Opinion Magazine
Number of visits: 9577082
  •  Home
  • Opinion
    • Opinion
    • Literature
    • Short Stories
    • Photo Stories
    • Cartoon
    • Interview
    • User Feedback
  • English Bazaar Patrika
    • Features
    • OPED
    • Sketches
  • Diaspora
    • Culture
    • Language
    • Literature
    • History
    • Features
    • Reviews
  • Gandhiana
  • Poetry
  • Profile
  • Samantar
    • Samantar Gujarat
    • History
  • Ami Ek Jajabar
    • Mukaam London
  • Sankaliyu
    • Digital Opinion
    • Digital Nireekshak
    • Digital Milap
    • Digital Vishwamanav
    • એક દીવાદાંડી
    • काव्यानंद
  • About us
    • Launch
    • Opinion Online Team
    • Contact Us

હરિ પર અમથું અમથું હેત

નંદિની ત્રિવેદી|Opinion - Opinion|19 June 2019

હૈયાને દરબાર

દસમી જૂને પહેલો વરસાદ આપણને મસ્તમજાનો ભીંજવી ગયો ત્યારે સાહિત્યકાર દીપક મહેતા પાસેથી ભગવતીકુમાર શર્માની બિલકુલ બંધબેસતી ઉપરોકત પંક્તિઓ વાંચવા મળી. વિશેષ આનંદ એટલે થયો કે હરિગીતોની શ્રેણીમાં એક વધુ સુંદર હરિગીત જાણવા મળ્યું. આમ તો, હરિને સંબોધીને ઘણાં ગીતો લખાયાં છે, પરંતુ એમાંથી ચુનંદાં ગીતો ‘હૈયાને દરબાર’માં મૂકવાં એવું નક્કી કર્યું હતું.

ઉત્તમ હરિગીતોની શ્રેણીમાં આ ત્રીજું અને છેલ્લું ગીત એટલે રમેશ પારેખનું લાજવાબ ગીત હરિ પર અમથું અમથું હેત. રમેશ પારેખનાં હરિગીતો વિના હરિગીત શ્રેણી અધૂરી જ કહેવાય.

૧૯૮૨ની સાલમાં રમેશ પારેખે ‘મીરાં સામે પાર’ નામનો સંચય આપ્યો જેમાં ચાર હરિગીતોનું ઝૂમખું હતું. અધ્યાત્મનો કંઈક જુદો જ રંગ આ કવિતાઓમાં જોવા મળ્યો. તેથી જ આદરણીય મોરારિબાપુએ રમેશ પારેખ વિશે એમ કહ્યું હતું કે આ કશુંક ભાળી ગયેલો કવિ છે. ૧૯૯૫ની આસપાસ ર.પા.નો ‘છાતીમાં બારસાખ’ નામનો એક કાવ્યસંગ્રહ આવ્યો એમાં ગીત-ગઝલ સાથે છેલ્લે ત્રણ હરિગીતો હતાં, જેમાં એક, જડી હું જડી, લોક હરિ હરિ કરે છે તેમ જ હરિ પર અમથું અમથું હેત જોવાં મળ્યાં. આ હરિગીતો પર સંગીતકાર-ગાયક સુરેશ જોશીની નજર પડી. રમેશ પારેખની કવિતાઓ ઘોળીને પી ગયેલા સુરેશ જોશી પછી કંઈ ઝાલ્યા રહે? એમણે ‘મીરાં સામે પાર’નાં ચાર હરિગીતો ; મારા સપનામાં આવ્યા હરિ, મારા ફળિયામાં આવ્યા હરિ, મારા ઓરડામાં આવ્યા હરિ તથા મારા રુદિયામાં આવ્યા હરિ …. તરત જ સ્વરબદ્ધ કરી દીધાં. એ પછી એમણે બીજાં ઘણાં હરિગીતો કર્યાં અને જ્યારે ‘છાતીમાં બારસાખ’નાં ત્રણ ગીતો હાથ લાગ્યાં એ ય જાણે આપોઆપ જ સ્વરબદ્ધ થઇ ગયાં.

"હરિગીતની નસ પકડાઈ ગઈ હતી એટલે નજર સામે આવે કે તરત કમ્પોઝ થઈ જ જાય. તેથી ‘મીરાં સામે પાર’ વાંચતાં મને ઘણો સમય લાગ્યો હતો. જેવું ગીત નજરે ચડે કે કમ્પોઝ કરવાનું મન થઇ જાય. રમેશ પારેખની એક ખાસિયત છે કે તેમણે કેટલાંક ગીતો ઝૂમખાંમાં લખ્યાં છે. હરિગીતોની જેમ એમણે ‘કલમાયણ’માં કલમ વિશે, અમરેલી ગીતોમાં અમરેલી વિશે, કાગડો સિરીઝમાં કાગડા વિશે અને છોકરા-છોકરીની કવિતાઓનું ઝૂમખું તેમ જ વ્યક્તિચિત્રો તથા અન્ય ગીતોનાં ઝૂમખાં રજૂ કર્યાં છે. એ ઝૂમખાંની એક કવિતા તમે સ્વરબદ્ધ કરો એટલે બીજાં ગીતો કમ્પોઝ કરવાનું મન થઇ જાય એવી મોહિની એમનાં ગીતોમાં છે. મેં સ્વરબદ્ધ કરેલાં હરિગીતો સૌરાષ્ટ્રમાં ખૂબ જ લોકપ્રિય થયાં છે. એમાં ય મારા સપનાંમાં આવ્યા હરિ … રાગ ભૈરવી પર આધારિત હોવાથી કાર્યક્રમના અંતે આ ગીત મારે ગાવું જ પડે એવો શિરસ્તો થઇ ગયો છે. હરિ પર અમથું અમથું હેત … ગીતનો ઉલ્લેખ મોરારિબાપુએ એમની કથામાં ઘણીવાર કર્યો છે એ અહોભાગ્ય જ! એમને ગમતું આ ગીત બાપુ સમક્ષ અમે અસ્મિતા પર્વમાં પણ રજૂ કર્યું છે. સુરેશ જોશી કહે છે.

