Opinion Magazine
Number of visits: 9576916
  •  Home
  • Opinion
    • Opinion
    • Literature
    • Short Stories
    • Photo Stories
    • Cartoon
    • Interview
    • User Feedback
  • English Bazaar Patrika
    • Features
    • OPED
    • Sketches
  • Diaspora
    • Culture
    • Language
    • Literature
    • History
    • Features
    • Reviews
  • Gandhiana
  • Poetry
  • Profile
  • Samantar
    • Samantar Gujarat
    • History
  • Ami Ek Jajabar
    • Mukaam London
  • Sankaliyu
    • Digital Opinion
    • Digital Nireekshak
    • Digital Milap
    • Digital Vishwamanav
    • એક દીવાદાંડી
    • काव्यानंद
  • About us
    • Launch
    • Opinion Online Team
    • Contact Us

હરિ તમે તો સાવ જ અંગત

નંદિની ત્રિવેદી|Opinion - Opinion|30 May 2019

હૈયાને દરબાર

ગીતની નાયિકાને કવિએ અહીં મીરાં સ્વરૂપે કલ્પી છે. પોતાના પ્રિયતમ ભગવાન શ્રીકૃષ્ણને એ ખુલ્લો પડકાર ફેંકે છે કે તમે જ મારા હૃદયની સૌથી નજીક છો. મારાં મા- બાપ મુરતિયાની શોધમાં છે તો તમારે પણ ફોટા સાથે અરજી કરવી પડશે. સ્ત્રીના ગર્વ અને આત્મવિશ્વાસની લાજવાબ કૃતિ છે આ ગીત

ક્રોએશિયાની ધરતીને ભરપૂર લાડ લડાવ્યા પછી, જર્મનીના આસમાનને ચાહ્યા બાદ, ઓસ્ટ્રિયાની અસીમિત રમણિયતાને આંખોમાં સમાવીને અને પ્રાગ નગરી સાથે પ્રણય ફાગ ખેલ્યા પછી પરિણય એટલે કે લગન તો આપણા પોતાના ઇન્ડિયન ઈશ્વર સાથે જ કરવા પડે! શું કહો છો? પાશ્ચાત્ય દેશોને મળેલું અઢળક કુદરતી સૌંદર્ય એની યોગ્ય જાળવણીને પ્રતાપે અધિક સુંદર બની રહ્યું છે. ચોખ્ખા ચણાક રસ્તા, વૈવિધ્યસભર સ્થાપત્યો, ત્યાંના લોકોની ડિસિપ્લીન, પ્રતિબદ્ધતા, પ્રામાણિકતા, ટ્રાફિક નિયમન, માળખાકીય મૂળભૂત સુવિધાઓ તથા માનવ જીવનનું મૂલ્ય બેશક, આવકાર્ય અને અનુસરણીય છે. તો ય, ડગલેને પગલે દેશ યાદ આવે છે. ભારત હમ કો જાન સે પ્યારા હૈ, સબ સે પ્યારા ગુલિસ્તાં હમારા હૈ! આકરા તડકાને આપણે રોજ ગાળ આપીએ છે, પરંતુ સૂરજની રોશની માટે એટલે કે ‘સની ડે’ માટે તરસતી ત્યાંની પ્રજાને જોઈએ તો થાય કે ઈશ્વરે આપણાં ઉપર ભારે કૃપા કરી છે. આપણે ત્યાં લગભગ બારેમાસ ‘સની ડે’ હોય છે. કારુણ્યમૂર્તિ ઈશુની કરુણાને આપણે ભાવપૂર્વક વંદન કરીએ, પરંતુ ઈશ્ક તો આપણા ‘લાલજી’ સાથે જ લડાવવો પડે! ત્યાંના હવામાનને માફક આવે એવા ગ્રે અને બ્લેક શેડ્સની સામે ભારતની મલ્ટીકલ્ચર્ડ રંગીનિયત ચાર ચાસણી ઉપર ચડી જાય. રાજકારણની વાત આમ તો અહીં અપ્રસ્તુત છે છતાં યુરોપની જે કોઈ ઇન્ડિયન રેસ્ટોરાંમાં ગયાં ત્યાં હવે અમિતાભ બચ્ચન, શાહરુખ ખાન, સલમાન ખાન પહેલાં મોદીનું નામ બોલાય છે. આ વખતની ચૂંટણીએ આખી દુનિયાનું ધ્યાન ખેંચ્યું અને વિદેશના હોટલ માલિકોથી લઈને વેઈટર્સ સુધી બધાને મોઢે આ સૂત્ર હતું : હર હર મોદી, ઘર ઘર મોદી!

અલબત્ત, આપણે અહીં હર હર હરિજીની યાને કિ એક ઉત્તમ હરિગીતની વાત કરવાની છે.

હરિ તમે તો સાવ જ અંગત,
સાંભળજો આ મરજી,
ઘણા મુરતિયા લખી મોકલે
વિગતવાર માહિતી, એમાં તમે કરજો
ફોટા સાથે અરજી …!

ઈશ્વરને ચેલેન્જ કરતું આ લાજવાબ ગીત ગુજરાતી સુગમ સંગીતનાં સર્વોત્કૃષ્ટ ગીતોની યાદીમાં હકપૂર્વક બેસી શકે એવું અદ્ભુત રચાયું છે. અર્થસભર શબ્દો અને ભાવપ્રધાન સ્વરનિયોજનને કારણે આ ગીત લોકપ્રિય પણ એટલું જ થયું છે. ગીતકાર કવિ મુકેશ જોશીના શબ્દો અને સ્વરકાર આશિત દેસાઈનું સ્વર નિયોજન હોય પછી પૂછવું જ શું! હેમા દેસાઈના સુમધુર કંઠે નિખરી ઊઠતું આ ગીત સૌ પ્રથમ વાર 2006ની સાલમાં નાનકડી ઐશ્વર્યા મજમુદારને કંઠે સાંભળ્યા બાદ હ્રદયમાં એવું જડબેસલાખ બેસી ગયું કે ઊંઘમાંથી ઉઠાડીને કોઈ ગાવાનું કહે તો ય આસાનીથી ગાઈ જઈએ.

ગીતની નાયિકાને કવિએ અહીં મીરાં સ્વરૂપે કલ્પી છે. પોતાના પ્રિયતમ ભગવાન શ્રીકૃષ્ણને એ ખુલ્લો પડકાર ફેંકે છે કે તમે જ મારા હૃદયની સૌથી નજીક અને અંગત છો. મારાં મા – બાપ મુરતિયાની શોધમાં છે તો તમારે પણ ફોટા સાથે અરજી કરવી પડશે. મા-બાપને રીઝવી શકો તો બેડો પાર, પણ અશક્ય હોય તો છેલ્લા ઉપાય તરીકે ભાગી જવાનો વિકલ્પ તો છે જ! પછી તો ચાર અંતરામાં વિસ્તરેલા આ ગીતમાં મુરતિયાએ મા-બાપને રિઝવવા શું કરવું એની બહુ રસપ્રચુર વાત કવિએ ગીતમાં કરી છે. ગીતના એકેએક શબ્દ વાંચવા અને માણવાલાયક છે.

