વાળુ કરી સૂતાં’તાં ઘસઘસાટ
સપનાંની સોડે ને ઘુંટાતા સ્વપ્નમાં
કે મારો વાલુડો મગનો મારો
બનશે ક્યારે મગનભાઇ જીવતા માણહ જેવો
ભણી ગણી થાશે કલેક્ટર, ને મોટા સૂબા જેવો
અંધારી કોટડી જેવી ઓરડીમાંથી
નિહરશું બહાર માણહ જેવા થાવા
તોડાતા પથ્થર અને સૂકાતાં હાડમાં
શેકાતા માણહમાંથી બનીશું જીવતા માણહ જેવા
ગટર પર વસવાટ અને છેવાડાનો વાસ
બધું બની જશે કાળ ભૂતકાળ અમારો
કાંટાળી દુનિયામાંથી નિહરશું બહાર અમે
માણહ જેવા માણહ બનવા
દી’ ઊગતા ધણી ધણિયાણી બેઠીશું અમે
પલાઠી વાળી હીંચકા ખાતાં ઝૂલા પર
જીવન જીવશું હરખાતાં હરખાતાં પડદો પાડી દઇ ભૂતકાળ પર અમારો
ઉઘડતી આંખે, આંખો ચોળી થયાં બેઠાં બેઉ
એની એ જ ગટર અને છેવાડાનો વાસ
બધું એમનું એમ ભાળ્યું અમે જીવન એવું
તાબડતોબ ઊભા થઇ પાછા અમે બેઉ
ધણી ધણિયાણી હાથમાં લઇ હથિયાર અમારા
વાટ પકડી કામ તરફ તોડવા એ જ પથ્થરો
મગનો મારો ક્યારે બનશે કલેક્ટર
માણહ જેવો માણહ થાવા એ સપનાંની શોધે
વરહોના વરહ ગયા ભાઇ, અમારા પણ
હાલ હવાલ અમારા એના એ જ
તો પણ જીવવાં મથીએ રોજી મેળવીએ
આંબવા મથીએ ભૂખને અને જીવીએ આમ જ
ભાઇ, ક્યાં જઇએ, આશાથી જીવવીએ
કે મગનો મારો ક્યારેક તો થાશે મોટો કલેક્ટર સૂબા જેવો
આશાએ આશાએ જાતને તોડીએ ને જીવીએ રોજનું જીવન ભાઇ આમ જ
થાશે અમારો મગનો બનશે મગનભાઇ માણહ જેવો.
તા. ૧૧-૧૦-૨૦૦૮
e.mail : koza7024@gmail.com