કોઈ વ્યક્તિ આપણને ક્યારેક કારણ વિના જ ગમી જાય છે. કશા ભેદભાવ વગર અમથું અમથું હેત આવે છે. આ તો સાક્ષાત્ હરિ ગમી જવાની ઘટના હોય ત્યારે પ્રેમદિવાની મીરાં સાહજિક રીતે જ ગાઈ ઊઠે કે ;

હરિ પર અમથું અમથું હેત,
હું અંગૂઠા જેવડી ને મારી
વ્હાલપ બબ્બે વેંત.

ભગવાન સાથેના વાર્તાલાપમાં મીરાં કહે છે કે હું તો મારા ગિરધર સામે સાવ ટચૂકડા અંગૂઠા જેવડી છું, પરંતુ મારો પ્રેમ તો બબ્બે વેંત ઊંચો છે. અમથી અમથી પૂજા ને અમથાં વ્રતની વાત મીરાં માંડે છે ત્યારે ભગવાન પ્રગટ થઈ એને પૂછે છે કે અમથું અમથું જ બધું થાય તે તને ગમે કે નહીં? ત્યારે વિમાસણમાં પડેલાં મીરાં કહે છે કે બીજું કોઈ પૂછે તો એને ફટ દઈને ના પાડી દઉં, પરંતુ આ તો હરિ છે! વાત અહીં અમથાં પ્રેમની નહીં, કમિટમેન્ટ સાથેના પ્રેમની છે. આ સંકેત આપતું ગીત વરિષ્ઠ ગાયિકા રેખા ત્રિવેદીનાં કંઠમાં સુંદર માળો બાંધીને બેઠું છે.

મોરારિબાપુનું આ પ્રિય ગીત છે એ સંદર્ભમાં ગુજરાતના જાણીતા લેખક ભદ્રાયુ વચ્છરાજાનીએ આ ગીત વિશે ધન્યતાની અનુભૂતિને ભાવસભર યાદ કરી.

"૨૦૧૮ ઈસુના નવા વર્ષનો આરંભ અમારા ઘરે પ્રિય મોરારિબાપુનાં આગમનથી થયો હતો. અમારી છલકાતી પ્રસન્નતા વચ્ચે, નિરાંત જીવે નાગરી હિંડોળે હિંચકતા, બાપુને આવકારવા અમે ભાવથી એક ગીત વગાડ્યું અને બાપુને સરપ્રાઈઝ આપ્યું. તેમના પ્રિય કવિ રમેશ પારેખની રચના હરિ પર અમથું અમથું હેત … રેખા ત્રિવેદીના કંઠે પરોક્ષ સાંભળીને બાપુ ખૂબ ભાવમય થયા ને પ્રેમનો માહોલ બંધાયો. બાપુ સાથે ૪૫ મિનિટ ક્યાં વીતી તેનો ખ્યાલ ન રહ્યો ! બાપુએ નીકળતી વખતે કહ્યું: ફરી એકવાર હરિ પર અમથું અમથું હેત … ગીત વગાડો ને, એ દિલમાં ભરીને નીકળીએ!! સહજતાની આ ટોચ હતી.

રેખા ત્રિવેદીના ‘સખીરી’ આલ્બમમાં આ હરિ ગીત લેવાયું છે અને ખૂબ લોકચાહના પામ્યું છે. રેખાબહેન કહે છે કે, "ઘણા કાર્યક્રમોમાં આ ગીતની ફરમાઈશ આવે છે. અગાઉ સુરેશ જોશીએ કહ્યું તેમ બાપુનું પણ આ પ્રિય ગીત હોવાથી આ ગીત એમણે જ્યારે પહેલી વખત સાંભળ્યું ત્યારે મને ફોન કરીને ખાસ અભિનંદન આપ્યાં હતાં. આનાથી મોટો સરપાવ શું હોઈ શકે?

અનેક પ્રકારની છાંદસ, અછાંદસ કવિતા, ગીત, ગઝલ, સોનેટ, બાળકાવ્યો, ચિંતનાત્મક લેખો, વાર્તાસંગ્રહ, નાટક, સોનલ કાવ્યો, આલા ખાચર કાવ્યો, મીરાં કાવ્યો સહિત અનેક પ્રકારના કાવ્ય પ્રકારોમાં ખેડાણ કરનાર રમેશ પારેખે લોકગીતો – ભજનોને આત્મસાત કરીને તેનું સંવેદનાત્મક રૂપાંતર સાધી કવિતામાં પોતીકો અવાજ ઊભો કર્યો છે.

