Opinion Magazine
Number of visits: 9584562
  •  Home
  • Opinion
    • Opinion
    • Literature
    • Short Stories
    • Photo Stories
    • Cartoon
    • Interview
    • User Feedback
  • English Bazaar Patrika
    • Features
    • OPED
    • Sketches
  • Diaspora
    • Culture
    • Language
    • Literature
    • History
    • Features
    • Reviews
  • Gandhiana
  • Poetry
  • Profile
  • Samantar
    • Samantar Gujarat
    • History
  • Ami Ek Jajabar
    • Mukaam London
  • Sankaliyu
    • Digital Opinion
    • Digital Nireekshak
    • Digital Milap
    • Digital Vishwamanav
    • એક દીવાદાંડી
    • काव्यानंद
  • About us
    • Launch
    • Opinion Online Team
    • Contact Us

‘ઊઠી લોકમાનસ મેં આંધી નિહારો, તુમ્હેં જો ગગન સે ધરા પર ઉતારે’

રાજેન્દ્ર દવે|Opinion - Opinion|2 February 2017

ગુરુવારે ઓગણીસમી જાન્યુઆરીએ, પ્રકાશભાઈ અને કેતન રૂપેરાનો ઇમેઇલ મળ્યો કે ભારતીય સમય પ્રમાણે ૨૩મીની બપોર સુધીમાં ઓબામાનાં વિદાયવચનો, ટ્રમ્પની શપથવિધિ અને સ્ત્રીશક્તિપ્રદર્શનને આવરી લેતી ટિપ્પણી મોકલી આપશો. વીસમીની રાત્રે મેં ઓબામાનાં વિદાયવચનો અને ટ્રમ્પની શપથવિધિનો અહેવાલ લખી રાખેલો. વિચારેલું કે એકવીસમીની સાંજે સ્ત્રીશક્તિપ્રદર્શનની થોડી પંક્તિઓ ઉમેરી લખાણ મોકલી આપીશ, ત્યારે લગીરે એવો ખ્યાલ નહોતો કે શનિવાર (૨૧/૧)ના દેખાવો પછી આખુંયે લખાણ ફરી લખવું પડશે.

શનિવારની સવારે ચા પીવા બેઠો ને મારી નાની દીકરીએ કહ્યું કે આજે ડાઉનટાઉન ઓર્લાન્ડોમાં વિમેન માર્ચ છે. થોડી વાર પછી મોટી દીકરીએ હૉસ્પિટલથી આવીને કહ્યું, ‘ટીવી ચાલુ કરીને જુઓ. હજારો સ્ત્રીઓ લોકલ ટ્રેઇનથી વૉશિંગ્ટન મૉલમાં આવી રહી છે.’ ટીવી પર અને આઇપેડ પર સમાચાર જોતાં-જોતાં આખો દિવસ નીકળી ગયો. સાંજ સુધીમાં તો વિશ્વભરમાં સમાચારો આવતા રહ્યા કે લાખો લોકો દેખાવો કરી રહ્યા છે. જેમ જેમ સમાચાર આવતા ગયા તેમ તેમ તેનો ફોટોગ્રાફિક અહેવાલ અમારા શાંતિસેનાના મિત્રો, વોટ્સઍપ જૂથને અને એચ.કે. આટ્ર્સ કૉલેજના ભૂતપૂર્વ વિદ્યાર્થીઓના વોટ્સઍપ જૂથને મોકલતો ગયો. કેવળ વૉશિંગ્ટન જ નહીં, ન્યૂયૉર્ક, સાનફ્રાન્સિસ્કો, શિકાગો, બૉસ્ટન, ગુઆમ, લંડન, મેડ્રિડ, પૅરિસ, પ્રાગ અનેક સ્થળેથી સમાચારો આવતા રહ્યા.

મારા પરિવારમાં ને મિત્રોમાં ઉત્સાહનું વાતાવરણ હતું. મારી સક્રિયક દીકરી તો ‘અ વુમન્સ પ્લેસ ઇઝ ઇન ધ હાઉસ ઍન્ડ સેનેટ’ લખેલું ટી-શર્ટ પહેરીને બહાર નીકળી. આ ઉંમરે મને મારા નવનિર્માણ, જેપી આંદોલન અને શાંતિ-આંદોલનના દિવસો યાદ આવી ગયા. જેપી આંદોલન દરમિયાન ગવાતાં એક ગીતની પંક્તિ યાદ આવી ગઈ. ‘ઊઠી લોકમાનસ મેં આંધી નિહારો, તુમ્હેં જો ગગન સે ધરા પર ઉતારે.’

રાત્રે સૂવા ગયો ત્યાં સુધીમાં તો ખબર આવી ગયા કે છ ખંડોમાં, ૩૨ દેશોમાં, અમેરિકાનાં ૫૦ રાજ્યોમાં અને કુલ મળીને ૬૭૩ સ્થળોએ સ્ત્રી-શક્તિપ્રદર્શન થયાં.

પરિવર્તનનો એક નાનકડો પ્રયાસ કેટલું મોટું પરિણામ લાવે છે, તેનો આ ઉત્તમ નમૂનો છે. હવાઈમાં રહેતાં એક દાદીમાએ નવેમ્બરમાં હિલેરી ક્લિન્ટનની હાર પછી પોતાની ફેઇસબુક પર હાકલ કરેલી કે ટ્રમ્પની શપથવિધિના બીજા દિવસે વૉશિંગ્ટનમાં સ્ત્રીઓએ દેખાવો કરવા ભેગાં થવું. આ હાકલનો પડઘો સમગ્ર વિશ્વમાં પડશે, તેવું કોઈએ નહોતું કલ્પ્યું. વિશ્વમાં ક્યારે ય ના બન્યું હોય તેટલી મોટી સંખ્યામાં સ્ત્રીશક્તિ – પ્રદર્શનો યોજાયાં.