ઉંમર થાય એટલે લગ્ન માટે ‘યોગ્ય પાત્ર’ની શોધખોળ શરૂ થઈ જાય. મોટે ભાગે બધાની શોધ ફક્ત ‘પાત્ર’ પામીને જ અટકી જાય છે. ‘યોગ્ય’ તો નસીબવાનને જ મળે! એટલે જ તો કવિ મુકેશ જોશીની કવિતાની નાયિકાએ સમજી-વિચારીને સીધી ભગવાનને જ અરજી કરવા વિનંતિ કરી છે. કોઈ આલતુ-ફાલતુ વ્યક્તિ પ્રસ્તાવ મોકલે એના કરતાં હે શ્રીકૃષ્ણ, સીધા તમે જ પ્રથમ પ્રસ્તાવ લઈને આવો એટલે બીજી કોઈ માથાકૂટ જ નહીં. વળી, તૈયારી પણ પૂરેપૂરી છે. ઘરવાળા ના પાડશે તો તમારી સાથે ભાગી જવામાં પણ વાંધો નથી. ભગવાન સાથે ભાગી જવાની કલ્પના જ કેવી રોચક છે!

આવું શ્રેષ્ઠ પાત્ર મળે તો ફરી પરણી જવાની ઈચ્છા થાય એવું મસ્તમજાનું ગીત હેમાંગિની દેસાઇએ પૂરેપૂરું આત્મસાત્ કરીને ગાયું છે. ઐશ્વર્યા મજમુદારે પણ આ ગીત અનેક કોન્સર્ટમાં આબાદ રીતે રજૂ કરી લોકપ્રિય બનાવ્યું છે.

“… ને પછી તમારી ઘરવાળી હું, તમે જ મારા વરજી ..!! આ શબ્દોમાં એના અવાજમાં એક મુગ્ધા જેવી શરમ સાથે પ્રેમનું સમર્પણ અને આધિપત્ય સરસ ઝિલાયાં છે.

આવાં સુંદર ગીતો સ્વરબદ્ધ ત્યારે જ થાય જ્યારે કવિ પોતાની શાહી કલમ હૃદયથી ચલાવે. કવિ મુકેશ જોશી સહ્રદય અને સંવેદનશીલ કવિમિત્ર છે. ‘કાગળને પ્રથમ તિલક’, ‘બે પંક્તિના ઘરમાં’ તથા ‘લિખિતંગ ઑક્ટોબર બે’ જેવા કાવ્યસંગ્રહ આપનાર તથા માતૃભાષાને નિતાંત ચાહનાર મુકેશ જોશી કુશળ સંચાલક તરીકે શ્રોતાઓ સાથે હાર્ટ ટુ હાર્ટ સંવાદસેતુ સાધી શકે છે. સમયાંતરે સાહિત્યિક ક્ષેત્રે અવનવા પ્રયોગો કરે છે. તેમણે સૂરદાસનાં પદોના આસ્વાદ પર આધારિત ‘મૈં નહીં માખન ખાયો’ના અનેક પ્રયોગો કર્યા છે, જેમાં તેઓ ગાયન સાથે સૂરદાસનાં પદોનો રસાસ્વાદ કરાવે છે. તાજેતરમાં જ તેમણે ‘કમાલ કરે છે’ નામનો એક શો શરૂ કર્યો છે જેમાં ગુજરાતી અને હિન્દી ભાષાનાં બાળપણથી લઈ અને મૃત્યુ સુધીનાં કાવ્યો-ગીતોને આવરી લઈને તેઓ સોલો પરફોર્મન્સ આપે છે. મુકેશ જોશીએ શરૂઆતથી જ એકસરખી સારી રચનાઓ આપી છે.

બોલ સખી, તારા હૈયામાં શોર થયો કે નહીં?
કાલ સુધી તું લાગણીઓને પીંછાં પીંછાં કહેતી
એ પીંછાંઓમાંથી મોર થયો કે નહીં?

પંક્તિઓના રચયિતા મુકેશ જોશી એટલે કવિ સુરેશ દલાલના શબ્દોમાં ગુજરાતી ભાષાની ઉજ્જવળ આવતીકાલનું અજવાળું.

સુરેશ દલાલે મુકેશ જોશીના કાવ્યસંગ્રહની પ્રસ્તાવનામાં એમના વિશે સાચું જ લખ્યું છે કે, "મુકેશ ગીતોનો ગઢવી છે. એની કવિતા કોઈપણ ભીડને ગાંઠ્યા વિના પોતાનો રસ્તો કાઢી શકે છે. લાગણીઓના પીંછામાંથી મોર ઊભો કરવાની કળા મુકેશ પાસે છે. પ્રણય, પ્રભુપ્રીતિ અને માણસજાત સાથેની નિસબત મુકેશની કવિતામાં હંમેશાં વર્તાય છે.

કવિ રમેશ પારેખ જેવા માતબર કવિનાં હરિગીતો પછી મુકેશ પોતાનું સાવ નોખું, જમાનાને અનુરૂપ હરિગીત લઈને આવે એ નાનીસૂની વાત નથી જ.

"અખબારમાં મેં એક જાહેરાત વાંચી હતી કે ‘મૂરતિયો જોઈએ છે’. એના પરથી મને કાવ્યની પ્રથમ પંક્તિ સૂઝી. ઈશ્વરમાં આસ્થા ધરાવતી આધુનિક યુવતીની વાત જ આમ તો મારે કરવી હતી, પરંતુ પંક્તિઓ લખાતી ગઈ એમ એમાંથી કંઇક જુદો જ ભાવ નિષ્પન્ન થતો ગયો. આખું કાવ્ય પૂરું થયું પછી ફરી એકીશ્વાસે વાંચી ગયો ત્યારે મને એમાં આધુનિક મીરાંનાં દર્શન થયાં. એ રીતે આ ગીત આપોઆપ મીરાં અને શ્રીકૃષ્ણનું પ્રણયગીત, જેમાં છેવટે તો પરિણય સુધી પહોંચવાની જ વાત છે, એ પ્રેમની પરિપૂર્ણતાનું ગીત બની રહ્યું. ‘કાગળને પ્રથમ તિલક’ નામના મારા પ્રથમ કાવ્યસંગ્રહમાં એ લેવાયું અને આશિત દેસાઈ જેવા સજ્જ સ્વરકારની નજરે ચડ્યા પછી એ વધુ લોકભોગ્ય બન્યું. મુકેશ જોશી ગીતની સર્જન પ્રક્રિયા વિશે વાત કરે છે.

