અનિકેતને હોસ્પિટલમાંથી આવતા મોડું થઈ ગયું. નીકળવાની તૈયારીમાં હતો ત્યાં જ, એક ઈમરજન્સીનો કેસ આવી ગયો. ડોક્ટરની જિંદગીમાં દરદીને પ્રથમ સ્થાન હોય છે. એવા પણ કિસ્સા અનેક સાંભળ્યા છે, અનુભવ્યા છે કે પૈસા પાછળ દીવાના ડૉક્ટરો દરદીને કોઈ મહત્ત્વ આપતા નથી. એવા ડોક્ટરો જેલ ભેગા પણ થયા છે. તેમની ડોક્ટરીના પરવાના રદ્દ થયા છે. કેટલી જુવાન સ્ત્રીઓએ બાળકનાં જન્મ ટાણે જાન પણ ગુમાવ્યાં છે.
એક વાત સત્ય છે, ડોક્ટર ભગવાન નથી. પણ તેમની બેદરકારી જ્યારે કોઈનો જાન લે તે તો અસહ્ય બને.
આજે અનિકેતને વહેલા નીકળવું હતું પણ ઈમરજન્સીનો કેસ આવ્યો, તેથી રોજ કરતાં પણ મોડું થયું. અંકિતા ખૂબ સમજુ હતી. જ્યારે પતિ અને પત્ની વચ્ચે મનમેળ હોય છે, ત્યારે ગેરસમજણ ઊભી થવાના પ્રસંગ ઓછા થાય છે. આ મનમેળ સાચા પ્રેમની નિશાની છે. જીવન પર વિશ્વાસ અને સ્નેહનું કવચ છે. બાકી પિયરનું અભિમાન આણામાં લઈને આવે એ ઘરમાં શાંતિ દીવો લઈને શોધવા જવી પડે.
આજે ઘરમાં નાના ફૂલ શા દીકરાની પહેલી વર્ષગાંઠ હતી. અસીમ, ચહેરાનો નાક નકશો પિતાનો અને રૂપ માનું લઈને આવ્યો હતો. પ્રથમ બાળક હતું. (દાદા તેમ જ નાનાને ત્યાં). મહેમાનોની ભીડ હતી. યજમાન જ ગેરહાજર હતા. એમ તો ન કહેવાય બાળકના પિતા સિવાય ઘર ભર્યું હતું. સંજોગો એવા હતા કે કોઈ કશું જ બોલી ન શકે. અંકિતાએ પરિસ્થિતિ સંભાળી લીધી. અનિકેતે, માતા અને પિતા સાથે રહેવાનો પોતાનો ઈરાદો લગ્ન પહેલાં અંકિતાને જણાવ્યો હતો. લગ્ન પછી મનદુઃખ ન થાય તેને માટે પહેલેથી ચોખવટ સારી એમ તે માનતો. નાનો ભાઈ હજુ કોલેજમાં હતો. તેણે કાંઇ નક્કી કર્યું ન હતું કે આગળ શું કરવું છે.
પારો અને પ્રેમલ બન્નેએ ખુલ્લા દિલે વહુને અને દીકરાને સ્વીકાર્યાં હતાં. પારોનો પડ્યો બોલ અંકિતા ઝીલતી. પારો, અંકિતાની વિચારસરણીને અનુરૂપ નવું નવું બધું અપનાવતી. નાનકા અસીમની વર્ષગાંઠ નિમિત્તે, અંકિતા સવારથી બચ્ચાનાં લાલન પાલનમાં મશગૂલ હતી. તેમાં અનિકેતના આવવાના કોઈ એંધાણ દેખાતા ન હતા.
‘મમ્મી આજે તમારે બધી બાજી સંભાળવી પડશે. પાર્ટીમાં આવેલાં સર્વે મહેમાનોની જવાબદારી તમારી.’
‘બેટા, જો અસીમ મારી પાસે રહેતો હોય, તો તું પાર્ટીનો દોર હાથમાં લઈ લે’.
‘મમ્મા, આટલાં બધાં મહેમાનોને જોઈ અસીમ થોડો બેચેન છે. તેને મારે વહાલથી સાચવવો પડશે. બપોરે સુવડાવીશ તો સાંજના રમકડાંથી રમશે. મહેમાનોને હસતો રમતો અસીમ ભાળી આનંદ આવશે.’
પારો અને પ્રેમલે પાર્ટી માટે અને મહેમાનોની આગતાસ્વાગતા માટે બધી તૈયારી કરી. અંકિતા, અસીમને તેની આયા સાથે લઈને ટપ ટપ ફરતી હતી. તેને ખબર હતી મમ્મી અને પપ્પા પાર્ટીમાં ચાર ચાંદ લગાવશે. અસીમનો કાકુ તો નાનકાને ખૂબ લાડ લડાવતો. આજે રજા હતી એટલે કોલેજ જવાની વાત ન હતી. અસીમ તો કાકુનો દુલારો હતો. અસીમના નાના, નાની, મામા અને માસી પણ આવી પહોંચ્યાં હતાં. આજનું મુખ્ય આકર્ષણ અસીમ હતો.
