જે દિવસે ગબ્બરે હાથ કાપી નાખ્યા કવિ ઠાકુરના
કવિતાનું નખ્ખોદ વળી ગયું એ દિવસે રામગઢમાં
કવિતાના વિરહમાં ઠાકુર હવે દિવસ-રાત તડપે છે
બે કવિઓ બહારથી ભાડે લાવીને ઘોસ્ટ રાઇટિંગ કરાવે છે
ઠાકુરનાં સંવેદનો અટુલા સાંભા જેમ ખડક પર બેસે છે
સાહિત્યના પચાસ રૂપિયાના પુરસ્કારની રાહ જુવે છે
ગબ્બરની સામે બે નવોદિત કવિની રચનાઓ પેશ થાય છે
હોળીના દિવસનું એ કવિ સંમેલન રામગઢ જીતી જાય છે
બાજુના ગામના મંદિરનો મહંત એવોર્ડ સમારંભમાં આવે છે
સાથે સાથે એક અંધ ચિંતક પણ હાજર રહે છે
બધાની કવિતાની પ્રેરણા એક માત્ર બસંતી છે
અને એની ઘોડી સ્થાનિક અખબારમાં કટારલેખિકા છે
ખેલ હવે ખરાખરીનો જામ્યો છે
સ્વ. કવિ કાલિયાની યાદમાં ગબ્બરે કાવ્યસ્પર્ધા ગોઠવી છે
પેલા નવોદિત કવિઓને સ્પર્ધામાં બોલાવી
દગાથી પકડી પાડે છે
ગબ્બર હવે આ કવિઓના પણ હાથ કાપવા જાય છે
ના બસંતી ગીત ગાય છે
ના કોઈ આમને બચાવે છે
ના કોઈ સિક્કો ઉછળે છે
ના કોઈ ભાઈબંધી નિભાવે છે
ફરી વાર એ જ ઘટના દોહરાય છે
બે નવા કવિઓના હાથ ફરી કપાય છે
અંતે બધું હેમનું હેમ થઈ જાય છે
પેલો પચાસ રૂપિયાનો પુરસ્કાર ગબ્બર જીતી જાય છે
ફરી ચિંતક ને મહંત સમારંભમાં આવે છે
ફરીથી સાહિત્યનો ગોળ કુલડીમાં ભંગાય છે
રામગઢ આખુ મીઠું મીઠું થઈ જાય છે
ઠાકુર ચાર ધામ યાત્રાએ નીકળી જાય છે
હવે પેલા બે નવોદિત કવિઓ એકલાઅટુલા
સાંભાની જેમ ખડક પર બેસી રહે છે
નેટવર્ક ત્યાં પકડાતું હોવાથી
ફેસબુક ખોલીને બે-ચાર દાદ મેળવી લે છે
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક” સાપ્તાહિક ડિજિટલ આવૃત્તિ; 26 ઑક્ટોબર 2020; પૃ. 14
