જાત સંભાળવી કઠિન લાગી,
જિંદગી માણવી કઠિન લાગી.
શબ્દ ભંડોળને ચકાસ્યા મેં,
શબ્દની વાવણી કઠિન લાગી.
બોલવું કેટલું સહેલું છે,
વાતને પાળવી કઠિન લાગી.
ફેંકવાથી કશું નથી વળતું,
ધાપને માપવી કઠિન લાગી.
અવનવી યુક્તિ રોજ અજમાવે,
ઠગ વિદ્યા શીખવી કઠિન લાગી.
કૌંસમાંથી બહાર આવ્યો છે,
યોજનાનો ચિતાર લાવ્યો છે.
મંત્રથી રૂપિયા ડબલ કરશે,
ભલભલાએ વિચાર વાવ્યો છે.
આયનો જોઈ મુખ મલકાવે,
દુપટ્ટાથી ઉભાર ઢાંક્યો છે.
દોસ્ત બનવું મને નથી ગમતું,
સ્વપ્નદોષે વિકાર જાગ્યો છે.
બસ વધું બોલવું નથી સારું,
શાણપણ પર મદાર રાખ્યો છે.
આંગળી ના ચીંધ ડર લાગી રહ્યો છે,
રાત અડધી થઈ છતાં જાગી રહ્યો છું.
કેટલો નિર્લેપ માણસ થઈ ગયો છે,
પેટ માટે નોકરી માગી રહ્યો છું.
સ્થિતિને આધિન થઈ તાબે થયો છું,
હાલથી ગભરાઈને ભાગી રહ્યો છું.
શૂન્યતા ઉશ્ચાસમાં શ્વસી ગયો છું,
પ્રાણવાયું ફૂંકવા ત્રાગી રહ્યો છું.
કોઈએ ઝખ્મો ઉપર પાટો ન બાંધ્યો,
સોય દોરા પર ઝખમ ટાંગી રહ્યો છું.