પ્રદર્શનોના આયોજકોનો મૂળ ઉદ્દેશ તો એ હતો કે વિશ્વના રાજકીય નેતાઓને અપીલ કરવી કે સ્ત્રીઓના અધિકારોનું, તેમનાં પરિવારોનું અને તેમનાં સમુદાયનું રક્ષણ કરવાની બાંયધરી આપે. પરંતુ અમેરિકાની ચૂંટણી અને ટ્રમ્પનું ચૂંટાવું, સાથે સાથે યુરોપ સહિતના ભાગોમાં સ્ત્રીવિરોધી, આત્યંતિક જમણેરી રૂઢિપરસ્તોનું વધતું જોર સ્ત્રી પ્રદર્શનનું કેન્દ્ર બન્યાં.

હજુ દેખાવોના આગલા જ દિવસે વૉશિંગ્ટનમાં તે જ સ્થળે ડોનાલ્ડ ટ્રમ્પે અમેરિકાના ૪૫મા પ્રમુખ તરીકે શપથ લીધેલાં. શપથવિધિ દરમિયાનનું તેમનું ભાષણ તેમના કોઈ ચૂંટણીપ્રચાર-ભાષણથી અલગ નહોતું. પ્રવચનમાં તેમણે પોતાની સ્વમુગ્ધતાની શૈલીમાં પોતાના ચૂંટાવાથી રાજકીય, સામાજિક, આર્થિક સંહાર(કાર્નેજ)નો અંત આવ્યાની જાહેરાત કરી. ‘અમેરિકા ફર્સ્ટ’ની વિદેશનીતિ અને અર્થનીતિની અને આઇસોલેશનિસ્ટની વિદેશનીતિની વાત કરી. અમેરિકાના રાજકીય ઇતિહાસમાં થયેલી સૌથી નકારાત્મક ચૂંટણી પછી તેમાં દેશની પ્રજાને, પક્ષોને ભેગાં કરવાની કે ઐક્યની વાત ક્યાં ય નહોતી. ન્યુયૉર્ક ટાઇમ્સે નોંધ્યું છે કે તેમનું ભાષણ ‘યુનાઈડેટ સ્ટેટ્સ માટે નહીં પરંતુ ‘ડિવાઇડેડ સ્ટેટસ માટે હતું. તેમણે ‘ફરગોટન મેન’નો ઉલ્લેખ કર્યો, પરંતુ તેમના ઉત્થાન માટે શું કરશે, તેવો કોઈ ઉલ્લેખ ના કર્યો. એ જ ગાણું ગાયે રાખ્યું કે હવે તે ‘અમેરિકા ફર્સ્ટ’ની અર્થ નીતિ અને વિદેશીનીતિ અપનાવશે.

ટ્રમ્પે કહ્યું કે વિશ્વે ક્યારે ય ના જોયું હોય તેવા એક ઐતિહાસિક પ્રજાકીય આંદોલનને કારણે તેઓ ચૂંટાયા છે. એ ખરું કે ટ્રમ્પનો રાજકીય ઉભાર અને ચૂંટાવું એ એ જ પરંપરાગત રાજકીય નેતાગીરીથી અલગ છે. તે કોઈ રાજકીય પક્ષના નેતા તરીકે નહીં, પરંતુ બંને પક્ષની રાજકીય નેતાગીરીને પડકારીને ચુંટાયા છે. એ એક આંદોલનના નેતા બનીને ચૂંટાયા છે. એ એક રાજકીય-પ્રજાકીય આંદોલનના બેનીફિશિયરી-લાભાર્થી છે. તો બીજી તરફ એ બીજા પ્રજાકીય આંદોલનમાં લક્ષ્ય, નિશાની-ટાર્ગેટ છે. અમેરિકન રાજકીય ઇતિહાસમાં આ ઘટના અભૂતપૂર્વ છે. એક નેતા એક સાથે એક આંદોલનના લાભાર્થી તો બીજા આંદોલનના લક્ષ્ય છે!

બંને આંદોલનની દિશાઓ અને વિચારો ભિન્ન છે. કાર્યશૈલી ભિન્ન છે. ટ્રમ્પ જે આંદોલનના લાભાર્થી બન્યા તે રાજકીય પક્ષની નેતાગીરીની નિષ્ફળતા સામે પ્રકોપ હતો. એ આંદોલન મૌન સભર (સાઇલન્ટ) હતું. એ આંદોલન વિશ્વભરમાં ચાલ્યું. તેનો પ્રકોપ ટ્રમ્પ સામે, તેમની નીતિઓ સામે અને તેમના સ્ત્રીઓ પ્રત્યેના વ્યવહારમાં સામે છે. બંને આંદોલનો સ્ત્રીઓની ભૂમિકા, પર્યાવરણ, ઇમિગ્રેશન, મતાધિકાર, રંગભેદ, જાતિભેદ, અમેરિકાના આર્થિક સંબંધો, વિદેશનીતિ અને નિકાસની તરાહ આ બંનેમાં સામસામે છે. એક આંદોલન રૂઢિપરસ્ત જમણેરી છે, તો બીજું ઉદારમતવાદી, પ્રગતિશીલ છે.

દેખાવોની આટલી મોટી સંખ્યાનું અન્ય એક કારણ એ પણ મનાય છે કે હવે જ્યારે વ્હાઇટ હાઉસમાં, નીચલા ગૃહમાં અને સેનેટમાં રિપબ્લિકન પક્ષની બહુમતી છે, ત્યારે પ્રજા પાસે આંદોલન એકમાત્ર માર્ગ છે.

