દેશદ્રોહી હોઈએ
એમ છોડી દીધા
રસ્તા પર
રાનરાન ને પાનપાન રઝળવા
અમે નથી
આ દેશની પ્રજા જાણે.
શરણાર્થીઓ સાથે રખાય
એટલીય ન રખાઈ
અમારી સાથે માનવતા
માથે ભાર
પગમાં છાલાં
પેટમાં લાય
આંખમાં આંસુ
કશું ય ન દેખાયું
આ આંધળા રાજને.
ખળભળી ઊઠ્યું હોત
જો હોત
અમારું રાજ
ને હોત અમારો રાજા
તો કકળી ઊઠ્યો હોત
અમારા હાલ પર
અમે તો
રાજા વગરની રૈયત
પરદેશી પ્રજા
પોકાર કરવો તો કોને?
મજૂર છીએ
એટલે શું મટી ગયા
અમે માણસ!
ભલે માનો ન માનો
પણ અમને દેખાય છે
રાજની દેવડીએ
અંધારું અંધારું
ઘોર અંધારું
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક” − ડિજિટલ આવૃત્તિ; 03 જૂન 2020