એક સરસ ગુજરાતી ફિલ્મ જોઈ – કચ્છ એક્સપ્રેસ.
નિર્માતા : પાર્થિવ ગોહિલ અને માનસી ગોહિલ, નિર્દેશન : વિરાટ શાહ. • અભિનય : રત્ના પાઠક શાહ. માનસી પારેખ, ધર્મેન્દ્ર ગોહિલ, દર્શિલ સફારી વિરાફ પટેલ. • સંગીત : સચિન જીગર • ગીતકાર : સ્નેહા દેસાઈ
કથાવસ્તુ :
સૌ પ્રથમ તો એ વાતને ધન્યવાદ છે કે આ એક સ્ત્રી કેન્દ્રિત, ગુજરાતી સ્ત્રી કેન્દ્રિત, ગુજરાતી ફિલ્મ છે.
એક ભણેલા પુરુષે (ધર્મેશ) માતા( બાઇજી)ની લાગણીને માન આપીને માતાને ગમતી ઓછી ભણેલી સ્ત્રી (મોંઘી) સાથે લગ્ન કર્યાં હતાં. તેમનો દીકરો(અવિનાશ) કોલેજમાં ભણે છે. મોંઘી, માતાજી, અને ધર્મેશ, બધાં જ એક ઘરમાં, કચ્છના એક ગામમાં રહે છે . ધર્મેશ મ્યુઝિયમનો સંચાલક છે. તેને તેની સહકાર્યકર, કે જે ધર્મેશ કરતાં ઉંમરમાં ઘણી નાની છે, તેની સાથે પ્રેમ થાય છે. સામાન્ય વાર્તા કરતાં આ વાત જુદો જ વળાંક લે છે. (જે હું અહીં લખીશ તો તમને જોવાની મઝા નહીં આવે.)
આ ફિલ્મમાં બે વાત ઊડીને આંખે વળગે તેવી છે. એક, દીકરો (અવિનાશ) અને બાપ (ધર્મેશ) બંને અણધારી રીતે સામસામે આવી જાય છે. બીજી, આ ફિલ્મનો અંત ચીલાચાલુ ફિલ્મના કરતાં ઘણો જ જુદો, સહેલાઇથી અનુમાન ન કરી શકાય તેવો, ક્રાંતિકારી, નવા જમાનાને અનુરૂપ સુધારાવાદી, અને સ્ત્રીના ગૌરવને જાળવે તેવો છે!
અભિનય :
રત્ના પાઠકનું બાઇજીનું પાત્ર એક સાસુનું પાત્ર છે. આ પાત્ર વાર્તામાં ત્રીજા નંબરનું મહત્ત્વ ધરાવતું પાત્ર છે, તેમ છતાં, રત્ના પાઠકનો અભિનય મુખ્ય પાત્ર કરતાં ઉમદા અને વધુ ધ્યાન ખેંચે તેવો છે. એન્કર કેરેક્ટર તરીકે શ્રેષ્ટ ભૂમિકા કરી છે. રત્ના પાઠક એક નીવડેલ અને પીઢ અભિનેત્રી છે તે દેખાઈ આવે તેવો શ્રેષ્ટ અભિનય!
મોંઘીના પાત્રમાં માનસી ગોહિલનો અભિનય પણ ખૂબ અનુરૂપ છે. મોંઘીનું પાત્ર મુખ્ય પાત્ર હોવાથી માનસીને પણ નિખરવાનો અને પોતાના અભિનયનો હુન્નર બતાવવાનો ઘણો અવકાશ હતો. માનસીએ તેના પાત્રને અનુરૂપ અભિનય આપ્યો છે. માનસી ગોહિલ પાસેથી ભવિષ્યમાં હજુ વધુ સારા અભિનયની અપેક્ષા રાખી શકાય તેવી ક્ષમતા છે. ધર્મેશના પાત્રમાં ધર્મેન્દ્ર ગોહિલે પણ પાત્રને અનુરૂપ ભૂમિકા દર્શાવી છે.
સંગીત :
આ ફિલ્મનાં સંગીત વિષે કહીએ તો, આ વાર્તાની પુષ્ટભૂમિ(બેકડ્રોપ)માં કચ્છનું સરસ તળપદી વાતાવરણ, તેની સંસ્કૃતિ, અને તેની પરંપરા છે. જેમ રામ-લીલા અને હમ દિલ દે ચૂકે સનમ ફિલ્મોમાં ગુજરાત અને કચ્છનું વાતાવરણ હતું તેવું જ!
સંજય લીલા ભણસાલીએ રામ-લીલામાં, અને ઇસ્માઇલ દરબારે હમ દિલ દે ચૂકે સનમમાં – ગુજરાતીનાં લોકગીતોની છાંટવાળું, ગુજરાતી વાતાવરણ અને સંસ્કૃતિને અનુરૂપ, લોકસંગીત પર આધારિત, સુંદર અને ઉચ્ચ કક્ષાનું મૌલિક સંગીત આપ્યું હતું. જે ખૂબ જ યાદગાર અને લોકપ્રિય થયું હતું.
આ ફિલ્મમાં પણ સચિન-જીગરને તેમના સંગીતનો કસબ સંભળાવવાનો ખૂબ જ અવકાશ હતો. તેમને પણ ભણસાલી અને ઇસ્માઇલ દરબાર જેવી જ મોટી તક (સ્કોપ) હતી. જેમાં તેઓ થોડા ઊણા ઉતર્યા અને યાદગાર સંગીત આપવાની તક ગુમાવી.
સ્નેહા દેસાઈનાં ત્રણે ય ગીતો ગમ્યાં. ખાસ કરીને – ‘ઉડવું છે આકાશમાં’. સાંભળ્યું ત્યારે આશિત દેસાઈનું સ્વરાંકન કરેલ અને હેમા દેસાઈએ ગાયેલ – કુન્દનિકા કાપડિયાનું લેખન – ‘સાત પગલાં આકાશમાં’ – સહજ રીતે યાદ આવ્યું!
ખૂબ જ સરસ ફોટોગ્રાફી! રામ મોરીના સંવાદ પણ અસરકારક!
સરસ ગુજરાતી ફિલ્મ!
જાન્યુઆરી ૧૬ ૨૦૨૩
e.mail : vijaybhatt01@gmail.com