કાવ્યાત્મક પરિદ્રશ્યોની પાંખે જેમની સંગીત સરવાણી સતત વહેતી રહે છે એ આશિત દેસાઈ જો કે, આ ગીતની લોકપ્રિયતાનો સંપૂર્ણ યશ કવિ મુકેશ જોશીને આપે છે. એ કહે છે કે, "એક સર્વાધિક સુંદર રચનાને મેં તો માત્ર આંગળી અડાડી છે. કવિતાને લખવાનો અને સમજાવવાનો તમામ ભાર મુકેશે ઊંચક્યો છે. હું હંમેશાં કહેતો આવ્યો છું કે જે કવિતામાં મને સ્ટોરી દેખાય કે જેમાં કલર્સ હોય એ જ કાવ્ય મને આકર્ષે છે. આ બહુ સ્પષ્ટ, સરળ-સહજ કવિતા છે. ગીતને યથોચિત ઊંચાઈ આપવાનું 75% કામ તો મુકેશે જ કરી દીધું છે એટલે આ ગીત કમ્પોઝ કરવામાં મને કોઇ તકલીફ પડી ન હતી. ગીતમાં મીરાં પ્રગટપણે નથી પણ વાત એમની જ છે. એ કહે છે કે હરિ તમે જલદી કરો અને જન્માક્ષર લઈને મારા ઘરે આવો. નહીં તો મા-બાપ મને બીજે પરણાવી દેશે. આમ તો આ જાણીતી જ કથા છે પણ છેલ્લે ભાગી જવાની વાત મીરાંનો જબરજસ્ત કોન્ફિડન્સ દર્શાવે છે; મેરે તો ગિરિધર ગોપાલ દૂસરો ન કોઇ! આ ગીત દ્વારા જાણે આખું બેલે મારી નજર સમક્ષ ભજવાઈ રહ્યું હોય એવું મને લાગતું હતું. એ ભાવસમાધિમાં જ ગીત કંપોઝ થતું ગયું. રાગ સારંગના સ્વરોનો મેં એમાં ઉપયોગ કર્યો છે. બે અંતરામાં કોમળ નિષાદ છે અને બે અંતરામાં શુદ્ધ નિષાદ. તરન્નુમ ટાઇપનું જ ગીત હોવાથી ગીતની કથા-વ્યથા મેં એ જ રીતે પ્રગટ કરી છે. આ ગીત સ્વરબદ્ધ કરવાની મને ખૂબ મજા આવી હતી. હેમાએ ગીતને સાંગોપાંગ પચાવ્યું છે અને અત્યંત સુંદર રીતે પ્રસ્તુત કર્યું છે. જો કે, જાહેર કાર્યક્રમોમાં ઐશ્વર્યા મજમુદારે આ ગીત ઘણી વાર ગાયું છે.

ઐશ્વર્યા આ ગીતને પોતાની કારકિર્દીનું લેન્ડમાર્ક ગીત ગણાવે છે. એ કહે છે, "ફક્ત 11 વર્ષની ઉંમરે મેં પહેલી વાર આ ગીત ગાયું ત્યારે જ અપાર લોકચાહના પામ્યું હતું. મારી માન્યતા મુજબ મીરાં પણ બહુ નાની વયથી કૃષ્ણની પ્રેમદીવાની હતી. એટલે અમદાવાદના ‘સમન્વય’ના કદાચ પહેલા કે બીજા જ કાર્યક્રમમાં મને આ ગીત આપવામાં આવ્યું હતું.

ઢીંગલીની જેમ ચણિયાચોળી પહેરી હું આ ગીત પરફોર્મ કરતી ત્યારે લોકો એ ગીતની પંક્તિઓ સાથે નાનકડી મીરાંને જ રિલેટ કરી શકતા હતા. મને ગર્વ અને આનંદ છે કે મારી જનરેશનથી માંડીને મિડલ એજેડ અને વરિષ્ઠ સંગીતપ્રેમીઓ મને અચૂક કહે છે કે અમે તારું આ ગીત ખૂબ સાંભળીએ છીએ. સુપ્રસિદ્ધ સંગીતકાર આશિત દેસાઈનું મીઠું સ્વરાંકન તથા મુકેશ જોષીના લાજવાબ કાવ્યની પણ એ કમાલ છે જ! સંગીત સ્પર્ધાઓમાં આ ગીત ઘણું ગવાય છે.

તમે હજુ સુધી આ ગીત ન સાંભળ્યું હોય તો યુટ્યુબ પર સાંભળી જ શકો છો. ગો ફોર ઇટ! યુ વિલ લવ ધિસ સોન્ગ!

—————————————–

હરિ! તમે તો સાવ જ અંગત સાંભળજો આ મરજી
ઘણા મુરતિયા લખી મોકલે વિગતવાર માહિતી,
એમાં તમે કરજો, ફોટા સાથે અરજી !

હરિ હવે તો ઉંમર મારી પરણું પરણું થાઉં
હરિ, તમોને ગમશે? જો હું બીજે પરણી જાઉં?
મને સીવી લે આખી એવો બીજે ક્યાં છે દરજી?
એમાં તમે કરજો, ફોટા સાથે અરજી !

હરિ, તમારી જનમકુંડળી લખજો કોરા પાને
મારા ઘરના બધા ય લોકો જન્માક્ષરમાં માને
હરિ,નાખજો માગું મૂશળધારે ગરજી ગરજી ..
એમાં તમે કરજો, ફોટા સાથે અરજી !

હરિ ! અમારા માવેતરને જોવા છે જમાઇ,
એક વાર જો મળી જાઓ તો નક્કી થાય સગાઇ,
હરિ ! તમારે માટે જો ને મને રૂપ દઇ સર્જી
એમાં તમે કરજો, ફોટા સાથે અરજી !

ઘરવાળાઓ ના પાડે તો આપણ ભાગી જાશું
લગ્ન કરીશું, ઘર માંડીશું, અમૃત અમૃત થાશું
પછી તમારી ઘરવાળી હું, ને તમે જ મારા વરજી !
એમાં તમે કરજો, ફોટા સાથે અરજી!