હવે સવાલ એ છે કે આ પ્રજાકીય આંદોલનને સંસ્થાકીય માળખામાં કઈ રીતે ઢાળવું. ટ્રમ્પે કટાક્ષમાં પણ એક મુદ્દાનો સવાલ ઉઠાવ્યો કે નવેમ્બરની ચૂંટણી વખતે આ લોકો ક્યાં ગયેલા?

આ પ્રજાકીય આંદોલનને સંસ્થાકીય માળખામાં ઢાળવા સ્થાનિક રાજકીય સંસ્થાઓમાં કાઉન્ટી સ્તરે, રાજ્ય સ્તરે તેમની હિસ્સેદારી વધારવી પડશે. તેમાંથી કેટલાયને ચૂંટણીઓમાં ઊભા રાખવા પડશે. જો ડેમોક્રેટિક પક્ષે ફરી વ્હાઇટહાઉસ ગૃહ અને સેનેટ કબજે કરવાં હોય, તો આ ઉત્તમ તક ઝડપી લેવી પડશે.

E-mail : rajudave@hotmail.com

સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 ફેબ્રુઆરી 2017; પૃ. 07

Loading

ન્યૂ યોર્ક,૨૧ જાન્યુઆરી, ૨૦૧૭ની સાખે

ઋતા શાહ|Opinion - Opinion|2 February 2017

નવ નવેમ્બરનાં ચૂંટણી પરિણામો પછી આવનારા દિવસોમાં ટ્રમ્પ શાસનમાં શું થશે? આપણે રાષ્ટ્ર તરીકે/સમૂહ તરીકે શું કહી શકીએ એનાં વિચારોની આપ-લે સ્વાભાવિક ક્રમમાં શરૂ થઈ ગઈ. ચૂંટણી દરમિયાન ઉમેદવાર ટ્રમ્પે સ્ત્રીઓ વિષે કરેલા આકરા, અન્યાયી અને અસહ્ય વિધાનોનો વિરોધ તો કરવો જ પડે.

એના અનુસંધાનમાં હવાઈનાં દાદીમા ટેરેસા શુક, ન્યૂ યોર્કના જુવાન ફૅશન ડિઝાઇનર બૉંબ બ્લાન્ડ અને બીજા સંગઠનોએ મળીને WOMEN’S MARCH ON WASHINGTON નામની કૂચનું આયોજન કર્યું. અમેરિકા અને વિશ્વનાં ઘણાં દેશોમાં નાની-મોટી થઈને લગભગ ૭૦૦ જેટલી શાંતિ કૂચ થઈ. મુખ્ય કૂચ વૉશિંગ્ટન ડીસીમાં હતી તેમાં આગલા દિવસની પ્રમુખની શપથવિધિનાં પ્રસંગ કરતાં ત્રણ ગણાં લોકોએ ભાગ લીધો.

એમાં સ્ત્રીઓનો અવાજ ‘અમારું શરીર, અમારું મન, અમારી શક્તિ’નાં સૂત્ર દ્વારા પ્રગટ થયો, સાથે સાથે ‘સ્ત્રી હકો, માનવ હકો, સામાજિક ન્યાય, સમાનતા, સ્વતંત્રતાના નારા પણ સંભળાયા.’ ન્યૂ યોર્ક શહેર કે જેની ઓળખ ‘મેલ્ટિંગ પોટ’ તરીકેની છે; જ્યાં અલગ અલગ રંગના, જાતિનાં, દેશનાં, ધર્મના લોક સુમેળથી રહે છે, ત્યાં સંયુક્ત રાષ્ટ્રસંઘના મહામંત્રી દાગ હેમરશુલ્ડનાં ચોકથી નવા પ્રમુખ ડૉનાલ્ડ ટ્રમ્પનાં રહેઠાણ સુધી કૂચ યોજાઈ. જે ખૂબ સૂચક હતું. દાગ હેમરશુલ્ડનું ડિપ્લોમેટ તરીકે ઈઝરાયેલ, આરબ દેશો, આફ્રિકાનાં દેશોમાં સુલેહ સ્થાપવાનું પ્રદાન છે અને તેના નામનો ચોક લોકો (પબ્લિક) માટે છે. ત્યાંથી ડોનાલ્ડ ટ્રમ્પ કે જેની નીતિ સ્ત્રીઓ, મુસ્લિમ મિત્રો, પર્યાવરણ વગેરે વિષે અણગમાની છે, તેનાં અંગત (પ્રાઈવેટ) મકાન સુધીની કૂચ હતી.

ન્યૂ યોર્કની કૂચની શરૂઆત શહેરનાં પ્રથમ નાગરિક-મેયર-નાં આફ્રિકન અમેરિકન પત્ની શારલીન મેકરેએ કરી. તેમણે કહ્યું, ‘ન્યૂ યોર્ક શહેર સ્ત્રીઓની ચળવળનું જન્મસ્થળ છે. આપણાથી આ અપમાન સાંખી ન લેવાય. આપણે નિયમિત રીતે કર (ટૅક્સ) ભરીએ છીએ. મહેનતથી પરિવારને પોષીએ છીએ. સ્ત્રીઓ શક્તિનું સ્વરૂપ છે.’

