એક અંગ્રેજ લેખકે લખ્યું છે કે તમારી શત્રુની પસંદગી તમારા હાથમાં નથી, તમારી આસપાસની કોઇપણ વ્યક્તિ તમારો દુ:શ્મન હોઇ શકે. પણ મારે આજે એવી કોઇ વ્યક્તિ નહિ પણ જિંદંગીની એક અવસ્થાની વાત કહેવી છે અને તે છે — ઘડપણ.
નાનપણમાં મારા મગજમાં એક જ વિચાર – બસ, મારે મોટા થઇ જવું છે. યુવાવસ્થામાં આવ્યા પછી ભણતર અને સંસાર માંડવાની તમન્નાઓ – એ બધી પૂરી થઇ પછી પ્રૌઢાવસ્થામાં સંતાનોના ઉછેર પાછળ વર્ષો વિત્યાં. મારી આ ત્રણેય અવસ્થા દરમ્યાન મેં મારા દાદા દાદી, નાના નાની અને આડોસ પાડોસના બુર્ઝગોને જોયાં.
અને ત્યારે મને ઘડપણનો અહેસાસ થયો. તેઓનાં જીવનની અગવડતા અને મુશ્કેલીઓ જોઇ, ત્યારથી જ ઘડપણ પ્રત્યે એક જાતની નફરત પેદા થયેલી. સ્વભાવિક છે આવી નફરત દુ:શ્મનીમાં બદલાઇ જાય છે. ઘડપણ મારું શત્રુ બની ગયું. આ શત્રુ તમારી ઉંમરની રાહ જોતું હોય છે અને વખત આવે તે હથિયારો જેવાં કે રોગો અને શારીરિક નબળાઈઓ તમારી સામે ફેંકે છે આવા હથિયારો તેની પાસે રાફડાબંધ છે.
આ બધુ ઓછું હોય એમ એ તમારા પર માનસિક હુમલાઓ કરી તમારી યાદશક્તિ અને અમુક અંશે થોડું ગાંડપણ પણ ઊભુ કરે છે. આ શત્રુ પાસે હથિયારો ઘણાં છે જેવા કે આંખોથી જોવાની શક્તિ, કાનની બહેરાશ, બધા દાંત પડી જાય. આ ઉપરાંત મીઠીપેશાબ, સાંધાઓ અને કમરના દુખાવા. અને તેના કાતિલ હથિયારોમાં, કેન્સર કે હાર્ટ એટેકના સામના કરવાની આપણે પૂરી તૈયારીઓ રાખવી એવું મારું માનવું છે.
મારે તમને બધાને એટલું જ પૂછવું છે કે શું આવા જણને તમે શત્રુ ગણો કે નહિ ?
હવે હું આપ સર્વને એક સલાહ આપું છું, જો આ શત્રુને તમારે છેટે રાખવો હોય તો મારી જેમ ખાવાપીવાનુ ખાસ ધ્યાન રાખવું અને ઘરે બેઠાં શ્કય હોય એટલી નાની મોટી કસરતો કરવી, જેનાથી તમારા સાંધાઓ દુ:ખશે નહિ અને તમારા મગજને સતેજ રાખવા ક્રોસવર્ડ, સુડોકુ કે શેતરંજ જેવી રમતો રમવી.
આ મારા ટૂંકા નિવેદનથી મારે આપ લોકોને ભડકાવાનો હેતુ લગીર નથી.
e.mail : harikrishna38@gmail.com