આંખોનું નામ નહીં આંખો,
હવે આંખોનું નામ નહીં આંખો,
વેગી વંટોળ ચૈતરનું અંકાશ પાંખો,
હવે આંખોનું નામ નહીં આંખો.
પથ્થરના દરિયામાં મોજાંની ફીણનો ભાર,
શહેરની સીમા તજી મદભરી આંખોની પાર,
જ્યારે પાંપણની પાંદડીઓ થઈ છે આંખો !
હવે આંખોનું નામ નહીં આંખો.
ભમ્મર દરિયો ગાળીને ડૂબી જાવું રે મારે,
પાંપણ પર ઝળુંબતાં આંસુનાં ટીપાં શું જાણે,
અંધારાં પાણીના પ્હાડ થઈ છે આંખો !
હવે આંખોનું નામ નહીં આંખો.
ઘાટકોપર, મુંબઈ
e.mail : bijaljagadsagar@gmail.com