ગઈ રાત્રે સ્વપ્નમાં જોયું

પૃથ્વીના બારસો ખૂણેથી

દસ હજાર દાદીઓ

આવી પહોંચી 

બુલૅટ અને માંસ વચ્ચેની

બોંબ અને કુટુંબ વચ્ચેની

એક શ્વાસ ઊંડી જગામાં.

સરકારો માટે રાહ જોવી વ્યર્થ છે, એમણે કહ્યું

શાંતિ સ્થાપનારા વિમાન વાટે આવવાના નથી

પ્રત્યેક જિંદગી અમૂલ્ય છે, માટે અમે આગળ ઊભા રહીશું

એવું કહેનારા આગેવાનો ક્યાં છે?

પ્રત્યેક હૃદયને અમે હથેળીઓ વચ્ચે સાચવીશું, દાદીઓ બોલી

ધરતીનાં, પાણીનાં ગીતો ગાઈશું

એવું સુંદર ગીત કે વેર બદલાઈ જશે વિલાપમાં 

શોકાતુર બધાં એકમેકને બાથ ભરશે

અને હાનિ ભણીની દરેક વૃત્તિ શોકમાં ફેરવાશે.

દસ હજાર પૂરતા નથી

એટલે અમે મોકલ્યું છે આ સ્વપ્ન

પારેવાનાં ટોળાં માફક

પૃથવીની ઊંઘમાં.

જાગો. પગરખાં પહેરી લો.

હું મલમપટ્ટા લઈને આવું છું

સાથે મારી વાડીનાં સુગંધીદાર  જામફળ ભરેલી થેલી પણ

કદાચ મને એ ધૂન યાદ છે

મળો પેલે ખૂણે 

ચાલો જઈએ.

e.mail : rupaleeburke@yahoo.co.in