ઊડે શબ્દોના રંગો આજ મારી કલમ કળાએ;

મન મહીં વિચારો સ્પર્શ્યા આજ શબ્દોની રૂપાએ.

સમસ્યાઓ રહી આજ જીવન સંગ સાથી બનીને;

એ સમસ્યાના ઉકેલ શોધ્યા મારી કલમ વેળાએ. ઊડે શબ્દોના રંગો …

મૂંઝવણ મહીં વિચારોનો ઢગલો ખડો થઈને ઊભો;

ત્યારે નવા સાહિત્યના રંગે, મારા શબ્દોથી રંગાયો. ઊડે શબ્દોના રંગો …

જીવન મહીં પ્રેમનું દીપક, પ્રકાશ બનીને ખીલી ઉઠ્યા;

લાગણીના રૂપેરી રંગો એ, મારી કળાએ ખીલી ઉઠ્યા. ઊડે શબ્દોના રંગો …

લાલ રંગ બનીને શુભ મારા આંગડિયે આજ પધાર્યાં;

શબ્દોની મહેફિલ ચહેરે ખુશીઓ લાવીને એ હસાવ્યા. ઊડે શબ્દોના રંગો …

શબ્દે શબ્દ ઉમેરાતા કવિતાઓ આજ રચાઈ ગઈ;

અનેક રંગોથી શબ્દોની ડાયરી આજ લખાતી ગઈ. ઊડે શબ્દોના રંગો …

પ્રકૃતિની સોળે કળાએ માનવી આજ નીરખી ઊઠ્યો; 

સાહિત્ય મહીં રંગીન દુનિયા નિહાળીને હરખી ઊઠ્યો.

ઊડે શબ્દોના રંગો આજ મારી કલમ કળાએ;

મન મહીં વિચારો સ્પર્શ્યા આજ શબ્દોની રૂપાએ.

e.mail : julisolanki110@gmail.com

પ્રેમનાં મોતીને પુષ્પની પ્યાલીથી ભરાવી આવ; 

એ છે પ્રેમનો સવાલ, જરાક નજીક તો આવ.

હૃદય ધબકે છે દૂર રહીને, વાતડી લઈ આવ; 

એ મનની વાતને પ્રીતડી સંગ નિભાવી આવ. 

તારા હોવાના અહેસાસનો સ્પર્શ કરાવી લાવ;

સંગાથે રહી જીવનભર, સાથી બનીને ચાલ. 

હાથમાં રહેલ મહેંદીમાં મારું નામ લખાવી આવ; 

મહીં પ્રીતડીના રંગ, એ સુંદરતાને વધારી લાવ. 

પ્રીતના પાનેતરની લીલી ચૂંદડી લહેરાવી આલ; 

માથે ઓઢી ઘૂંઘટ, લાજને જરા સરકાવી લાવ. 

રાખી હાથ મારા હાથે, વચનને માની હાલ;

પ્રેમના આંગણે સૂર્યના તેજથી ચમકી લાવ. 

પ્રેમનાં મોતીને પુષ્પની પ્યાલીથી ભરાવી આવ; 

એ છે પ્રેમનો સવાલ, જરાક નજીક તો આવ.

ભુજ કચ્છ

e.mail : julisolanki110@gmail.com

ધૂમાડો અંતરે પ્રસરીને આજ મૃત્યુને નોતરી ગયો;

ન વિચાર્યું કદી, એ મૃત્યુની ચાદરેય ઓઢાડી ગયો.

દેશે-દેશે પોતાનું અસ્તિત્વ ટકાવવા ઊભો થઈ ગયો;

યુદ્ધ આવતાં લગી, સામે સંઘર્ષના રંગે એ રંગાઈ ગયો. મૃત્યુની ચાદરેય …

ધમાકા સંભળાતા, હૈયે એ ખોફનું કારણ બની ગયો;

અનેક વિકૃતિ સંગ, લડાઈમાં ઉતરીને એ રમી ગયો. મૃત્યુની ચાદરેય…

સૈનિકોની ફોજ મેદાને આવતા સજજ થઈ ગયો;

અનેક યુવાનોના જીવ બચાવીને ગદગદ થઈ ગયો. મૃત્યુની ચાદરેય…

યુદ્ધ ચાલતાં લગી કેટલાંય ધૂમાડા બની એ ઊડી ગયો;

સૈનિકોએ સૌને બચાવવા લગીનું બૈડું એ ઉપાડી ગયો. મૃત્યુની ચાદરેય…

યુદ્ધ જીત મહી, ઝંડો લહેરાવાની આશ સેવતો ગયો;

સર્વે હૈયે આજ લાગણીનાં આંસુએ સ્થાન મેળવી ગયો. મૃત્યુની ચાદરેય…

વ્યક્તિની ચિંતા થતાં, જિજ્ઞાસાને અંતરે એ વસી ગયો;

ત્યારે હિંમતના લોહી મહી સૌનો જીવ એ બચાવી ગયો.

ધૂમાડો અંતરે પ્રસરીને આજ મૃત્યુને નોતરી ગયો;

ન વિચાર્યું કદી, એ મૃત્યુની ચાદરેય ઓઢાડી ગયો.

e.mail : julisolanki110@gmail.com