કવિ : મુકેશ જોશી   • સંગીતકાર : આશિત દેસાઈ   • ગાયિકા : હેમા દેસાઈ / ઐશ્વર્યા મજમુદાર

https://www.youtube.com/watch?v=ECuHwj3Wha0

https://www.youtube.com/watch?v=hzCe6WPTzOI

સૌજન્ય : ‘લાડલી’ પૂર્તિ, “મુંબઈ સમાચાર”, 30 મે 2019

http://www.bombaysamachar.com/frmStoryShowA.aspx?sNo=518434

Loading

કવિનો કાવ્યરવ

નીરવ પટેલ / પ્રકાશ ન. શાહ, નીરવ પટેલ / પ્રકાશ ન. શાહ|Opinion - Literature|30 May 2019

નીરવ પટેલ (૨-૧૨-૧૯૫૦ • ૧૫-૦૫-૨૦૧૯) ગયા અને હૃદય તેમ જ ચિત્તને ઝંકૃત કરતો કાવ્યરવ મૂકતા ગયા. સમજની એક રીતે, આપણે ‘દલિત’ એવી સંજ્ઞા સ્વાભાવિક જ ખપમાં લઈએ છીએ. એમાં ઓળખ અને અસ્મિતા અનુસ્યૂત છે અને કેમ ન હોય, અંતે તો એ કવિતા કાન્તાર સમસ્તમાં અકુતોભય અવાજ બની રહે છે. રમેશચંદ્ર પરમાર આદિએ જગવેલ આંદોલનમાં આપણે ત્યાં, ભાનુ અધ્વર્યુના શબ્દોમાં, રુદ્રવીણાનો જે ઝંકાર પ્રગટ થયો એમાં નીરવ અગ્રયાયી હતા. પહેલવહેલું ધ્યાન એમના તરફ મારું ખેંચાયું એ એક વિલક્ષણ, લગભગ ચમત્કૃતિવત્કાવ્યોદ્ગાર હતો કે સફરજન પડતું જોઈ ન્યુટનને ગુરુત્વાકર્ષણનો સિદ્ધાંત સૂઝે, પણ એક દલિતવંચિત બાળકને વર્ગમાં આ વાત સાંભળતે સફરજન ખાવાનું સુઝે!

છેલ્લાં અઠવાડિયાઓમાં કેન્સર પરખાયા પછી જે અડસઠ કૃતિ (આમ તો આ આંકડો આપણી પરંપરામાં તીરથનો છે.) ચાલી આવી, રેવાલ ને ધ્રોપટ, એમાં સંઘર્ષ, રચના ને નવી દુનિયાની અતોનાત આરત પ્રગટ થતી અનુભવાય છે. આ એકધારા રચનાપ્રવાહમાંથી, કવિના પોતાના સૂચનથી ‘વૉન્ટેડ : પોએટ્સ’ (નિ. ૧/૧) પ્રકાશિત કરવાનું બન્યું હતું. (શ્રદ્ધાંજલિ સભામાં જાણ્યું કે ‘રંગદાર’ તરફથી સદ્યપ્રકાશ્ય સંગ્રહનું કવિદીધું નામ પણ આ છે.) છેલ્લી અડસઠ રચનાઓમાંથી થોડીકેક અહીં ઉતારી કવિને વિદાયવંદના પાઠવીએ છીએ.

— પ્રકાશ ન. શાહ, તંત્રી, “નિરીક્ષક”

વખાર

બાપુનાં બહુબધાં નામોમાંનું એક નામ :
હીરો વખારિયો.
એમની વખારમાં અમૂલખ ચર્મપત્રો.
ગામેગામની સીમમાં રખડીરઝળી ભેળાં કરેલાં જેડૂ રતન.
મોજથી મીઠું પીવડાવે,
છેક ખારીનાં કોતરની લાલપીળી આવળનાં ફૂ્લોના પાણીમાં
ઝાઝાં વહાલથી પખાળે
ને એમ પાકાં ગલ થયેલાં ચર્મપત્રો !
અઢારેય વર્ણને
એમાંના એકની જરૂર પડે.
બ્રાહ્મણને વેદ લખવા,
ક્ષત્રિયુ ને ઢાલ કે મ્યાન બનાવવા,
વાણિયાભાઈને ઘીનાં કૂલ્લુ બનાવવા,
પાટીદારોને કોસનાડીજોતર બનાવવા,
મંદિરના પૂજારીને ઢોલનગારે ચઢાવવા,
પારધીને ગોફણગિલોલ બનાવવા
મોચીને પગરખાં બનાવવા …
બાપુ નામેરી બની ગયેલા,
ગામમાં કોઈની મજાલ છે કે
કોઈ એમનું અપમાન કરે!
પણ બાપુને કાયમ ઓછું આવે,
તે બોર બોર જેવડાં આંસુએ રડી પડે.
‘આટલી મિલ્કતેય અમે માણહના તોલે તો નૈંને?’
બાપુની વખાર તો છલકાવા લાગી.
માધુપુરાના મોચીઓ ખટારા લઈને
આવવા લાગ્યા,
મીરઝાપુરના કુરેશીઓ ટ્રકો લઈને
આવવા લાગ્યા.
બાપુનો માલ તો મદ્રાસ ને કાનપુર
જવા લાગ્યો.
બાપુની લોટી તો રાણીછાપ રૂપિયે ઉભરાવા લાગી.
એના ખણખણાટથી ઈર્ષાળુ પાડોશીઓ જાગી જતા,
ચોરોને બાતમી આપી દેતા.
પણ ચૂલાના રાખભરેલા થાળામાં દાટેલી પશા કુંભારના
નિંભાડે પકવેલી
લોટી કદી શોધી શકતા નહીં.
એમને થયું સોનાની ગિનીઓ સાચવવી સહેલી પડશે.
ગિનીઓ વેચતા ગયા
ને ખેતરોના ટૂકડા ખરીદતા ગયા.
હીરો વખારિયો તો હવે
હીરો જમીંદાર કહેવાવા લાગ્યો.
બાપુ અડધી રાતે જાગી જતા,
વખાર ખોલીને આંટો મારી આવતા.
એમને થતું વખારને હવે વિખેરી નાખું.
‘કાળા, અમારે તો કાળા અક્ષર કુહાડી બરાબર.
એટલે જે હાથે ચઢ્યું એનાથી જીવતર પૂરું કર્યું.
તું રખે આવી કોઈ વખારનો વખારી બનતો.
મેં શહેરમાં જોયું છે
કાળાકોટ પહેરેલા લોકો
ઓટકોટ બોલીને પૈસા કમાઈ લે છે!
તું ભણીને ઉજળા ધંધામાં જતો રહેજે.’
ને એક દિ વખાર વિખેરી નાખી બાપુએ.
આજે મારી વખાર જોવા બાપુ તો રહ્યા નથી.
દેશવિદેશનાં માણેકમોતીઓથી ઊભરાય છે મારી વખાર.
હા, એમાં કેબિનવાળા ટોમકાકા સાથે આખી આફ્રિકન લિટરેચર સિરીઝ છે,
જોનાથન સીગલ છે,
પર્લ બકની ઓ-લાન છે,
રાવજીની સારસી છે,
મારો નામેરી પન્નાલાલનો કાળુ છે,
પણે ખૂણે ’બહિષ્કૃત ફૂલો’ય મહેંકે છે.
માર્ક્સ છે, ગાંધી છે, આંબેડકર છે, ચંદુ મહેરિયા છે.
એમાં દુનિયાભરના કવિઓ-લેખકો-ચિંતકો છે.
એકેકથી ચઢિયાતાં રતન,
કોનાં કોનાં નામ ગણાવું!
હું નહીં વિખેરું મારી વખાર.
માહી અને મનસ્વી,
મારો એક માત્ર વારસો તે આ વખાર
જે હું હવેથી તમને ભળાવું છું.
બેટા, એના સહારે આપણને લોકો માણસ ગણતા થયા છે.
અમૂલખ છે આ વખાર.
એને કદી વિખેરી ન નાખતાં.