મારી ૧૦ વરસની દીકરી સુરતા અને હું પણ ન્યૂ યોર્કના લગભગ ચાર લાખ મિત્રો સાથે જોડાયાં. મેં નારીવાદી આફ્રિકન અમેરિકન લેખિકા ઓડી લોર્ડનો વિચાર પોસ્ટર પર લખ્યો. “આપણી અલગતા (ડિફરન્સીઝ) આપણને બીજાથી અળગા નથી કરતી પણ આપણી અણસમજને કારણે આપણે બીજાને જાણી શકતાં નથી, માણી શકતા નથી અને સ્વીકારી શકતા નથી. અને આપણી વચ્ચે ભિન્નતાનો અનુભવ થાય છે.”

સ્કૂલમાં સુરતા સામાજિક ન્યાય વિષય પર પ્રોજેક્ટ કરે છે. એ ભૂમિકાને કારણે સહજતા અને ઉત્સુકતાથી સુરતા અને તેનાં મિત્રો કૂચમાં ભાગ લેવાં તૈયાર થઈ ગયેલાં. તેણે પોસ્ટર પર પોતાનો હાથ દોર્યો અને પાંચે આંગળીઓ પર પ્રેમ, શાંતિ, સમાનતા, ન્યાય અન સન્માનની અંગૂઠી પહેરી.

સુરતા લખે છે : “આ કૂચમાં લોકોના ટોળા હતાં – જાણે લોકોનું વાવાઝોડું દરેક શેરીમાં ફરી વળેલું – એક ચમત્કાર લાગે છે કે આટલાં બધાં લોકો આપણાં જેવું વિચારે છે. સહુ અવિરત સૂત્રો પોકારે છે. ગળું બેસી જાય ત્યાં સુધી સંદેશાત્મક પોસ્ટરો લઈને ઊભા રહ્યાં છે. હાથ દુઃખી જાય ત્યાં સુધી. પ્રતીકાત્મક પીન્ક પુસી હેટ પહેરીને ઊભાં રહ્યાં છે – પગ દુ:ખી જાય ત્યાં સુધી. મને ભૂખ લાગી હતી. થાક લાગ્યો હતો. પણ મને ખ્યાલ હતો આ તો હજી શરૂઆત છે.”

ખરું, આ તો શરૂઆત છે. આ લખું છું, ત્યારે ટ્રમ્પ શાસનનો હજુ તો ત્રીજો દિવસ છે. પણ એમનાં રાજનીતિનાં પગલાંના વિરોધમાં આજે વૉશિંગ્ટન સ્ક્વેરમાં મુસ્લિમ અને પરદેશી રહેવાસીઓના હક માટેની રેલી છે. તેમ જ ગ્રાન્ટ સેન્ટ્રલ ટર્મિનલમાં ડાકોટા ઍક્સેલ પાઈપલાઈનનાં વિરોધમાં રેલી છે.

Email : rutanyc@gmail.com

સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 ફેબ્રુઆરી 2017; પૃ. 09

Loading

રાજરાજેશ્વરીનો રાગ દરબારી

રોહિત શુક્લ|Opinion - Opinion|2 February 2017

આપણા ચોથિયાને ગીત અને સંગીતમાં ખૂબ રુચિ, હાર્મોનિયમના સૂરના આધારે તાનપુરાની મેળવણી ચાલતી હોય કે તબલાંની, સિતાર મેળવાતી હોય કે સરોદ – તેને તો આવી બધી મેળવણીની પ્રક્રિયા જ જામી હતી. નિઃસ્પૃહભાવે હાર્મોનિયમ એક સ્થિર આધાર આપતું : કાળી ચાર કે સફેદ એક વાર સૂર વહાવતું હોય અને બાકીનાં જે – તે વાદ્યો ઠકઠક કે આઉ કરતાં મેળ બેસાડતાં હોય તે ઘટના જ તેને ભવ્ય લાગતી. આજે વળી ચોથેશ્વરી થોડાક નવરા પડ્યા હતા – શેરડીના સાંઠાનો એક હાથે ચઢ્યો ટુકડો લઈને તે અચાનક જ પ્રગટ થયા. ‘તને આ સંગીતના સૂરમાં ગતાગમ તો પડતી નથી અને આમ બાવરો-બાવરો શું જોયા કરે છે?’ તેમણે ચોથિયાને આવતાવેંત જ પોંખ્યો. ‘ચોથેશ્વરી, સાચું કહું? મને તો આ તમામ વાજિંત્રોનાં દિલમાંથી જાણે કે એક મહેચ્છા રેલાતી હોય તેમ જણાય છે – અમે પણ પેલી કાળી ચાર કે સફેદ એક જેવા ક્યારે થઈએ! તેમાં મને આ અદ્ભુત થવા મથી રહેલા ભારત નામના વિશાળ દેશની તમન્ના પડઘાતી હોય તેવું લાગે છે. મને લાગે છે કે પેલું અમ્મેિરકા અને ઓલું યુરોપ એટલે હાર્મોનિયમના કાળી ચાર અને સફેદ એક. આ દેશના તમામ યપ્પીઓની મહત્ત્વાકાંક્ષા યુરોપ-અમેરિકા થવાની જ હોય છે, તેમ મને પણ થાય છે – ક્યારે મારો દેશ પણ આવો મહાન બને! તેમાં ય પેલા ટ્રમ્પસાહેબે ‘અબ કી બાર ટ્રમ્પ શ-કા’ કહ્યું, ત્યારથી આ તો સૌના દિલ ધડામ કરતાને મતપેટીઓમાં જઈને ખાબક્યાં છે. આપણે પણ મુસલમાનોના જોઈને અને પેલા ચીનાઓને ને પાકલાઓને પાઠ ભણાવી દઈએ. આનું જ નામ ભાયડા.’ બાજુમાં આવી ઊભેલા યપ્પીએ માત્ર મૂંગાંમૂંગાં જ પોતાની સફાચટ મૂછને તાવ દીધો.