તેમણે ૧૯૮૨માં નર્મદ સુવર્ણ ચંદ્રક, ૧૯૮૬માં રણજિતરામ સુવર્ણ ચંદ્રક, ૧૯૯૪માં દિલ્હી સાહિત્ય અકાદમીનો પુરસ્કાર, ગિજુભાઈ બધેકા સુવર્ણચંદ્રક, કલાગૌરવ સુવર્ણચંદ્રક, ગુજરાત રાજ્ય ફિલ્મ એવોર્ડ, ક્રિટિક્સ એવોર્ડ સહિત અનેક પુરસ્કારો મેળવ્યા છે.

રમેશ પારેખની વિશિષ્ટતા, લોકોનાં હૃદયમાં ઊતરી જાય તેવી રચનાઓ આપવી એ જ રહી છે. સાંભળતાં પહેલાં ક્યારેક વહેમ જાય કે આ લોકગીત તો નથી ને! એટલી સરળતાથી તેઓ જનસમુદાયની લાગણીને સમજી શક્યા છે અને એટલી જ અસરકારકતાથી અભિવ્યક્ત કરી શક્યા છે. ‘લયના કામાતુર રાજવી’ કહેવાતા રમેશ પારેખની આ રચના ઉપરાંત તમારે સાંભળવી જ પડે એવી અન્ય ત્રણ ખૂબ લોકપ્રિય – કર્ણપ્રિય રચનાઓનો ઉલ્લેખ કરી લેખ પૂરો કરીએ.

પુરુષોત્તમ ઉપાધ્યાયના આ ગીતથી કયો સંગીત પ્રેમી અજાણ હોઈ શકે?

હવે પાંપણોમાં અદાલત ભરાશે
મેં સ્વપ્ન નિરખવાના ગુના કર્યા છે

ર.પા.ની ઉત્કૃષ્ટ ગઝલ છે. પુરુષોત્તમ ઉપાધ્યાયને કંઠે ઓર નિખરી ઊઠી છે.

સોલી કાપડિયાએ પોતે જ કમ્પોઝ કરીને ગાયેલી ર.પા.ની આ રચના, આ શહેર તમારા … શબ્દ અને સ્વરની લાજવાબ કૃતિ છે. તમારે સાંભળવું જ પડે. શું અભિવ્યક્તિ છે!

આ શહેર તમારા મનસૂબા ઉથલાવી દે,
કહેવાય નહીં
આ ચહેરા પર બીજો ચહેરો ચિપકાવી દે, કહેવાય નહીં
ટાવર ધબકે, રસ્તા ધબકે, અરધો-પરધો
માણસ ધબકે
કોનો ધબકારો કોણ અહીં અટકાવી દે,
કહેવાય નહીં!

આ ઉપરાંત,

આંખોમાં આવી રીતે તું દૃશ્યો ન મોકલાવ,
ખાલી થયેલ ગામમાં જાસો ન મોકલાવ.
ફૂલો ય પૂરબહારમાં હિંસક છે આજકાલ,
રહેવા દે, રોજ તું મને ગજરો ન મોકલાવ.
થોડોક ભૂતકાળ મેં આપ્યો હશે કબૂલ,
તું એને ધાર કાઢીને પાછો ન મોકલાવ

શ્યામલ-સૌમિલે સ્વરબદ્ધ કરેલી ર.પા.ની આ જોરદાર ગઝલ શ્યામલ મુનશીના કંઠે સાંભળવાની મજા આવશે.

રમેશ ‘પારાયણ’નાં આ બધાં ઉમદા મોતી છે. પામી લેજો.

———————–

જળ વરસ્યું ને …
હરિવર ઊતરી આવ્યા
નભથી ગાતા મેઘ મલ્હાર,
જળ વરસ્યું ને થયો હરિનો
સીધો સાક્ષાત્કાર.
ફૂંક હરિએ હળવી મારી
ગાયબ બળબળ લૂ,
શ્વાસ હરિના પ્રસર્યા
માટી સ્વયમ્ બની ખુશબૂ
મેઘધનુમાં મોરપિચ્છના સર્વ રંગ સાકાર
જળ વરસ્યું ને થયો હરિનો સીધો સાક્ષાત્કાર.

————————–

હરિ પર અમથું અમથું હેત,
હું અંગૂઠા જેવડી ને મારી વ્હાલપ બબ્બે વેંત.
અમથી અમથી પૂજા કરું ને અમથા રાખું વ્રત,
અમથી અમથી મંગળ ગાઉં, લખું અમસ્તો ખત;
અંગે અંગે અમથી અમથી અગન લપેટો લેપ,
હરિ પર અમથું અમથું હેત.

અમથું અમથું બધું થતું તે તને ગમે કે નઈં?’
એમ હરિએ પૂછ્યું ત્યારે બહુ વિમાસણ થઈ;
કોઈ બીજું પૂછત તો એને ઝટપટ ના કહી દેત,
હરિ પર અમથું અમથું હેત.

