કોઈ જાણીતો શ્વાસ આસ પાસ લાગે છે,
લીલાં ઘાસ પર ઓસનો ઉજાસ લાગે છે.
તું મને ઝાકળથી ભીંજવી દે ચિરંતનકિશોરી,
તારી આંખની છાબમાં હર્ષનો ઊલ્હાસ લાગે છે.
અજાણ્યાં પેટાળમાંથી ફૂટેલાં ફૂલો શ્વાસ લેતાં,
પુષ્પની આંખે વહેતું ઝાકળ, રાત રડતી લાગે છે.
શ્વાસે શ્વાસે ઊંડે ખૂબ ઊંડે વસંત છે મહોરી,
પાનખરે મૌસમ પાસે ફૂલ માંગ્યું લાગે છે.
લીલી આશા વસુંધરાને તાજગી કેમ અર્પે,
કેટલીક સૂકી નામહીન વેલ ઝૂલતી લાગે છે.
ઊંડા નદીનાં શાંત પાણીમાં ખૂલે કઠોર દ્વારા,
જળ સ્વરૂપે પથ્થર પર કવિતા લખાઈ લાગે છે.
ઘાટકોપર, મુંબઈ
e.mail : bijaljagadsagar@gmail.com