યપ્પીને ખાતરી થઈ હતી કે ‘આ મહાન રાજરાજેશ્વરને કારણે આજે ભારત જેવા દેશમાં ચંદ્રગુપ્ત મૌર્યના વારાનો સુવર્ણકાળ ફરી એકવાર પ્રગટ્યો ગણાય. તેની દૃષ્ટિએ ભારતની આઝાદી પણ ૨૦૧૪માં જ આવી ગણાય. તે પહેલાં આ દેશમાં કોઈ ‘અચ્છે દિન’ જ ન હતા. ખરેખર તો તે પહેલાં આ દેશ આઝાદ જ થયો ન હતો – દલીલ ખાતર – ૨૦૦૪ની આસપાસના ગાળામાં આ દેશ મુખૌટો પહેરીને પણ થોડોક-થોડોક જાગ્યો હતો ખરો. દેશનો સર્વોત્તમ સમય તો આઠમી નવેમ્બર, ૨૦૧૬થી જ આરંભાયો ગણાય. તે સમયે અમે દેશની અગ્નિપરીક્ષા લીધી અને આખ્ખેઆખ્ખા દેશે માત્ર અમારા જ રાજરાજેશ્વરના ચરણસ્પર્શ કરીકરીને ધન્યતા અનુભવી.’ યપ્પીના આ વિચારો અને વિકારોને ચોથિયો પામ્યો તો ખરો, પણ તે મૂળભૂત રીતે જ બાહોશ હોવાથી જણાતો હતો કે પેલા યપ્પી, સમૂહમાંથી કોઈ પણ કાંઈ પણ બોલે, બકે કે બબડે, તેનો પ્રતિવાદ કરાય જ નહીં. જો પ્રતિવાદ કરે અને લોકશાહી કે અભિવ્યક્તિની સ્વતંત્રતા કે એવું કાંઈ પણ બોલવા જાય, તો દેશની ગુમનામ પિસ્તોલમાંથી બે-ચાર ગોળીઓ રમતી રમતી આવી જ જાય. પોતે ગોળી ખાઈને વીંધાઈને મરી તો જાય પણ તેથી પેલી પવિત્ર જી.ડી.પી. વધે કે કેમ તેની તેને ખબર જ પડતી ન હતી. ગોળી તેના લમણાની આરપાર નીકળી જ જાય, તો ભલે પણ તેને તેમાં ખરું દુઃખ તો દેશને થતા આર્થિક નુકસાનનું હતું. સર્જિકલ સ્ટ્રાઇક કે ‘સીમા પાર કા આતંકવાદ’ને ખાળવા માટે ખપમાં આવે તેવી મહામૂલી ગોળી પોતે લઈ જાય તે કદાચ દેશભક્તિ ન ગણાય. આ સમૂહના કોઈક વિચારકને તે પૂછવા માંગતો હતો કે (૧) કલબુર્ગી, પાનસરે અને દાભોલકરે જે કહ્યું-કર્યું અને જે આખરી અંજામ પામ્યા, તેને ‘દેશરાષ્ટ્ર અને ભક્તિ’ સાથે કેવી રીતે સાંકળી શકાય? અને (૨) આખરે આ દેશ, રાષ્ટ્ર અને તેની ભક્તિનો ક્યાં ય ઇજારો મળે ખરો? ક્યાંક તેનાં ટેન્ડર બહાર પડાતાં હોય તો ય જાણવા જોગ તો ખરું! પણ તેની બાહોશી હંમેશાં તેની સહાય કરવા તત્પર રહેતી અને તેથી આવા કોઈ પણ સવાલોને તે મનમાં જ ભંડારી દેતો.

પણ પેલા રાજરાજેશ્વરે તો હુકમ કર્યો – જાવ, બધા અગ્નિપરીક્ષા આપો. ચોતરફ લાકડાં ગોઠવીને નાની-મોટી લાખો ચિતાઓ ઊભી કરી દેવાઈ. માત્ર સાંઠીકડાં ગોઠવીને જે ચિતાઓ રચાઈ, તે તો દેશના ધનવાન, ફિલ્મ-કલાકારો, રાજકારણીઓ, સરકારી અધિકારીઓ અને જેમનાં નામ પનામા પેપર્સમાં ચમક્યાં હોય તેમના માટેની જ હતી. તેમાં કોઈ દાઝે તેમ હતું જ નહીં. બીજા પ્રકારની ચિતાઓ ઉપર માત્ર ઓઠકોઠિયા અને ભેજાંબાજોનો જ મહિમા હતો. જાતે બળવા કે દાઝવાનું દુઃખ શા માટે ભોગવવું તેમ માની તેમણે ગરીબગુરબાંને મદદ કરવાની શુદ્ધ ભાવના સાથે ચિતા ઉપર ચઢાવ્યા અને પોતે શિયાળામાં તાપણાં શેક્યાં. આખરે આ ભવ્ય ચિતાઓ ઉપર ચઢી જઈને અગ્નિપરીક્ષા આપવામાં તો દેશના નાચીઝ અને નાસમજ લોકો જ હાથે ચઢ્યા. અને આ લોકોની બહાદુરી તો જોઈ હોય તો જ જાણી શકાય. ના જોઈ રાત કે ના જોઈ વરત, ના જોઈ વય કે ના જોઈ તબિયત. ના જોઈ જાતિ કે ના જોઈ સ્થિતિ, બસ બધાને પેલી ચિતાઓ ઉપર ઝોંકી દીધા. અને આ અગ્નિપરીક્ષામાં મઝા પણ કેટકેટલી-એકસો વીસથી વધુ લોકો તો સીધા જ સ્વર્ગે સીધાવ્યા અને અમારું રુંવાડું ય ના ફરક્યું. લોકોના ધંધા-રોજગાર બંધ થઈ ગયા. ઘણાંનાં ઘરોમાં ભૂખમરો ડોકાયો. અનેક બીમાર અને અશક્ત લોકોનાં જીવન ટૂંકાં થયાં – પણ અમારા રાજરાજેશ્વર તે કાંઈ એમ વેવલા થોડા થાય! જે મર્યા કે બળ્યા તે જીવવાલાયક જ નો’તા એમ અમે સાબિત કર્યું. અને આમે ય તે પેટછૂટી વાત કરીએ, તો આ દેશના એકસો ત્રીસ કરોડ માથાંમાંથી પચીસ-પચાસ હજાર વધેરાઈ જાય તો તેમાં આટલી કાગારોળ શાને?

