ભગવાન થાવરાણીના એક ગમતા કાવ્યનો અનુવાદ પ્રસ્તુત કરું છું :
દેશ આખાની મહાનદીઓનાં મૂળ
જોવા-શોધવામાં મશગુલ રહ્યો
ગંગોત્રી-યમુનોત્રી-અમરકંટક-તલકાવેરી
સુદૂર ઉત્તરથી માંડીને
મધ્ય ને દક્ષિણ ભારત લગી
પણ ક્યારે ય એવો વિચાર ના આવ્યો
કે મારા પોતાના મલકની નદીઓ –
ભાદર-ઓઝત-શેત્રુંજી ને મધુવંતી
એનાં ય મૂળ છે ક્યાંક –
મારી બહુ નજીકમાં
ભલે ને એ સાવ નાની હોય.
એને જોઇ-શોધી-ખોળી ને
નમી શકાય છે
પણ…
અને તમે ભલે ગમે તે વિચારો
એક વાતની પૂરી ખાતરી રાખજો
કે હું અહીં
નદીઓની જ
વાત કરું છું.
સૌજન્ય : નંદિતાબહેન મુનિની ફેઇસબૂક દીવાલેથી સાદર
