કિશોરવયને ન્યાલ કરી’તી અવતારીને ‘કોન-ટિકિ’ને,
સાહસ ને વિસ્મયની દુનિયા દેખાડી’તી મારી કીકીને.
વિચારવાનું શીખ્યો અરધુંપરધું વાંચી વાચનયાત્રા,
શીખ્યો ફેરવવાનું પાનું અક્ષરઅક્ષર ટીકીટીકીને.
પકડાવીને કાવ્યકોડિયાં હેતભર્યાં આ હથેળીઓમાં,
અચરજના અજવાળે આણી નાજુક નમણી નઝદીકીને.
પુસ્તકના પંખાળા ઘોડા અલકમલકમાં રમતા મેલ્યા,
ઉડણપાવડીની સાધી લઈ કોઈ અજાયબ તકનીકીને.
એમ જડયો’તો આમ-ખાસ ને અબાલ-વૃદ્ધોનો વાચનરસ,
જેમ જડયો’તો શોક મહીંથી શ્લોક ઋષિજન વાલ્મીકિને.
4/8/22