‘સ્પાર્ટા, મારા મિત્ર સ્પાર્ટાને સ્મરો. આજના જમાનામાં તમે સૌ પોચટ લોકો આઈ.એમ.આર. અને લાઇફ ઍક્સ્પેટન્સીની સાવ વાહિયાત વાતો ઝૂડે રાખો છો. અમે તો સ્પાર્ટામાં નવજાત શિશુઓને પહાડ પરથી ગબડતાં મેલી દેતાં. જે જીવતા તે જ જીવવાલાયક ગણાય. તમારે તો ભઈસા’બ ભારે આળપંપાળ. આ સહેજ દેશવ્યાપી અગ્નિપરીક્ષા યોજી તેમાં તે કેટકેટલી કાગારોળ મચાવી મેલી!’ આખરે મહાન નાયકના ચરણતલચાહક એવા યપ્પીએ ઊભરો કાઢ્યો. પણ ચોથેશ્વરીના હાથની શેરડીનો કે પછી તેમાંથી નીપજતી ગંડેરીને મહિમા ગણો – નોટબંધીને કારણે વસૂકાઈ ગયેલી ‘ચાય પે ચર્ચા’ની અવેજીમાં ‘ગંડેરી પે ઘમાસાણ’ જેવી ચર્ચા જામી પડી. શ્વેતકેશી, એકદંતગૂમ, ગુચ્છપુચ્છ, રક્તમુખ જેવા સૌ વાનરવીરો પોતપોતાના બાળગોપાળ સહ ઉપસ્થિત હતા. આવી વિદ્વત્સભા જામી ગઈ હશે, તેનો યપ્પીને પ્રથમ તો અણસાર જ નો’તો. પણ તેનાં વિચારોનાં મોજાં બધે પ્રસરી ચૂક્યાં હતાં. હંમેશની જેમ સૌથી પહેલું ઉપાસણ શ્વેતકેશીએ કર્યું. ‘બેટા યપ્પી, તારે તો ‘ઘટમાં ઘોડા થનગને’ જેવો ઘાટ છે. તારે આ દેશમાં વીર, બહાદુર, દેશભક્ત, શુદ્ધ-પરિશુદ્ધ, બુદ્ધિયુક્ત, પરંપરાવાદી, આધુનિક વિજ્ઞાનના પ્રણેતા શાસ્ત્રપ્રમાણિત આહાર-વિહાર-આચાર-વિચાર ધરાવનારાની ફોજ ઊભી કરવી છે – ખરું કે ? તો જરા આટલી વિમાસણ દૂર કરતો જા – આ તારી ફોજમાં જ વીર, બહાદુર અને નરબંકા સૈનિકોને સરખું ખાવા જ કેમ મળતું નથી? સૈનિકો તો સ્પાર્ટાનું ખડતલપણું ધરાવે જ છે – પણ મારા વા’લીડા એ તો કે’તો જા કે પેલું ‘રાશન’ કોને માલેતુજાર કરે છે ? જે નોટબંધીનો વાવટો ફરકાવીને તમારે ભ્રષ્ટાચાર દૂર કરવાનો છે, તે તો તમારાં અંગઅંગમાં વ્યાપી ચૂક્યો છે અને તમે નિષ્પાપ અને નિષ્કલંક હોવાનો ડોળ ધરે રાખો છો. નવી નોટો લોકો સુધી પહોંચે તે માટેની પૂરતી તૈયારી ના કરી, વારેવારે લૂગડાં બદલતા હો તેમ નિયમો બદલે રાખ્યા, પોલ ખૂલવા માંડી એટલે નવી જ વાત ઘુસાડી અને ‘કૅશલેસ’નો મુદ્દો ઊભો કરી દીધો.’

‘તમારા જેવા બુઝુર્ગોની આ જ મુશ્કેલી છે. તમારે બધું જૂનું-જૂનું યાદ રાખવા જોઈએ. તમને સત્તા શબ્દનો મર્મ જ સમજાતો નથી. સત્તા ત્યારે જ નીખરી ઊઠે કે જ્યારે તમામ ‘લોકો’ કે ‘જનતા’ માત્ર ‘પ્રજા’ બની રહે. અમારે નથી લોકશાહીની ચિંતા કે નથી જનતાના અવાજની હાયવૉય. અમે આજે જે કરીએ તે ખોટું હોય, તો તમારે તરત જ ભૂલી જવાનું. તમારે માત્ર એટલું યાદ રાખવાનું છે તે તમે માત્ર ‘પ્રજા’ છો. ‘પ્રજા’ની સામે ‘રાજા’ ગોઠવી શકાય છે,  એવી સગવડ પેલા ‘જનતા’ કે ‘લોક’ શબ્દમાં નથી. અને અમે કાંઈ એકલપેટા નથી. આ દેશના શહેરી, ઉપલા મધ્યમવર્ગના સવર્ણ પુરુષો બધા જ રાજા છે. એટલે તો ઓક્સફામ શોધ કરીને કહે કે ભારતમાં માત્ર એક ટકા લોકો પાસે દેશની સંપત્તિના અઠ્ઠાવન ટકા છે, ત્યારે અમે તો પોરસાઈએ છીએ. અમારે તો આ એક ટકાને જ સાચવવાના – બાકીના સૌને અગ્નિપરીક્ષાનો અણમોલ અવસર મળે જ છે ને!’