૪-૧-૨૦૧૯

• <> • <> •

૨૦૧૯નું ઈલેક્શન

શાણા ઘડવૈયાઓએ નાગરિકોને તક આપી :
દર પાંચ વર્ષે તમે પ્રતિનિધિઓ બદલી શકશો,
નાલાયકોને તમે ઉખાડી ફેંકી શકશો,
પ્રજાવત્સલોને તમે ચૂંટી શકશો.
ચૂંટણી જનતાનો એક માત્ર અધિકાર :
એ ચાહે એને રાજસત્તા સોંપી શકે,
એ ચાહે એને વનવાસમાં મોકલી શકે.
પણ પછી પાંચ વર્ષ જનતાએ મૂગામંતર થઈ જવાનું,
કાંડા કાપી આપ્યાં પછી તમારો કોઈ અધિકાર નહીં.
જનતા ચૂંટણીને લોકશાહીનું સૌથી મોટું પર્વ માને.
સૌ હરખભેર મત આપે :
રોજીરોટી, ઘર, શિક્ષણ, સ્વાસ્થ્ય, સલામતી, શાંતિ, ભાઈચારો, બેકારી, મોંઘવારી
જેવા સેંકડો મુદ્દે રિબાતા મતદારો
હાશકારો અનુભવે :
હવે સૌ સારાં વાનાં થશે,
ભલા માણસો આવશે
ને બૂરા માણસો હારશે.
પણ મતપેટી ખૂલે કે
ખૂંખાર જાનવરો બહાર નીકળે.
ભોળી જનતા અચંબામાં પડી જાય!
આ કેવું?
કમળને મત આપો તો ય ધતૂરો નીકળે?
ગુલાબને મત આપો તો ય ગંધીલું ગોબર નીકળે?
ચૂંટણીનાં ગણિતથી બેખબર
જનતાને શી ખબર એની તો
ચૂંટણીની પૂર્વસંધ્યાએ જ નજરબંધી કરી કાઢેલી ચાણક્યોએ!
કાગડાઓ એના હાથમાંથી પૂરી પડાવી ગયા,
ને જનતા મોં વકાસી જોતી જ રહી ગઈ!
હમણાં જ એક ચાણક્યએ ચૂંટણી ઢંઢેરો ખુલ્લો મૂકી દીધો.
એણે કહ્યું :
૨૦૧૯ની ચૂંટણી પાણીપતના ચોથા યુદ્ધ બરાબરની છે!
જો હાર્યા તો મ્લેચ્છો બીજાં હજાર વર્ષ ચઢી બેસશે,
હિંદુ રાષ્ટ્રનું સપનું રોળાઈ જશે!
બિચારી જનતાનાં બે ફાડિયાં કરી કાઢ્યાં.
જનતાની જાણ બહાર સૌ બહુમતી લઘુમતીમાં વહેંચાઈ ગયા.
એમની આપદાના સઘળા સવાલો આ આઈડેન્ટિટી પોલિટિક્સમાં ઓઝલ થઈ ગયા.
જનતાની નજરબંધી કરવામાં ચાણક્યનો જોટો ન મળે!
લોકશાહીના ઉત્સવને ય એ લોહિયાળ યુદ્ધમાં પલટી શકે
ને યુદ્ધ જીતી શકે.
બિચારી લોકશાહી,
બાપડું બંધારણ,
બાપડા બંધારણના શાણા ઘડવૈયાઓ,
અને બિચારી બાપડી આ દેશની કમનસીબ જનતા!

૧૪-૧-૨૦૧૯

• <> • <> •

શાંગ્રિલા

તંગ આવી ગયો છું
આ લિંચિસ્તાનથી.
આ રેપિસ્તાનથી.
આ ભદ્રિસ્તાનથી.
મારું શાંગ્રિલા શોધું છું.
ઘેર ઘેર સોનાનો સૂરજ ઉતારવાનું વચન આપીને
સામ્યવાદીઓ તો અધવચ્ચે જ ફસકી પડ્યા,
કાં ખુદ જ ફાસિસ્ટ બની ગયા.
ને સમરસતાવાદીઓ તો એમના ઈરાદાઓ સાથે જ
ઉઘાડા પડી ગયા.
હવે એક આશા છે મૃત્યુમાં.
બસ મરું એટલી જ વાર છે.
વેજલપૂરના સ્મશાનગૃહના ધૂમાડિયામાંથી છટકીને
આકાશ માર્ગે ઊડતો ઊડતો
ઊતરું હિમાલયની લીલીછમ તળેટીઓમાં,
ખાનાબદોશોની વસતીઓમાં.
કે એની સદાનીરા સરિતાઓમાં ઓગળી જાઉં.
કે તાજા જ ખેડાયેલા એના કોઈ ખેતરના ચાસમાં રોપાઈ જાઉં.
મને વિશ્વાસ છે મને નવીનક્કોર નાગરિકતા-રાષ્ટ્રીયતા મળશે.
મારી હાલત ઈરાક કે મ્યામારના શરણાર્થીઓ જેવી નહીં થાય.
લોકો કહે છે અહીંના સૌ નાગરિકોને બૌદ્ધ ધર્મરાજા
જેવાં જ લૂગડાં મળે છે.
રાજારૈયતમાં કશો ફરક જ નહીં.
કોઈ મારા પોશાકથી ય વર્તી નહીં શકો
હું પુરુષ છું કે સ્ત્રી.
ન કોઈની કોટે પવિત્ર જનોઈઓ,
ન કોઈની પૂંઠે સાવરણાઓ.
હું દલિત છું કે બ્રાહ્મણ —
અહીં તો કોઈને એવી કશી જાણફિકર જ નહીં કોઈના વિશે.
સૌ માનવી.
સૌ સરખા.
સૌ સરખા સુખી,
સૌ સરખા દુઃખી.
કોઈને પિઝા ને કોઈને ખડધાન
એવું નહીં.
કોઈને બંગલી ને કોઈને છાપરી
એવું નહીં.
કોઈને પિટર ઇંગ્લેન્ડ ને
કોઈને કાંઠલા વગરનું બાંડિયું
એવું નહીં.
જીવવાના અને મજેથી જીવવાના
મારા મહત્ત્વના કામમાં કશી ખલેલ ન પડે
ને ઉપરથી મદદ મળે,
તો મારે ભોળાભાઈને જાણીને શું કામ છે
મારા દેશમાં રાજાશાહી છે કે લોકશાહી?
એનો મુદ્રાલેખ આપણા નીરોલેન્ડના મુદ્રાલેખ જેવો જ છે અદ્દલઃ
‘સૌનો સાથ, સૌનો વિકાસ’ —
કોઈ પાછળ રહી જવું ના જોઇએ,
કોઈને કપાળે ’ઉજળિયાત’ કે ’પછાત’ની ઓળખ છૂંદેલી
ના હોવી જોઈએ.
માનવીના જીવનના ભોગે પ્રગતિ નહીં,
ભલે દુનિયા ’પછાત’ કહીને હાંસી ઉડાવતી.
એટલે જ તો માનવી માત્રને સુખ મળે
એ દેશને શાંગ્રિલા કહેવાય છે.
ભલે નથી રેલ કે રસ્તાઓ.
પણ હેપિનેસની વર્લ્ડ ઈન્ડેકસમાં
મારો નવો દેશ આવે છે સર્વ પ્રથમ.
અહીં જી.ડી.પી. નહીં, જી.એન.એચ. મપાતી રહે છે.
કોઈ કહે તો ખરું
દેવભૂમિ દ્વારકામાં દલિત દેવદાસી તરીકે જીવવામાં
નાગરિકનું શું ગૌરવ છે?
આઈ એમ પ્રાઉડ ઓફ માય ન્યૂ નેશનાલિટી,
માય ન્યૂ સિટિઝનશીપ.
તો ઝાઝા જુહાર, માય મધરલેન્ડ
બાય બાય, માય ફાધરલેન્ડ
અલવિદા, માય કાસ્ટ્સલેન્ડ.

