યુવાનના હૃદયે ગીતકારને જે કહ્યું …
શોકાતુર આંકડાંમાં ના કહો મને,
કે જીવન ઠાલું એક સ્વપ્ન છે!
મૃત બરાબર નિદ્રાવશ આત્મા છે,
ને ચીજો નથી જે દેખાય છે.
છે જીવન સાચું! જીવન ઉત્સાહી છે!
નથી કબર એનો મુકામ જે;
ધૂળમાંથી આવ્યો, ભળવાનો ધૂળમાં છે
આત્મા માટે કહેવાયું નહોતું એ.
નહીં હરખ અને નહીં શોક રે,
નિર્મિત અંત અને માર્ગ આપણો છે;
કે કર્મ કરતા રહીને વધીએ
આજથી આગળ આવતી કાલે.
કલા દીર્ઘ અને સમય ક્ષણભંગુર છે,
અને હૃદયો આપણા નીડર ને શૂર છે,
છતાં, રૂંધાયેલા ઢોલ સમા ધબકે છે,
ઉપાડી સ્મશાન યાત્રા કબરની રાહે.
દુનિયાના વિશાળ રણ મેદાનમાં એ,
જીવનના ડેરામાં અરે,
બનો ના મુંગા હંકાયેલા ઢોર સમા હે!
બનો સંઘર્ષમાં નાયક સમા હે!
કરો ના વિશ્વાસ ભાવિમાં, કેટલું ય સુખકારક ભલે!
એના મડદા દફનાવવા દો ભૂતકાળને!
કર્મ કરો — જીવતા વર્તમાનમાં કર્મ કરો ને!
માંહે હૃદય અને પરમેશ્વર માથે!
મહાનુભાવોના જીવન યાદ આપણને કરાવે
જીવન આપણા ઉદાત્ત બનાવી શકીએ છીએ,
અને વિદાય વેળાએ છોડી જઈ શકીએ છે
સમયની રેતમાં પગલાંના નિશાન જે;
કદાચ કોઈ બીજો જોઈ લે,
જીવનનાં ગંભીર સાગર પર તરતો એ,
ત્યજાયેલો અને બેસહારા ભઈલો જે,
જોઈ નિશાન દિલાસો મેળવે.
ચાલો, થઈ ખડા કર્મ કરીએ,
નિયતિ ગમે તે, હિંમત રાખીએ;
રહીએ મેળવતા, અનુસરતા રહીએ,
શ્રમ કરતાં અને રાહ જોતાં શીખીએ.
Painting courtesy: Mr. Tlangrokhuma (Mizoram)
e.mail : rupaleeburke@yahoo.co.in