‘બસ હવે અડધા કલાકમાં હું હોસ્પિટલમાંથી નીકળીશ’. અનિકેત ફોન ઉપર અંકિતાને કહી રહ્યો હતો.
‘અહીં બધી વ્યવસ્થા સુંદર છે. તું ઉતાવળ કરીશ નહીં. સંભાળીને ગાડી ચલાવજે.’ અંકિતા, અનિકેતને પ્રેમથી કહી રહી હતી.
એક વર્ષનો અસીમ બરાબર ચાલતો હતો. તેનું મનગમતું ગીત વાગે, ત્યારે નાચવાની મઝા લૂંટતો. સહુને મનોરંજન પૂરું પાડી રહ્યો હતો.
‘મમ્મી, તમે અસીમને જુઓ, હું મહેમાનોનો ખ્યાલ રાખું છું. હમણાં જરા એ રમવામાં મશગૂલ છે.’
પારો, અસીમ પાસે આવી. તેની નાની અને બન્ને વાતે વળગ્યાં. બાળકોથી ઘેરાયેલો અસીમ નાચતા નાચતાં પગમાં ગાડી આવતાં પડ્યો.’
અસીમના ઘા ઉપર અંકિતા બરફ લગાવી રહી હતી.
‘અનિકેતના ફોનની ઘંટી વાગી. કાકુએ ફોન ઉપાડ્યો. વાત કરી.
‘જલદી તેને લઈને હોસ્પિટલમાં આવો.
પ્રેમલે ડ્રાઈવરને ગાડી દરવાજા પાસે લાવવાનું કહ્યું. ગાડીમાં અંકિતાના ખોળામાં અસીમ શાંત પડ્યો હતો. તેની સારવાર કરી, અનિકેત બધા સાથે ઘરે આવી પહોંચ્યો. નાના બાળકને ઊંઘમાં દૂધ પીવડાવી સુવાડ્યો. ઘા જરા ઊંડો હતો. પણ તરત જ કાળજીપૂર્વકની સારવાર મળી ગઈ તેથી વાંધો ન આવ્યો.
અસીમને સુવડાવી, નેનીને તેની પાસે બેસાડી અંકિતા બહાર જ્યાં પાર્ટી ચાલતી હતી ત્યાં આવી. જાણે કશું બન્યું નથી, તેમ અંકિતા અને અનિકેત મહેમાનો સાથે વર્તન કરી રહ્યાં. અનિકેત ડોક્ટર હતો, તેને ખબર હતી ઘા મામૂલી છે પણ બાળક ખૂબ નાનું છે. ઊંઘમાં આરામ જલદી થઈ જાય.
બન્ને જણ જાણતા હતાં જે થઈ ગયું તેમાં કોઈ ફરક પડવાનો નથી. શા માટે પોતાનાં બાળકની વર્ષગાંઠ નિમિત્તે આવેલાં મહેમાનોને ઓછું આવે? દાદા, દાદી, નાના અને નાની જીવ બાળતાં હતાં. દાદી અને નાની બન્ને ત્યાં હતાં. કોઈ પણ અકસ્માત આવતા પહેલાં સંદેશો પાઠવતો નથી. હવે બાળક છે. રમતાં રમતાં પડી ગયો. વાતનું વતેસર કરવામાં કોઈને લાભ નહીં, સહુને નુકશાન હતું.
અનિકેતે દાદી અને નાનીને સમજાવ્યાં, ‘ચિંતા નહીં કરો. સવાર સુધીમાં અસીમ રમતો થઈ જશે.’
આમ પણ તેના સૂવાનો સમય થઈ ગયો હતો. તે સૂતો હતો તેથી અનિકેત અને અંકિતા મહેમાનો સાથે આનંદ માણી રહ્યાં હતાં. અનિકેતે અંકિતાને કહ્યું,’ ઘા છે પણ ચિંતા કરવા જેવું નથી. બાળકો તો આમ જ મોટા થાય. આપણને પણ નાનપણમાં વાગતું હતું !’
દાદી અને નાનીના કાને આ વાત પડી, તેમનાં બાળકોની સમજ પર વારી ગયાં.
કાકુ વારે વારે જઈને અસીમની ખબર કાઢી આવતો. અસીમ તો શાંતિથી મુખ પર મલકાટ સાથે ગાઢ નિંદ્રામાં હતો.
https://pravinash.wordpress.com/2017/06/03/વારી-ગયા/
e.mail : pravina_avinash@yahoo.com