૨/૧/૨૦૧૯

• <> • <> •

મદારી

ત્રણ દિવસથી એક મદારીએ શહેરમાં ધામા નાખ્યા છે :
મોટ્ટા મોટ્ટા કલ્પનાતીત મેગા ઈવેન્ટ લોન્ચ કરીને
એણે નાગરિક માત્રની નજરબંધી કરી લીધી છે.
નાગરિકો તો આ તમાશાઓથી આભા જ રહી ગયા છે!
કક્કો ભણેલા ને કક્કો નહીં ભણેલા સૌ
માંહોમાંહે પૂછી રહ્યા છે આ વિદેશી શબ્દોના અર્થ :
વાઈબ્રન્ટ, ગ્લોબલ, સમિટ
એટલે શું?
આ કરિશ્માઈ મદારી પર એમનો ભરોસો ઓર વધતો જાય છે.
તે માનવા લાગે છે આ અલાદીન જ
દેશની કાયાપલટ કરી દેશે.
આ ગરીબ દેશ હવે શાંગહાઈ-ટોક્યો બની જશે.
અને આપણે સૌ સૂટેડ બૂટેડ રિસ્પેક્ટેબલ નાગરિકો.
મદારી ત્રણ દિવસે સી-પ્લેઈનમાં બેસી અલોપ થઈ જાય છે
ને લોકોની નજરબંધી તૂટવા લાગે છે.
ઇવેન્ટ મેનેજમેન્ટવાળા કરોડો રૂપિયા ખિસ્સામાં મૂકી શામિયાણાના વીંટા વાળી લે છે
કે નાગરિકોને ભાસ થાય છે
આપણને કોઈ જબરજસ્ત સપનું બતાવી ગાયબ થઈ ગયું!
શહેરની ગરીબી, શહેરની બેકારી, શહેરની મોંઘવારી
શહેરની હર સમસ્યા તો
જેવી વિકરાળ હતી તેવી પાછી નાગી દેખાવા લાગે છે.
વિકાસના નામે જેવી તેવી ઝૂંપડીઓ હતી તે ય બૂલડોઝરો તોડીફોડી નાખે છે.
નથી બચ્ચાં માટે નિશાળોમાં માસ્તરો, નથી માંદા માટે કિફાયતી દવાખાનાં,
નથી રહ્યા રૈનબસેરા.
નથી મળતી નોકરી, નથી ઘરમાં નમકઆટો.
પણ મદારી પાછો આવવાનો છે, આનાથી પણ મોટ્ટાં મોટ્ટાં સપનાં બતાવી તમારી કાયમી નજરબંધી કરવા.  

૧૮-૧-૨૦૧૯

• <> • <> •

કવિતા

અને આજે કવિતારાણી રુસણે બેઠાં છે :
‘તમે રોજ રોજ પોલિટિકલ સેટાયર લખો છો, અને નામ મારું પડે છે.
તમે રોજ રોજ દલિતોનાં ગાણાં ગાવ છો, ને નામ મારું પડે છે.
કોઈ કોઈ વાર ઈતર વંચિતો-શોષિતોનાં વિતક ચિતરો છો મારા નામે.
તમને નથી લાગતું,
તમે કોઈ મનોરુગ્ણતાનો શિકાર બની ગયા છો?
તમે ક્યારે ય મારે માટે, મારા પ્રેમ માટે ગીત-ગઝલ લખી?
આજે તો તમે લાખ કોશિશ કરો,
હું નહીં રિઝું.’
પ્રિય કવિતા, તને ખબર છે હું માત્ર તારો અને તારો જ પ્રતિબદ્ધ પ્રેમી છું.
વાર્તા-નાટક-નવલકથા મને પટાવવા ઘણાં લટકાં મટકાં કરે છે,
પણ હું એમને સહેજ પણ ભાવ આપતો નથી.
હું છેક કોલેજકાળથી તારા પ્રેમમાં પડ્યો છું,
તે આજે વૃદ્ધત્વના આરે ય તને
અને તને જ ચાહું છું પૂરી વફાદારીથી.
તને યાદ છે ’કવિની પ્રેયસી’ કવિતામાં
માત્ર શબ્દોથી જ કોરો પ્રેમ કરતા ગગનવિહારી કવિઓનો મેં કેવો ઉપહાસ કર્યો હતો?
મેં કહ્યું હતું કે પ્રેમ જ કરવો હોય તો પડ નવસ્ત્રી થઈને ધરામાં,
ને કરસન ગોવાળિયાની બાથમાં ભીડા,
તો તને ખબર પડશે
પ્રેમની મીઠી માયા ને મીઠી પીડા.
ચાલ, આજે તને સાબરમતીના કાંઠે લાગેલાં ફૂલોના મેળામાં લઈ જાઉં.
આજે દલિત-પલિત બધું વેગળું,
આજે હું ને મારી પ્રિયતમા કવિતા.
જુવાનિયાઓ ભલે મજાક ઉડાવે,
આજે એકેએક ફૂલછોડની સાખે
તસતસતાં આલિંગનોની સેલ્ફીઓ લઈએ.
બને કે ત્યાં જ કોઈ પ્રેમગીત લખાઈ જાય ને મારા પર તું રીઝી પડે …
પ્રિય કવિતા, તું પ્રેમ કરવાનું છોડી દે,
તો બિચારાં દીનદલિતદુખિયાઓને કોઈ કવિ પ્રેમ કેમનો કરશે?