યપ્પીનો અવાજ જાદુભરેલી રણહાક જેવો જણાતો હતો. પણ ચોથેશ્વરીને નરવા કોઠે ભારે ઉકલત હતી. કકળથી આંતરડીએ ટામેટાં, બટાકા, રીંગણ, દૂધી ને વટાણા રોડ ઉપર ફેંકી ગયેલા પેલા પરથમીના પોઠીની બદદુઆ ક્યાંક પોતાને લાગી ન જાય તે લહાયમાં એકદંતગૂમ, રક્તાક્ષ કે ગુચ્છપુચ્છ બાજુમાં બેસી રહ્યા હતા. પણ પેલા રાતા પાણીએ રોતા ખેડૂતોનાં શાકભાજી ઉપર જ્યાફત ઉઠાવવા રાજી થતા ન હતા. પણ પેલા શહેરી, ઉપલા મધ્યમવર્ગીય અને સવર્ણ મહાનુભાવો એકરાંતિયાની પેઠે થેલા ભરી રહ્યા હતા. તેમણે યપ્પીને વાર્યો – “જો બાપ, આ તારી નજરે નોટબંધીનો ખેલ જોઈ લે. જેને હરખાં અંગઢાંકણ પણ નથી, તેમને તે કોશના ડામ દીધા. અને પેલા સ્વીસબૅંકવાળા, પનામા – પેપર્સવાળા, મલેશિયાની પી નોટ્સવાળા કે પછી છેવટે સીમા ઉપર ખડે- -પગે ચોકી કરનારાનું રાશન ચોરી જનારા તારી નજરે ચઢતા જ નથી. દેશમાં બેકારી વધી ગઈ, રત્નકલાકારોથી માંડીને લગનગાળામાં કે પછી ઉત્તરાયણના પતંગ-માંજાના કામ ઉપર વરહભરનું ગોતી લેનારાની માથે તમે ખાઈખપૂચીને ત્રાટક્યા – ના જોયું માદું કે ના જોઈ નવી-નવી મા બનનારીની વ્યથા. તમે કાળુ નાણું તો ચટણી જેટલું કઢાવી શક્યા અને ભ્રષ્ટાચારનો ‘ભ’યે ભાંગી ના શક્યા. તે તમે આટલા બધાને સતી અને સતા શીદને કીધા?’

એકદંતગૂમને તો આવા જ વખતે શૂળ ઊપડી આવતું હોય છે. તૂટેલા દાંતને કારણે મોંમાં પડેલી બખોલમાંથી શબ્દેશબ્દે સીટી વગાડતાં વગાડતાં તેણે કહ્યું, ‘પેલા પંદર લાખની વાત છોડો, ‘અચ્છે દિન’ના વાયદા પણ છોડો, પણ તમે કહેલું કે પચાસ દા’માં ઠેકાણું ના પડે તો ચોરે ઊભો કરજો, ભા તમે ‘ચાય પે ચર્ચા’ વખતે તો ચોરે ને ચૌટે જમાવટ કરતા ફરતા – હવે અમે તમને કયા ચોરે મળીએ – જરા સરનામું તો દેતા જાવ.”

હજુ તેની કહાણી યપ્પીના ઘનઘોર ભેજામાં ઊગે ત્યાં તો પેલો ગુચ્છપૂચ્છ હવામાં પૂંછડાનો ઝંડો લહેરાવતો ધસી આવ્યો. ‘મારા બાપ, આ તમે એક બાજુ જનધન અને એવી બધી પેરવીઓ વડે કાળાના ધોળા થવા દીધા, બીજી પા લાખોને બેકાર કરી મેલ્યા, ત્રીજી તરફ ખેડૂતોની આવતી ફસલ પણ બરબાદ કરી મેલી તો હવે એટલું તો કો’કે અમારાં છૈયાંછોકરાંવને અમારે ભણાવવું શું? તમે કાંક ડિપ્લોમાં ઇન બકરી ચારિંગ કે થ્રી યર ડિગ્રી કોર્સ ઇન ગાય દોહિંગ કે એવું કાંક દાખલ કરવાના છો? કારણ કે બાપ, પેલા એક ટકા વાસ્તે તમે અમ નવ્વાણું ટકાને તો કંધે મારવાના જ -પણ પછી જે પેલા એક ટકો બચ્યા તેમને દૂધ, ફળફળાદિ, શાક-પાંદડું, દાળ, ઘઉં, ચોખા કે તુવેર તો જોગવવાં પડવાનાં ને ! આ ધરતીના પટ ઉપરથી તમે આ ભરવાડ, ખેડૂત અને નાના કામદારને તો તારા-નક્ષત્ર ભેગાં કરી દેશો, પછી આ બધું ઊગવે ને પકવે તે હાટું ‘સ્કિલ ડેવલપમેન્ટ’ અને ‘મેક ઇન ઇન્ડિયા’ ને ‘વાઇબ્રન્ટ સમિટ’ને એવું બધું તો કરવું પડશેને. આ વખતના વાઇબ્રન્ટમાં તો તમે મોંઘેરા મહેમાનોને છ-છ હજાર રૂપિયાની ‘ડીશ’ જમાડી. આ જાહેર નાણાંની જયાફતનો હિસાબ તો આપશો ને. જો કે અમે રહ્યા ‘રૈયત’ એટલે આવા છ-છ હજારની ડિશની ઉચિતતાનો મુદ્દો તો અમારાથી શેં કરાય? એમાં લગીરે ભ્રષ્ટાચાર નહીં જ હોય એવું માનવા અમે રૈયત તરીકે બંધાયેલા જ ગણાઈએ ! પણ આવતે ફેરો, તેનાં શાકભાજીનાં ફળો કે દાલ-આટા ક્યાંથી લાવશો ? મહાત્મામંદિર ગમે તેટલું ભવ્ય હોય – તેની અગાશીમાં આ બધું પકવી શકે તેવા ‘મેન પાવર’, ‘હ્યુમન રિસૉર્સ’, ‘સ્કિલ દિડોવલપમેન્ટ’ અને ‘મેક ઇન ઇન્ડિયા’ ક્યાંથી લાવશો ?’

