કમખાને આભલે

ઓસરીમાં બેસંતા કમખાને આભલે મેં દીઠું જ્યાં એવું કંઈ રૂપ …..

ખેતરને શેઢેથી આવતાં ને જાતા હવે કેમ કરી રહેવાશે ચૂપ?

ફળિયામાં મોગરાની ડાળ પરે ટહૂક્યાં કંઈ ફૂલોના મ્હેકભીના મોર

મનના પતંગિયાના ઊડતા ઉમંગ જોઇ હસતી મુજ ઓઢણીની કોર ..

મ્હેંકે છે અંગ અંગ શ્વાસશ્વાસ આજ અહીં થઈને ચંદનનો ધૂપ …..

ઓસરીમાં બેસંતા કમખાને આભલ મેં દીઠું જ્યાં એવું રે રૂપ …….

મારી તે ઝંખનાના દર્પણ શા ઘોરિયે વ્હેતાં લીલેરા ભીંના શેઢા

ઇચ્છાના ઊડતા વિહંગ જાણે આંગળીમાં મ્હેંદી મૂકેલ રાતા વેઢાં!

પાંપણની વચ્ચેથી સપનાં ઊડ્યાં ને કોરું ભીતર હો ઝાકળસ્વરૂપ ….

ઓસરીમાં બેસંતા કમખાને આભલે મેં દીઠું જ્યાં એવું રે રૂપ…..