ભાઈ વિપુલભાઈ

“ઓપિનિયન” આજે પહેલી જ વાર નજરે પડ્યું અને જોતાવેંત ( એટલે કે વાંચતાંવેંત) મનમાં વસી ગયું. આવું સરસ કામ કર્યું તમે – ઘણી વખત કરતાં હશો એમ જ !

તમારી પસંદ – લેખ અને લેખકો બંનેની – દાદ માગી લે તેવી છે. શબ્દોની સરગમ અને વિચારોનું વૈવિધ્ય અનોખી ભાત પાડી જાય છે. કનુ સૂચક ૧૭ દિવસના પ્રવાસ વર્ણનને પણ ઉત્સુકતાથી વાંચી શકાય તેવું અવનવું બનાવે છે: અને વાત કેવી મજાની કરે છે – પ્રવાસ હિમાલયમાં, પણ દર્શન ખીણનાં !

નયના પટેલ ગોડ બ્લેસ હર ની વાત કરવામાં નવી ભાત પાડી ગયાં ..

મને વસવસો એટલો જ કે “ઓપિનિયન” વાંચવામાં મારો નંબર આઠ લાખ  વાચકો પછી આવ્યો !    પણ વાચ્યું ત્યારે "નાનકડી કેડીથી (કીડીથી ?) આકાશની કિનારી" સુધી પહોંચી ગયો!

હસન દાભેલીએ એક જ અંકમાં  કલાકારોના ગુલદસ્તાની મહેક વેરી દીધી : રણકો અને છણકો કે ઇનકાર અને ઇકરાર એક સાથે ગોઠવી દીધાં: પણ ટેરવે અડેલા એમના પાલવની અસર તો આપણને કલ્પના કરવા દેવા માટે બાકી જ રાખી દીધી ! કોઈની ગઝલમાંથી વેદના વરસે,  કોઈની કલમમાંથી હાસ્યના ફૂવારા છૂટે – વાહ રે!

મારે લવાજમ ભરવું છે, આખુંયે “ઓપિનિયન” લાજવાબ છે પણ એમાં ક્યાં ય લવાજમ ભરવાનો ખૂણો ન મળ્યો !

આનંદની છોળોનો રેલો જેની પાસે પહોંચી ગયો છે એવા સુધાકરના વંદન એના પ્રતીક રૂપે –

આ એક છબી છે- 

National Prize for Literature is a biennial award sponsored by the University of Oklahoma and World Literature Today. The Prize consists of $50,000, a replica of an eagle feather cast in silver, and a certificate…..

રેપ્લિકા ક્યાં  મોકલવી છે મારે! એની આ એક છબી મોકલું છું – આ તો ભાવના છે – એનો ભાવ ક્યાં  કરવો છે !

— સુધાકર શાહ

૨૪-૧૨-’૧૫