પણ આવા બધા પ્રશ્નોના ઉત્તર ખોળવાનું યપ્પીને કોઈએ શીખવ્યું ન હતું. આખરે તો તે પણ એક માણસ જ હતોને ! બે-ચાર ખિખવાટાં અને ડાચિયાં કરીને તેણે ઝાડ ધૂણી ઊઠે તેવી છલાંગો મારીને વિદાય લીધી.

E-mail : shuklaswayam345@gmail.com

સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 ફેબ્રુઆરી 2017; પૃ. 10- 11

Loading

...102030...3,4583,4593,4603,461...3,4703,4803,490...

Search by

Opinion

  • પૈસા આપવાનું વચન આપીને RSS દ્વારા બોલાવાયેલા સત્યાગ્રહીઓ!
  • પાલિકા-પંચાયત ચૂંટણીઓમાં વિલંબ લોકતંત્ર માટે ઘાતક છે
  • અદાણી ભારત કે અંબાણી ઈન્ડિયા થશે કે શું?
  • પ્રતાપ ભાનુ મહેતા : સત્તા સામે સવાલો ઉઠાવતો એક અટલ બૌદ્ધિક અવાજ
  • લાઈક-રીલ્સથી દૂર : જ્યારે ઓનલાઈનથી ઓફલાઈન જિંદગી બહેતર થવા લાગે

Diaspora

  • દીપક બારડોલીકરની પુણ્યતિથિએ એમની આત્મકથા(ઉત્તરાર્ધ)ની ચંદ્રકાન્ત બક્ષીએ લખેલી પ્રસ્તાવના.
  • ગાંધીને જાણવા, સમજવાની વાટ
  • કેવળ દવાથી રોગ અમારો નહીં મટે …
  • ઉત્તમ શાળાઓ જ દેશને મહાન બનાવી શકે !
  • ૧લી મે કામદાર દિન નિમિત્તે બ્રિટનની મજૂર ચળવળનું એક અવિસ્મરણીય નામ – જયા દેસાઈ

Gandhiana

  • ગાંધીસાહિત્યનું ઘરેણું ‘જીવનનું પરોઢ’ હવે અંગ્રેજીમાં …
  • સરદાર પટેલ–જવાહરલાલ નેહરુ પત્રવ્યવહાર
  • ‘મન લાગો મેરો યાર ફકીરી મેં’ : સરદાર પટેલ 
  • બે શાશ્વત કોયડા
  • ગાંધીનું રામરાજ્ય એટલે અન્યાયની ગેરહાજરીવાળી વ્યવસ્થા

Poetry

  • ગઝલ
  • ગઝલ
  • કક્કો ઘૂંટ્યો …
  • રાખો..
  • ગઝલ

Samantar Gujarat

  • ઇન્ટર્નશિપ બાબતે ગુજરાતની યુનિવર્સિટીઓ જરા પણ ગંભીર નથી…
  • હર્ષ સંઘવી, કાયદાનો અમલ કરાવીને સંસ્કારી નેતા બનો : થરાદના નાગરિકો
  • ખાખરેચી સત્યાગ્રહ : 1-8
  • મુસ્લિમો કે આદિવાસીઓના અલગ ચોકા બંધ કરો : સૌને માટે એક જ UCC જરૂરી
  • ભદ્રકાળી માતા કી જય!

English Bazaar Patrika

  • “Why is this happening to me now?” 
  • Letters by Manubhai Pancholi (‘Darshak’)
  • Vimala Thakar : My memories of her grace and glory
  • Economic Condition of Religious Minorities: Quota or Affirmative Action
  • To whom does this land belong?

Profile

  • તપસ્વી સારસ્વત ધીરુભાઈ ઠાકર
  • સરસ્વતીના શ્વેતપદ્મની એક પાંખડી: રામભાઈ બક્ષી 
  • વંચિતોની વાચા : પત્રકાર ઇન્દુકુમાર જાની
  • અમારાં કાલિન્દીતાઈ
  • સ્વતંત્ર ભારતના સેનાની કોકિલાબહેન વ્યાસ

Archives

“Imitation is the sincerest form of flattery that mediocrity can pay to greatness.” – Oscar Wilde

Opinion Team would be indeed flattered and happy to know that you intend to use our content including images, audio and video assets.

Please feel free to use them, but kindly give credit to the Opinion Site or the original author as mentioned on the site.

  • Disclaimer
  • Contact Us
Copyright © Opinion Magazine. All Rights Reserved