એક પણ રસ્તો સીધો નથી
સરળ નથી ખરડાયા વિના
ક્યાંય પણ પહોંચવું.
ઇચ્છા કરો એ બધું જ
તરત જ મૂકાઈ જાય છે
પહોંચની બહાર
ભસતાં શ્વાનનાં મુખ
મોતીઓથી ભરી દેવાય છે
એકલવ્યોને અપાય છે
વધારાના અંગૂઠા
આ જ તો છે એ રમત
જેમાં
સહુ કોઈ ફસાય છે
અને
તરફડ્યા કરે છે
મત્સ્ય વિનાના જળની જેમ
આ કૌરવ-પાંડવના સમયમાં.
− પ્રવીણ પંડ્યા