મનનાં મોર ટહુકે ડાળી ડાળીએ કરે નર્તન,
ગોરંભાતું આકાશ પહેલા મેઘના જળનો પ્રવાસ છે.
મેઘ માટીની આંખોમાં પડઘા કરે સાદ રે,
આંખોમાં ટમટમતા તારાનો મૂંગો આભાસ છે.
કાળા વાદળ મારાં દુઃખ દર્દ ને ઘેરાઈ બેઠાં,
સૂના આકાશમાં વાદળની વીજળીનો આભાસ છે.
છાતીએ ત્રોફાતી લાહ્ય આકુળ વ્યાકુળ ધરતી,
મેઘ ગગનમાં ઝૂમે, પવનનાં પગલે ડુંગરે પ્રવાસ છે.
ત્રબકતી લાંબી વીજળી મેઘના પડછાયા ગૂંગળાય,
રસભીનું આલિંગન પહેલા મેઘના જળનો પ્રવાસ છે.
ઘાટકોપર, મુંબઈ
e.mail : bijaljagadsagar@gmail.com
![]()



એ ખરું કે વહીવટી જવાબદારીઓએ મહેતા સાહેબની સર્જનાત્મક અને વિવેચનાત્મક શક્તિઓને થોડી કુંઠિત કરી. એમણે વાર્તા, નાટ્યલેખનમાં પણ ઝંપલાવેલું. ‘અનુબોધ’, ‘સાહિત્યકુંજ’, ‘સાહિત્ય રંગ’ જેવાં અગિયારેક પુસ્તકોમાં એમનામાંનો વિવેચક પ્રગટ થતો જોવા મળે છે. સાહેબનો કોલેજમાં પણ કડપ ભારે. રાઉન્ડ પર નીકળે તો લોબી ખાલી થઈ જતી અને વર્ગો ભરાઈ જતા. એમનો કરડાકી ભરેલો ચહેરો અવગણી શકાતો નહીં. સોંસરું જોતી એમની આંખો ડારતી ને ઠારતી પણ ! ખોટાને ડારતી ને સાચાને ઠારતી.