• કવિ: રમેશ પારેખ  • સંગીતકાર: સુરેશ જોશી  • ગાયિકા : રેખા ત્રિવેદી

https://www.youtube.com/watch?v=HwGLKantz3g&feature=share

સૌજન્ય : ‘લાડકી’ પૂર્તિ, “મુંબઈ સમાચાર”, 13 જૂન 2019

————————–

http://www.bombaysamachar.com/frmStoryShowA.aspx?sNo=529698

Loading

અરુણ કોલટકર : મૃત્યુપશ્ચાત આંતરરાષ્ટ્રીય કીર્તિ

હેમાંગ દેસાઈ|Poetry|19 June 2019

[હેમાંગ દેસાઈ (1978-) કવિ, અનુવાદક અને નૉન-કનફોર્મિસ્ટ નાગરિક-ચિંતક છે. હાલમાં જ તેમણે કોલટકરના ‘કાલાઘોડા પૉએમ્સ કાવ્યસંગ્રહનો ગુજરાતીમાં અનુવાદ કર્યો છે.]

અરુણ કોલટકર (૧૯૩૨-૨૦૦૪) સદીના એક મહત્ત્વના, વૈશ્વિક કદના સર્જક છે. મરાઠી અને અંગ્રેજી ભાષામાં આધુનિક અને પ્રયોગવાદી, પરંતુ સામાજિક સરોકાર અને કળાકીય કટિબદ્ધતાને વરેલી કવિતાની ધારાનો આવિષ્કાર અને પ્રસાર કરવામાં એમનો મહત્ત્વનો ફાળો રહ્યો છે. ‘જેઝુરી’ (૧૯૭૮) કાવ્યસંગ્રહના પ્રકાશનથી ભારતીય સાહિત્યમાં ખળભળાટ મચાવી દેનાર આ એકાકી અને અંતર્મુખી કવિ ત્યાર બાદ જાણે સુષુપ્તાવસ્થામાં સરી ગયા. પરંતુ ૨૦૦૪માં અકાળ અવસાનના અમુક મહિના પહેલાં જ એમના બે મહત્ત્વના અંગ્રેજી કાવ્યસંગ્રહો ‘કાલાઘોડા પોએમ્સ’ અને ‘સર્પસત્ર’ પ્રકાશિત થયા અને પાશ્ચાત્ય સાહિત્યજગત તેમની ધારદાર સર્જકતાનું કાયલ બની ગયું. ‘જેઝુરી’ માટે ખ્યાતનામ કૉમનવેલ્થ પોએટ્રી પ્રાઇઝ મેળવનાર કોલટકરને મૃત્યુપશ્ચાત આંતરરાષ્ટ્રીય કીર્તિ મળી છે. પ્રસ્તુત કાવ્ય એમના ‘કાલાઘોડા પોએમ્સ’માંથી લેવામાં આવ્યું છે.

મીરાં

ટોચના જીવનથી ત્રાસી,
થોડું રસનું ને/કે
થોડું ખપનું,

એવું કંઈક કરવાની આશે
મૂક્યું પડતું નાળિયેરીના નફકરા ટપરાએ,
કરવાનું શું ઉપર બેઠાબેઠા

આખો દિવસ ને આખી રાત ઠેઠાઠેઠ
ખેંચો ફોડોમરોડો ત્રણસો આંગળાં
કે પછી વારેઘડીએ ને વળીવળી

કરો ચાંદાને બગલમાં ગલીપચી –
કરી લીધી છે દોસ્તી, મળી ગયું છે એનું મન,
આપણી ખરી ગયેલાં ફૂલોની રાણી સંગ,

– શહેરના આ ભાગમાં કાર્યરત
મ્યુનિસિપાલિટીની શેરી-સફાઈટુકડીનો
ગમગીન આંખાળો અર્ધનારી પ્રભાગ. –

હવે એના હાથમાં, એના ઇશારે
શીખી રહ્યું છે બેરોકટોક,
નવી તરકીબ, નવ લોકસબ રોજેરોજ,

અને મફતના સોદામાં
માણી રહ્યું છે
ભંગુર જીવનની મોજારીમોજ.

૨.

બદલામાં આપણી રાણીને મળ્યું,
વધુ જીવંત, વધુ મજેદાર,
વધુ નહિ તો એટલું જ કામઢું ઝાડુ.

નોકરી સાથે પકડાવી દીધેલા,
પંખ-પૂંછાળા ચીલાચાલુ ઠૂંઠા કરતાં
લાંબી પહોંચ, બહોળા લસરકાવાળું,

પેલું સરકારી તો બળ્યું સાવ બરડ ને જડ,
આ ભાયડાઓને કો’જાણે કેમવધારે ફાવે એ
એય મૂઆ એવા જ ને? અડિયલ ને અક્કડ.

અલગ જ મજા છે ટપરાંને જોવાની,
ફુદકતું આમથી તેમ, રંગલાની જેમ
જાણે ખેલ કરતું રીંછ, લીલુંછમ મોરપીંછ.

એની આગળ આગળ દોડતું,
એના રસ્તે આડું ઊતરતું,
એનો માર્ગ મોકળો કરતું;

એની ગોળગોળ ફરતું,
એને માથાભેર કુદાવતું,
ને થોભે ત્યારે થોભી જતું;

જુઓ તો, કેવું ધસી જાય છે એ
માર્ગભ્રષ્ટ કાગળિયાંને તો આડે હાથે લે,
રસ્તા વચ્ચે રમતાં હલકાં પાંદડાંઓને પડકારો દે.

૩.