૧૭-૧-૨૦૧૯

• <> • <> •

રીવર ફ્રંટ

નદી કાંઠાનું તમારું ગામ.
તે નદી તમારી જીવનદોરી.
તમે સેંકડો વર્ષોથી
જે નદીના કાંઠે રહેતા હોય,
એને કોઈ ચોર ચોરી જાય તો!
તમે વહેલી સવારે ઊઠીને સૂર્યનમસ્કાર કરી સ્નાન કરતા આ નદીમાં.
તમે નદી કાંઠે ઊતરી એનું કોપરા જેવું જળ પીતા.
બપોરે છોકરડાઓ એમાં ધૂબાકા મારતા.
દેશી જાળ બાંધીને બે ટંકનાં માછલાં પકડતા.
પડખેના ભાઠામાં રિંગણટમેટાંની વાડી કરતા.
કન્યાઓ વ્રતપૂજા કરતી.
વિદાય થયેલા વડીલોનાં ફૂલ પધરાવતા.
એકવાર લંડન બ્રીજ પર નીરો ગયો,
ને થેમ્સની ઝાકઝમાળથી એવો ઘેલો થયો કે એણે ત્યાં જ નક્કી કરી લીધું :
બસ અસ્સલ આવી જ રીવરફ્રન્ટ બનાવું મારા દેશમાં!
એણે તો આર.સી.સી.ના તોતિંગ સ્લેબથી આખી નદીના બેઉ કાંઠા નાથી લીધા.
એણે પહેલાં પૂર્વ કાંઠાની નાકાબંધી કરી લીધી.
પછી એણે પશ્ચિમ કાંઠાની નાકાબંધી કરી લીધી.
ન કોઈ ગામનો રહેવાસી નદીમાં પ્રવેશી શકે, ન કોઈ પ્રાણીપારેવું!
નદીકાંઠેના બિચારાં વૃક્ષોનો તો ખાતમો જ બોલી ગયો.
હવે ત્યાં વિદેશી મહેમાનો હિંચકે ઝૂલે છે.
પૈસાદાર હોય એ એમ્યુઝમેન્ટ પાર્કમાં મહાલી શકે છે.
હવે ત્યાંથી અમીરો માટે સી-પ્લેઈન ઊડે છે : મહેસાણાથી અમદાવાદ ને અમદાવાદથી ખંભાત.
લાંબી હવાઈપટ્ટી બની ગઈ છે નદી.
જેની નદી હતી એ ગામડિયાઓને ભાગે તો
એલિસબ્રિજની રેઈલિંગમાંથી આ જોણાં બચ્યાં છે.
નીરોના એજન્ડામાં નાગરિકોની પ્રાથમિક સુવિધાઓ હતી જ ક્યાં?
એની તો બસ એક જ જિદ છે,
નાગરિકો મરે કે જીવે,
આ દેશને જાપાન અને અમેરિકા બનાવી દેવો છે.
આ દેશને સુપર પાવર બનાવી દેવો છે.               

૧૨-૧-૨૦૧૯

+=+=+=+=+=+=+=+

‘એકંદરે ઘણો સારો માણસ’ 

• નીરવ પટેલ

આપનો રોલ મોડલ (આદર્શ)

…. વંચિત રહેલા માટે પ્રતિબદ્ધ લેખિકા સમાજ સેવિકા અરુંધતી રૉય

છેલ્લે ક્યારે રડ્યા હતા?

‘બહિષ્કૃત ફૂલો’ને ગુ.સા.પ.નું મહેન્દ્ર ભગત પારિતોષિક મળ્યાના સમાચાર સાંભળીને હર્ષાશ્રુ આવ્યા હતા.

દેશ વિશે શું વિચારો છો?

અનેક પ્રકારના પ્રશ્નોથી ઘેરાયેલા આ દેશ તૂટી જવા ભણી જઈ રહ્યો છે, ને જાણે કોઈને કંઈ પડી નથી!

આપની દૃષ્ટિએ પ્રેમ એટલે …

જો સ્ત્રીપુરુષના સંદર્ભે હોય તો આંતરબાહ્ય વ્યક્તિત્વથી પેદા થતું એકબીજાં માટેનું આકર્ષણ જે અદ્દભુત આનંદની અનુભૂતિ કરાવે છે.

આપની દૃષ્ટિએ લગ્ન એટલે …

જૈવિક (જાતીય) આવેગના નિયમન માટે રચાયેલી સામાજિક સંસ્થા જે સુખદુઃખનો આજીવન સાથી પણ આપી શકે છે, ને કિલ્લોલતું કુટુંબ પણ.

આપની સફળતાનું રહસ્ય?

હું મને સફળ વ્યક્તિ માનતો નથી. અલબત્ત કોઈ પણ સફળતાને હું પરિશ્રમને કારણે મળેલી ગણું.

આપ અન્ય લોકોના આપવા ઇચ્છતા હો તેવો સંદેશ એક વાક્યમાં …

આપસી ભાઈચારાથી હળી-મળીને રહો. આ દુનિયાને આપણે સ્વર્ગ બનાવી શકીએ.

મનપસંદ અભિનેતા – અભિનેત્રી

નસિરુદ્દીન શાહ – સ્મિતા પાટીલ

મનપસંદ ફિલ્મ

પાર

મનપસંદ રાજકારણી

વિશ્વનાથ પ્રતાપસિંહ, (વી.પી. સિંહ) જે કવિ છે.

તમારા વિશે એક વાક્યમાં તમારો અભિપ્રાય શું હોઈ શકે?

આ માણસ એકંદરે ઘણો સારો માણસ છે.

તમે આ ક્ષેત્રમાં ના હોય તો કયા ક્ષેત્રમાં હોત?

શિક્ષણ

માસ્ક પાર્ટીમાં કયો માસ્ક પહેરવાનું પસંદ કરો?

સાન્તાક્લોઝ

સૌથી વધુ ખુશ ક્યારે થાવ છો?

મારા માપદંડથી કશુંક સારું લખાય છે ત્યારે.

તમારી જિંદગીને એક વાક્યમાં વર્ણાવવી હોય તો …

અનેક સંભાવનાઓ છતાં વેડફાઈ ગયેલું જીવન.

તમારો તકિયા કલામ?

ઓહ વન્ડરફૂલ!

