કહાણી કહું કૈયા,
સાંભળ મારા છૈયા;
છૈયે માંડ્યું હાટ,
ત્યાંથી નીકળ્યો ભાટ;
ભાટ ખોદાવે કૂઈ
ત્યાંથી નીકળ્યો સૂઈ;
સૂઈ સંચાવે દોરો,
ત્યાંથી નીકળ્યો વોરો;
વોરો ખાય દાળિયા,
કાઢે એટલા કાળિયા;
કાળિયા મેં વાડ્યે નાખ્યા,
વાડ્યે મને વેલો આપ્યો;
વેલો મેં ગાયને નાખ્યો,
ગાયે મને દૂધ આપ્યું;
દૂધ મેં મોરને પાયું
મોરે મને પીંછી આપી;
પીંછી મેં પાદશાહને આપી,
પાદશાહે મને ઘોડો આપ્યો;
ઘોડો મેં બાવળિયે બાંધ્યો,
બાવળે મને શૂળ આપી;
શૂળ મેં ટીંબે ખોસી,
ટીંબે મને માટી આપી;
માટી મેં કુંભારને આપી,
કુંભારે મને ઘડૂલો આપ્યો;
ઘડૂલો મેં માળીને આપ્યો,
માળીએ મને ફૂલ આપ્યાં;
ફૂલ મેં મા’દેવને ચડાવ્યાં,
મા’દેવે મને લાડવા આપ્યા.
એ લાડવા મેં, ભાઈએ, બહેને અને બાએ ખાધા. એક લાડવો વધ્યો તે કાકા માટે રાખ્યો હતો, તે કાળિયો કૂતરો આવીને ખાઈ ગયો !
ગિજુભાઈ બધેકા
પછી તરવાડી હાથમાં લાકડી લઈને ઠક ઠક કરતા રીંગણા લેવા ચાલ્યા. ચાલતા ચાલતા નદી પાસે એક વાડી આવી અને એ પણ રીંગણાંની વાડી. દલા તો ગયા વાડીમાં અને ચારે તરફ જોયું તો વાડીમાં કોઈ નહીં. હવે દલો તો વિચારમાં પડ્યો, કે ભટ્ટાણીને તો રીંગણાં ખાવા છે અને અહીં તો કોઈ છે નહીં, શું કરું?