મોટા ભાગના કલાવિવેચક,
ખિસ્સે ઘાલેલા,
કાજુના ગુપ્ત ભંડાર સાથે,

રાત્રે ઢીંચેલા મફત દારૂનું,
ઘેન ઉતારતા, ઘોરતા
ખાટલે પડયા હોય,

ત્યારે તાજાતરીન ઇન્સ્ટોલેશનનું
કોઈ જાતની ધામધૂમ વિના
થાય શ્રેણીબદ્ધ અનાવરણ,

– હંમેશની માફક
મોઢું વકાસી ઊંઘતી –
જહાંગીર આર્ટગૅલેરી સમક્ષ,

પારખુ કાગડા ને બિલાડીનાં બચ્ચાં સિવાય
બાકી બધાથી સદંતર ઉપેક્ષિત,
સાદી સહજ કચરાની ઢગલીઓનું પ્રદર્શન.

રસ્તાની ધારેધારે પડેલી પગલી,
પંદરેક પગલાંના અંતરે માંડેલી ઢગલી,
મોટે ભાગે સૂકાં પાંદડાં, ઊડતાં કાગળિયાં

ઝીંગાના કોટલા, કાંદાબટાકાની છાલ
ગાંઠ મારેલા કોન્ડોમ ને મરેલાં ફૂલ
– ખાસ કરી ગરમાળા અને ગુલમહોર –

ઇન્સ્ટોલેશનનું શીર્ષક, રાખવું હોય તો,
રાખી શકાય,
મુંબઈને શ્રદ્ધાંજલિ એક … બે … ત્રણ …

કેમ કે ખાસ્સું એવું શહેર
સદંતર નિર્ભર છે, આવી વાળઝૂડ પર
આખેઆખું કોલાબા કે ખેતવાડી સદરબદર.

૪.

દર સવારે
ફક્ત અડધોએક કલાક
ખુલ્લું મુકાય પ્રદર્શન.

કચરાની છેલ્લી ઢગલી,
જતનથી ગોઠવાઈ રહે,
ત્યાં તો પહેલી ઊપડી જાય, ટ્રોલીમાં ઠલવાય.

ખરું પૂછો તો એ જ છે પ્રયોજન.
કળાના અનિવાર્ય ભંગુરત્વનું
સ્તવન.

૫.

યુક્લિડના દિલમાં વસી ગઈ હોત
– પેલી ખખડધજ જર્જરિત
કચરાની ટ્રોલી –

સાબિતી આપ્યા વિનાના,
પ્રમેય જેવી,
ગુ-ગાડી,

એમાં બાળકોએ કાળા ક્રેયોનથી
દોરેલા ચિત્રની
સાદગી અને સ્થિરતાનો સ્પર્શ.

આમ તો, બે બાજુએ
સમબાજુ ત્રિકોણથી જકડાયેલી,
લોન્ડરી બાસ્કેટ જેવડી,

બે નેતરની ટોપલીને
ઘોડિયે ઘાલતી
ઘડતર લોઢાની ટ્રે છે બસ.

ભોંયભેગી રહે
પ્રેમની જેમ ધકેલાય.
વાટ વિનાનાં લોખંડી પૈડે,

દડબડ દડબડ ગબડે,
ત્યારે પોતાના જ ઘોંઘાટથી,
મેહ્યુના લંડનના નરમ

ખરીને અનુકૂળ રસ્તાનાં શમણેથી
– પોતે પણ એ જ રસ્તા માટે બની હશે –
ઝબકી, થથરી જવાની સભ્યતા છે એનામાં.

આ શહેરને સાફ કરવાના
ઉમદા ઉદ્દેશથી
છેક ૧૮૭૨ કે એવી જ કોઈ સાલમાં

દરિયાકાંઠે આવી ચડેલી ટ્રૉલીઓની
પહેલી ખંતીલી પેઢીની,
વારસદાર છે આ ટ્રૉલી,

એવું બહાર આવે કોઈ દિ’
તો નવાઈ નહીં.
સંજોગો સાનુકૂળ રહે ને બધું સીધું ઊતરે,

તોયે ખાસ્સું કાઠું લાગે એ અભિયાન
ને જે રીતે દરિયામાંથી,
મૅલેરિયા ને મીઠાંના ભીનાં કડણોમાંથી,

નેશ હેર ફરતી ખાડીઓમાંથી,
બેફામ તફડાવેલી જમીન પર
તથા શહેરમાં દિવસે ને દિવસે

વધતી જતી આવી વાળઝૂડ થકી,
પચાવી પાડેલી નવી ને નવી જમીન પર
ફૂટી રહ્યું છે નવું ને નવું બૉમ્બે,

એ જોતાં તો લગભગ
અશક્ય થઇ પડ્યું છે,
આ અથાક ટ્રૉલીનું મિશન.

પરિણામ એ કે,
જેટલું વધારે સાફ કરો બૉમ્બે
એટલું જ વધારે સાફ કરવાનું રહે બૉમ્બે.

૬.

