ઇતિહાસ પામતો રહે છે પુનરાવર્તન
પણ કશું જ શીખતો નથી માણસ.
ન શીખ્યો પહેલા વિશ્વયુદ્ધમાંથી કશું જ
બીજામાંથી કશું જ,
કે શસ્ત્રહોડ આજે ય ચાલુ છે.
ધરતીની કૂખ બની ગઈ છે
ઊંડાં ઊંડાં ઊંડાં કોતરો જેવી,
મોટી મોટી હિમનદીઓ રહી છે ઓગળી,
સ્કાયસ્કૅપરો કાતરી કાતરીને ખાઈ રહ્યાં
લીલાં કુંજાર વનોને,
વિમાનો ને રોકેટોએ પાડી દીધાં
નીલા આસમાનમાં કાણાં,
પારજાંબલી કિરણો પણ આવે છે
ગળાયા વિના,
બની રહી છે ધરતી ગરમ અને ગરમ.
પ્લેગ આવ્યો અને ગયો,
ફલૂ આવ્યો અને ગયો,
બસ એમ જ કોરોના પણ આવ્યો છે ને જશે,
પણ તમે જોજો, નહીં સુધરે માનવી
ધર્મ હોય કે વિજ્ઞાન
દુરુપયોગ કરવાનું
એને કોઠે પડી ગયું છે.
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક” − ડિજિટલ આવૃત્તિ; 01 મે 2020