(ખંડ વસંતતિલકા)

આઘે ભલે જનપદે ઘર દૂર સહુના,
લાગે મને ખબર છે-
કોના હશે ઉપવનો અહિંયા વસેલાં!
થંભી ગયો તુરગ, આરૂઢ હુંય સાથે,
.             હિમ તણા શુભ ગૌર-વસ્ત્રે-
ઢંકાયલાં ઉપવનોની કને ક્ષણેક…
કિંતુ અરે!
જોઈ શકે નવ ક્શું અતિ દૂરથીે એ,
મ્હાલી રહ્યા જનપદે નિજમાં મજેથી!
ભાસે વિચિત્ર (મુજ) શિશુ-અશ્વને કે –
થંભ્યા ક્યહાં?
.               ન પથિકાશ્રમ છે અહીં, છે-
થીજી ગયેલ-
કાસાર ને ઉપવનો બિચ ઘોર સંધ્યા!
તાણી-લગામ ઝટકી નિજ ડોક વાળી
પૃચ્છા કરે રણકતી મધુ ટોકરીને
રે! રે! કશી ચૂક થઈ અસવારની શું?
ને સૂસવે ધ્વનિ કશો વળતા જવાબે
તે હીમ પિચ્છલ કણે તર વાયુ ક્રાંત…
જોયા કરું, ન મટકું લગીરેય મારું,
કેવાં રૂડાં ઉપવનો વળી ગાઢ, ઊંડા-
.         પ્રવેશ કરવા લલચાવતાં;
કિંતુ દીધાં વચન, તે સહુ પાળવાના,
થંભ્યા વિના-
આ યોજનો અવિરતે બસ કાપવાના!
આ યોજનો અવિરતે બસ કાપવાના,
નિદ્રા મહી સરી પડાય રખે! તે પહેલા!
થંભ્યા વિના…

૧૫/૫/૨૦૧૨

—

Stopping by Woods on a Snowy Evening

                                                                       • Robert Frost

Whose woods these are I think I know.
His house is in the village, though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.
He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake.
The only other sound's the sweep
Of easy wind and downy flake.
The woods are lovely, dark, and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.

e.mail : spancham@yahoo.com