જેવી નેતરની ટોપલી ભરાય,
– લગભગ ગળા સુધી –
કે તરત એની ઉપર ચડી જાય,

એની સાંકડી પરિધિમાં
ઊભી ઊભી
ડોલવા લાગે ધીમું-ધીમું,

પ્રભુ સમક્ષ નાચતી મીરાં, કેવું રૂડું સમણું!
એકતારો નથી હાથમાં, ઊભી ઝાડુ ઝાલી,
આલી રે આલી મીરાં ઝાડુવાલી;

શરીર આખાનું વજન,
વારાફરતી
એક પછી બીજા પગ પર ધરે,

ધીમે ધીમે
જાણે પોતાની જ પ્રદક્ષિણા કરે,
પગનાં એકેએક આંગળાંને,

ઘૂંટણિયે પડી,
પહેલાં તો ચારે દિશાઓને
ત્યાર બાદ વારાફરતી,

હોકાયંત્રનાં બત્રીસેબત્રીસ
દિશાબિંદુઓને વિધિવત્‌
પ્રણામ કરવા પૂરતો સમય આપે.

એનો બીજો હાથ ખાલી,
પણ પહેલા કરતાં સધ્ધર
હવામાં ઊડતું ફ્‌લેમિંગો, અધ્ધર.

૭.

કરાંજી કરાંજી કચરાના,
ભરખમ ગર્ભને નીચે ધકેલતી,
ગૂંદીગૂંદીને સંઘટ્ટ કરતી,

હજુ થોડા વધારે,
કચરાની જગા કરવા,
કુશળ પગની જોડી વતી,

કચરાને કચડતી એ લાગે અદ્દલ
દ્રાક્ષ ભરેલા ટબમાં
કદમતાલ કરતી વાઇન યાર્ડવૅન્ચ.

છુંદાઈને ગુંદાઈને,
પોતાની ભીતર ઊતરતા જતાં
ઈંડાંના કોચલાં ને મરેલાં ફૂલ,

સૂકાં પાંદડાં ને તરબૂચનાં છોડાં,
બ્રેડનાં ટુકડા, કૉન્ડોમ,
મરઘીની હડ્ડી નેબટાકાની છાલમાંથી,

ઝરપવા માંડે અંતરતમ સત્ત્વ,
ટપકવા માંડે વ્યર્થતાનું વાઇન,
વછૂટે આભારીપણાનું અત્તર,

ઘોડાપુર તુચ્છતાનું
ફરી વળે એની
એડીઓનાં કાતરામાં,

ચાટે પગનાં તળિયાં
અને કમાન,
મલ્હમ ચોપડે,

આટણો પર અને
ફૂટી નીકળે આંગળાં વચ્ચેથી
વ્યથાના ઝરા માફક.

સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 16 જૂન 2019; પૃ. 08-09

Loading

ગેબ્રિયલ ગાર્સિયા માર્કેઝ અને અકીરા કુરોસાવા: સાહિત્ય જ્યારે સિનેમાને સવાલ પૂછે છે

રાજ ગોસ્વામી|Opinion - Opinion|19 June 2019

કોલંબિયન લેખક ગેબ્રિયલ ગાર્સિયા માર્કેઝ (૧૯૨૭-૨૦૧૪) વિશ્વ સાહિત્યમાં મોટું નામ છે. એમની નવલકથા 'એક સો સાલનું એકાંત'(વન હન્ડ્રેડ ઈયર્સ ઓફ સોલિટ્યુડ)ને ૧૯૮૨માં સાહિત્યનું નોબેલ પારિતોષિક મળ્યું હતું. કોલંબિયામાં તો માર્કેઝને એના વાચકો પૂજતા હતા, પણ જે દેશની એ ટીકા કરતા હતા, તે અમેરિકામાં પણ એમનો દબદબો એક સુપરસ્ટાર જેવો હતો. એમના લેફટિસ્ટ ઝુકાવના કારણે બંને દેશોએ એમના પ્રવેશ પર પ્રતિબંધ ફરમાવ્યો હતો.

સિનેમામાં એવું જ એક નામ અકીરા કુરોસાવા. કુરોસાવા (૧૯૧૦-૧૯૯૮) માર્કેઝથી સિનિયર. જાપાની સિનેમા જગતમાંથી આ એક એવું નામ છે, જે જગતમાં તમામ કળા-સહિત્ય-સિનેમા પ્રેમીઓને ખબર છે. આપણા સત્યજીત રેએ એકવાર કહ્યું હતું કે, "અકીરાની ફિલ્મ 'રાશોમોન'થી મને વીજળીનો ઝટકો લાગ્યો હતો. મેં બીજા દિવસે ત્રણ વખત એ ફિલ્મ જોઈ અને હું અચંબામાં પડી ગયો કે આવી બીજી કોઈ ફિલ્મ હોય?" અકીરાની 'સેવન સમુરાઈ' પરથી 'શોલે' બની હતી. આમીર ખાનની 'તારે ઝમીં પર' અકીરાના જીવનચારિત્ર્ય પરથી બની હતી.

ગેબ્રિયલ ગાર્સિયા માર્કેઝે કેટલોક વખત ફિલ્મ વિવેચક તરીકે પણ કામ કરેલું. ૧૯૯૦માં કુરોસાવો ટોકિયોમાં 'રેપ્સડી ઇન ઓગસ્ટ' ફિલ્મનું શુટિંગ કરતા હતા, ત્યારે માર્કેઝ એમને મળવા ગયા હતા. બંને વચ્ચે છ કલાક સુધી સંવાદ થયો હતો. સાહિત્ય અને સિનેમાના બે મહારથી ભેગા થાય, તો શું વાત થાય? ૨૩ જૂન, ૧૯૯૧ના રોજ ‘ધ લોસ એન્જિલિસ ટાઈમ્સ’ સમચારપત્રમાં આ ક્લાસિક ઈન્ટરવ્યુ છપાયો હતો. કળાપ્રેમીઓ માટે એમાંથી થોડા અંશ અહીં આપ્યા છે. વાંચો, મઝા આવશે.

