શંખ ફૂંકે છે સમય લખતા રહો.
જો ધબકતું હો હૃદય, લખતા રહો.
લેખિની સાચે જ છે સંજીવની
ખોફ કોનો? કેવો ભય? લખતા રહો.
શીશ ના કોઈ સિકંદરને નેમ –
એ જ સાચો દિગ્વિજ, લખતા રહો.
શબ્દરૂપે ઉર્મિઓનું અવતરણ-
શ્વાસેશ્વાસે સૂર્યોદય, લખતા રહો.
પાણી પાણી તાય પાષણો તમામ
ઝૂમે એકેએક શય, લખતા રહો.
પ્રેમ કેવળ પ્રેમ, બીજું કંઈ નહીં
એજ શાશ્વત વિષય, લખતા રહો.
શબ્દ ખકડાવ્યે કશું વળશે નહીં –
દિલ નિચોવી, દર્દમય, લખતા રહો.
જે મુસાફિર ગેબમાં ગૂંજી રહી-
જાળવીને એ જ લય, લખતા રહો.
શય = ચીજ, વસ્તુ
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 ઑગસ્ટ 2019; પૃ. 19