એક ચોરી માફ કરવામાં આવે તો શું ચોરવું પસંદ કરો?

પુસ્તક

અત્યારે કયું પુસ્તક વાંચો છો?

રીટા કોઠારી દ્વારા અનુવાદિત તથા અચ્યુત યાજ્ઞિકની પ્રસ્તાવનાવાળી જોસેફ મેકવાનની નવલકથા “The Stepchild”

ગમતા ગુજરાતી લેખક – કવિ

લેખક પ્રકાશ શાહ, કવિ પ્રવીણ ગઢવી

[“આરપાર”(૧ જાન્યુઆરી ૨૦૦૭)માં પ્રકાશિત મુલાકાતનો કેટલોક અંશ, સાભાર]

સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 જૂન 2019; પૃ. 08-11

Loading

‘વિશ્વમાનવ’નું સ્મરણ

નીલેશ કે. શાહ|Opinion - Opinion|30 May 2019

ઘણા સમય પહેલા ખેડા જિલ્લાનાં પુસ્તકાલયોમાં જ્ઞાનકોશ જેવાં પુસ્તકોનું વિતરણ થયેલું. તેમાં ખગોળ, તત્ત્વજ્ઞાન, ઇતિહાસ જેવા વિષયોની જ્ઞાનગંગા વહેતી હતી. એસ.પી. યુનિવર્સિટી, વિદ્યાનગર તરફથી પ્રકાશિત અને પુસ્તકાલયોનાં અણમોલ આભૂષણ સમાન આ ગ્રંથમાળાનું સંપાદન કરેલું વડોદરાના ભોગીલાલ ગાંધીએ. તેનું નામ – જ્ઞાનગંગોત્રી. તેમાં ૨૭ ગ્રંથ હતા – ૨૭ નક્ષત્ર જેવા.

નામ જ ભોગીલાલ, બાકી યોગી જેવા હતા. તેમની અક્ષરયાત્રા પ્રાસાદિક. તેમણે ‘વિશ્વમાનવ’ સામયિક ચલાવેલું, એ નડિયાદ-આણંદનાં સાર્વજનિક પુસ્તકાલયોમાં ઘણું વંચાતું અને જિલ્લા પુસ્તકાલય – મંડળની કારોબારી સભા, સામાન્ય સભા, વાર્ષિક પરિષદો અને ગ્રંથપાલ તાલીમ શિબિરોમાં અવારનવાર ચર્ચાતું. ‘વિશ્વમાનવ’ના અનુવાદો યાદગાર બની રહ્યા. તેમાં પણ વિશેષાંકો તો ઘણાં લોકપ્રિય બન્યા. તેમનું જીવન સતત પરિવર્તનમય હશે, એમ લખાણો પરથી લાગે છે.

મંત્રી, ખેડા જિલ્લા પુસ્તકાલય મંડળ,

મુકામ પોસ્ટ મહીજ ગામ, તાલુકા, જિલ્લા ખેડા.

સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 જૂન 2019; પૃ. 02

Loading

...102030...2,7782,7792,7802,781...2,7902,8002,810...

Search by

Opinion

  • પાલિકા-પંચાયત ચૂંટણીઓમાં વિલંબ લોકતંત્ર માટે ઘાતક છે
  • અદાણી ભારત કે અંબાણી ઈન્ડિયા થશે કે શું?
  • પ્રતાપ ભાનુ મહેતા : સત્તા સામે સવાલો ઉઠાવતો એક અટલ બૌદ્ધિક અવાજ
  • લાઈક-રીલ્સથી દૂર : જ્યારે ઓનલાઈનથી ઓફલાઈન જિંદગી બહેતર થવા લાગે
  • રુદ્રવીણાનો ઝંકાર ભાનુભાઈ અધ્વર્યુની કલમે

Diaspora

  • દીપક બારડોલીકરની પુણ્યતિથિએ એમની આત્મકથા(ઉત્તરાર્ધ)ની ચંદ્રકાન્ત બક્ષીએ લખેલી પ્રસ્તાવના.
  • ગાંધીને જાણવા, સમજવાની વાટ
  • કેવળ દવાથી રોગ અમારો નહીં મટે …
  • ઉત્તમ શાળાઓ જ દેશને મહાન બનાવી શકે !
  • ૧લી મે કામદાર દિન નિમિત્તે બ્રિટનની મજૂર ચળવળનું એક અવિસ્મરણીય નામ – જયા દેસાઈ

Gandhiana

  • ગાંધીસાહિત્યનું ઘરેણું ‘જીવનનું પરોઢ’ હવે અંગ્રેજીમાં …
  • સરદાર પટેલ–જવાહરલાલ નેહરુ પત્રવ્યવહાર
  • ‘મન લાગો મેરો યાર ફકીરી મેં’ : સરદાર પટેલ 
  • બે શાશ્વત કોયડા
  • ગાંધીનું રામરાજ્ય એટલે અન્યાયની ગેરહાજરીવાળી વ્યવસ્થા

Poetry

  • ગઝલ
  • કક્કો ઘૂંટ્યો …
  • રાખો..
  • ગઝલ
  • ગઝલ 

Samantar Gujarat

  • ઇન્ટર્નશિપ બાબતે ગુજરાતની યુનિવર્સિટીઓ જરા પણ ગંભીર નથી…
  • હર્ષ સંઘવી, કાયદાનો અમલ કરાવીને સંસ્કારી નેતા બનો : થરાદના નાગરિકો
  • ખાખરેચી સત્યાગ્રહ : 1-8
  • મુસ્લિમો કે આદિવાસીઓના અલગ ચોકા બંધ કરો : સૌને માટે એક જ UCC જરૂરી
  • ભદ્રકાળી માતા કી જય!

English Bazaar Patrika

  • “Why is this happening to me now?” 
  • Letters by Manubhai Pancholi (‘Darshak’)
  • Vimala Thakar : My memories of her grace and glory
  • Economic Condition of Religious Minorities: Quota or Affirmative Action
  • To whom does this land belong?

Profile

  • તપસ્વી સારસ્વત ધીરુભાઈ ઠાકર
  • સરસ્વતીના શ્વેતપદ્મની એક પાંખડી: રામભાઈ બક્ષી 
  • વંચિતોની વાચા : પત્રકાર ઇન્દુકુમાર જાની
  • અમારાં કાલિન્દીતાઈ
  • સ્વતંત્ર ભારતના સેનાની કોકિલાબહેન વ્યાસ

Archives

“Imitation is the sincerest form of flattery that mediocrity can pay to greatness.” – Oscar Wilde

Opinion Team would be indeed flattered and happy to know that you intend to use our content including images, audio and video assets.

Please feel free to use them, but kindly give credit to the Opinion Site or the original author as mentioned on the site.

  • Disclaimer
  • Contact Us
Copyright © Opinion Magazine. All Rights Reserved