માર્કેઝ : તમે સ્ક્રિપ્ટ કેવી રીતે લખો છો? તમે ઘણા સાહિત્યને સ્ક્રિપ્ટમાં ઢાળ્યું છે.

કુરોસાવો : મારે કોઈ આઈડિયાને સ્ક્રિપ્ટમાં તબદીલ કરવો હોય તો હું કાગળ અને પેન્સિલ લઈને હોટેલના રૂમમાં પુરાઈ જાઉં. એ વખતે પ્લોટનો આછોપાતળો અંદાજ હોય. સીનની ખબર ન હોય, અને એ નેચરલી આવતા જાય.

માર્કેઝ : મગજમાં પહેલાં શું આવે, આઈડિયા કે ઈમેજ?

કુરોસાવો : છૂટીછવાઈ ઈમેજીસ હોય. અહીં જાપાનમાં સ્ક્રિપ્ટ લેખકો બહુ પદ્ધતિસર, સીન પછી સીન લખે. પણ એ બરાબર નથી. આપણે ભગવાન નથી કે બધું અગાઉથી ખબર હોય.

માર્કેઝ : શેક્સપિયર કે (મેક્સીમ) ગોર્કી કે દોસ્તોએવ્સકીનું રૂપાંતરણ કરો ત્યારે પણ સ્ફુરણા પ્રમાણે જ કરો?

કુરોસાવો : સાહિત્યિક કૃતિઓને સિનેમેટીક ઈમેજમાં ઢાળવી સહેલી નથી. દાખલા તરીકે જાસૂસી કથાનું શુટિંગ થતું હોય તો નવો-સવો ડિરેક્ટર લાશને રેલવે-ટ્રેક પાસે મૂકે, કારણ કે નવલકથામાં એવું જ હોય. હું એને કહું કે, તે વારતા વાંચી છે એટલે તને ખબર છે કે લાશ ટ્રેક પાસે છે. જે લોકોએ નોવેલ વાંચી ન હોય એમને જગ્યાથી શું ફર્ક પડે? સાહિત્યિક ઈમેજનો પાવર સિનેમેટીક ઈમેજથી અલગ હોય.

માર્કેઝ : અસલી જિંદગીમાંથી કોઈ એવી ઈમેજ યાદ છે જે ફિલ્મમાં વ્યક્ત કરવાનું અઘરું હોય?

કુરોસાવો : યેસ. લીડાચી નામનું એક ખાણિયું ટાઉન હતું. હું યુવાન હતો અને ડિરેક્ટરે એને શૂટ કર્યું હતું કારણ કે ત્યાંનું વાતાવરણ ભવ્ય અને અજીબ લાગતું હતું. પણ પિક્ચરમાં એક સામાન્ય ટાઉન જ દેખાયું. અમને ખબર હતી કે એ ટાઉન જીવ માટે જોખમી હતું અને ખાણિયાઓનાં બીવી-બચ્ચાં સલામતીને લઈને ડરમાં જીવતાં હતાં. આ ખબર હતી એટલે અમારી આંખ ટાઉનને એ રીતે જોતી હતી. પણ અમે જે અનુભવ કરતા હતા એ કેમરામાં ના પકડાયું, કારણ કે કેમેરાની આંખ અલગ હોય છે.

માર્કેઝ : અત્યારની ફિલ્મની વાત કરીએ તો, આંધીને શૂટ કરવી અઘરી પડે?

કુરોસાવો : ના. સૌથી અઘરા તો પ્રાણીઓ છે. પાણીના સાપ અને કીડીઓ બહુ અઘરી.

માર્કેઝ : ન્યુક્લિયર ઊર્જા અભિશાપ તરીકે આવી હતી, અને એ તમને ફીટ થાય તેવો વિષય છે. પણ તમે ન્યુક્લિયર ઊર્જા કરતાં એનો જે રીતે ઉપયોગ થયો છે, તેની નિંદા કરો છો.

કુરોસાવો : બંને બાબત એક નથી. ન્યુક્લિયર ઊર્જા માણસથી કંટ્રોલ થાય તેવી નથી. એને સાચવવામાં ભૂલ થઇ તો ભયાનક પરિણામ આવશે અને એની અસર અનેક પેઢીઓને નડશે. પાણી ગરમ હોય તો એની ગરમી ઓછી કરવા ઠંડું પાડવું પડે. હજારો વર્ષો સુધી જે ઉકળતું રહેવાનું છે, એ ન્યુક્લિયર એલિમેન્ટનો ઉપયોગ બંધ કરીએ તો સારું.

માર્કેઝ : તમે જે ફિલ્મ બનાવી રહ્યા છો એમાં આ બાબતે તમારા વિચારો છે?

