

લોભિયા માણસો જ ચીકાશ કરશે,

આશને મારવા કરારી વણી લે.

વેદનાને અલગ કરી તારવી લે,

ફક્ત અસ્તિત્વની મઠારી વણી લે.

મૂલ્ય અંકાય ત્યાં જ સંવેદના છે,

શ્વાસ રુંધાય તો મક્કારી વણી લે.

આત્મને ગ્લાનિ થાય તે સાદ કરશે,

જૂઠના કાટ પર ઉધારી વણી લે.

ડર નહી રોફ છાંટનારા ઘણા છે!

રોફ-રુઆબને લવારી વણી લે.

લેખ પણ હાંસિયા વગરનો ન ચાલે,

તું કહાની લખી કસ્તૂરી વણી લે.