કુરોસાવો : સીધી રીતે નહીં. (જાપાન ઉપર) બોમ્બ ફેંકવામાં આવ્યો ત્યારે હું નવોસવો પત્રકાર હતો. મારે જે થયું એના પર લેખો લખવા હતા, પણ ત્યારે કશું પણ લખવા પર પ્રતિબંધ હતો. આ ફિલ્મ બનાવવા માટે મેં એ વિષયનો અભ્યાસ કર્યો અને તે વખત કરતાં આજે મને વધુ ખબર છે. મેં જો સીધી રીતે મારા વિચારો આ ફિલ્મમાં મુક્યા હોત તો તે આજના જાપાન કે બીજે ક્યાં ય બતાવાત નહીં.

માર્કેઝ : આપણા આ સંવાદને પ્રગટ કરાવાનું શક્ય છે?

કુરોસાવો : મને વાંધો નથી. ઇન ફેક્ટ, દુનિયામાં લોકોએ આ વિષય પર વિચારવું જોઈએ.

માર્કેઝ : થેન્ક યુ. હું જો જાપાની હોત તો તમારી જેમ જ વિચારતો હોત. પણ હું સમજુ છું. યુદ્ધ કોઈના માટે સારું નથી.

કુરોસાવો : એ જ વાત છે. મુસીબત એ છે કે એકવાર ગોળીબાર શરૂ થાય, પછી ક્રાઈસ્ટ અને ફરિશ્તા પણ સૈન્યના ચીફ ઓફ સ્ટાફ બની જાય છે.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2301278993533480&id=1379939932334062&__tn__=K-R

Loading

...102030...2,7672,7682,7692,770...2,7802,7902,800...

Search by

Opinion

  • પાલિકા-પંચાયત ચૂંટણીઓમાં વિલંબ લોકતંત્ર માટે ઘાતક છે
  • અદાણી ભારત કે અંબાણી ઈન્ડિયા થશે કે શું?
  • પ્રતાપ ભાનુ મહેતા : સત્તા સામે સવાલો ઉઠાવતો એક અટલ બૌદ્ધિક અવાજ
  • લાઈક-રીલ્સથી દૂર : જ્યારે ઓનલાઈનથી ઓફલાઈન જિંદગી બહેતર થવા લાગે
  • રુદ્રવીણાનો ઝંકાર ભાનુભાઈ અધ્વર્યુની કલમે

Diaspora

  • દીપક બારડોલીકરની પુણ્યતિથિએ એમની આત્મકથા(ઉત્તરાર્ધ)ની ચંદ્રકાન્ત બક્ષીએ લખેલી પ્રસ્તાવના.
  • ગાંધીને જાણવા, સમજવાની વાટ
  • કેવળ દવાથી રોગ અમારો નહીં મટે …
  • ઉત્તમ શાળાઓ જ દેશને મહાન બનાવી શકે !
  • ૧લી મે કામદાર દિન નિમિત્તે બ્રિટનની મજૂર ચળવળનું એક અવિસ્મરણીય નામ – જયા દેસાઈ

Gandhiana

  • ગાંધીસાહિત્યનું ઘરેણું ‘જીવનનું પરોઢ’ હવે અંગ્રેજીમાં …
  • સરદાર પટેલ–જવાહરલાલ નેહરુ પત્રવ્યવહાર
  • ‘મન લાગો મેરો યાર ફકીરી મેં’ : સરદાર પટેલ 
  • બે શાશ્વત કોયડા
  • ગાંધીનું રામરાજ્ય એટલે અન્યાયની ગેરહાજરીવાળી વ્યવસ્થા

Poetry

  • ગઝલ
  • કક્કો ઘૂંટ્યો …
  • રાખો..
  • ગઝલ
  • ગઝલ 

Samantar Gujarat

  • ઇન્ટર્નશિપ બાબતે ગુજરાતની યુનિવર્સિટીઓ જરા પણ ગંભીર નથી…
  • હર્ષ સંઘવી, કાયદાનો અમલ કરાવીને સંસ્કારી નેતા બનો : થરાદના નાગરિકો
  • ખાખરેચી સત્યાગ્રહ : 1-8
  • મુસ્લિમો કે આદિવાસીઓના અલગ ચોકા બંધ કરો : સૌને માટે એક જ UCC જરૂરી
  • ભદ્રકાળી માતા કી જય!

English Bazaar Patrika

  • “Why is this happening to me now?” 
  • Letters by Manubhai Pancholi (‘Darshak’)
  • Vimala Thakar : My memories of her grace and glory
  • Economic Condition of Religious Minorities: Quota or Affirmative Action
  • To whom does this land belong?

Profile

  • તપસ્વી સારસ્વત ધીરુભાઈ ઠાકર
  • સરસ્વતીના શ્વેતપદ્મની એક પાંખડી: રામભાઈ બક્ષી 
  • વંચિતોની વાચા : પત્રકાર ઇન્દુકુમાર જાની
  • અમારાં કાલિન્દીતાઈ
  • સ્વતંત્ર ભારતના સેનાની કોકિલાબહેન વ્યાસ

Archives

“Imitation is the sincerest form of flattery that mediocrity can pay to greatness.” – Oscar Wilde

Opinion Team would be indeed flattered and happy to know that you intend to use our content including images, audio and video assets.

Please feel free to use them, but kindly give credit to the Opinion Site or the original author as mentioned on the site.

  • Disclaimer
  • Contact Us
Copyright © Opinion Magazine. All Rights Reserved