તિર્યકી
(પ્રાતઃકાળે વર્તમાનપત્રમાં એક સત્તાધારી મહામાનવની પચ્ચીસ નાની, અને બે મોટી (આખાં પાનાંની) છબિજો જોતાં જોતાં …)
કોણ છે આ નવયુગનો મશાલચી? કે સ્વયં મહાનલ ? એ નજરના પ્રતાપથી માર્ચનો સૂર્ય પણ મંદપ્રાણ, એના સ્મિતથી ભક્તજનો ભાવવિભોર અને ભોંયસરસા. ધન્ય છે એ નગરને, જ્યાં આ ભવ્ય વિભૂતિ પેદા થઈ ! ધન્ય છે એ દિવસને, જેની એક ક્ષણે આ પુણ્યાત્માએ નગરને પાવન કરવા જન્મ લીધો!
ધન્ય છે એ તમામ આંખોને, જેણે આ નરોત્તમની છબિઓ પ્રાતઃકાળે નીરખી, અને સાક્ષાત પ્રભુ દીઠાનો રોમાંચ પામી !
આજે આરંભાયું એક નવીન પ્રકરણ, નવલી વિકાસ યાત્રાનું … સુખમય ભાવિનું …
આજે આરંભાયું એક નવીન ગીત, આરાધકો અને એમના આરાધ્યદેવનું … મંજુલ અને તાજગી સભર …
છબિ એક, પણ એને પ્રગટ કરનારાં અનેક. પ્રત્યેક છબિ નીચે ઉત્સાહભર્યાં પ્રશસ્તિવચનો.
આપ છો તો મોંઘવારી સહ્ય છે !
આપ છો તો ચૂલા સ્વયં પ્રજવલિત થાય છે!
આપ છો તો કોરોના સ્વયં માસ્ક અને ફેસશિલ્ડ પહેરી ઘૂમે છે! (મોં સંતાડે નહીં તો જાય ક્યાં બાપડો?) આપ છો તો અમારું જીવન સાર્થક છે, કારણ કે અમે આપનાં ચરણ પખાળી શકીએ છીએ!
આપ ન હોત તો અમે કોનાં મૃદંગ વગાડત ?
આપ આ દિને ન જન્મ્યા હોત તો અમે જીવતાં હતાં મર્યાં સમાન હોત ! પ્રશસ્તિ વિના જીભ હોત કાષ્ટટુકડો !
આપ જળહળ છો ! આપ ફળ ફળ છો ! આપ ખળભળ છો !
આપે ચૂંટણી સભાઓ ગજવી માસ્ક વિના,
આપે જનસમૂહ ભેગો કર્યો સૉશ્યલ ડિસ્ટન્સ વિના,
આપે હાર પહેર્યા થોકબંધ, હાથ જોડ્યા વણથંભ,
આપ વીર છો, સાહસમૂર્તિ છો, અભય અને અણનમ ! ખુશામત જેવા રાંકડા શબ્દને આપે બનાવ્યો શહેનશાહ, સહુ હવે એને સ્તુતિગાન કહે છે ! જય હો!
ધન્ય પ્રભુ ! ધન્ય ! આપના પુણ્યે વાહનો પાણી થકી ચાલે !
આ પ્રદેશે હવે કોઈ દુઃખ નથી, કોઈ પ્રશ્ન નથી,
પ્રજા નિત્ય ઉત્સવમાં રમમાણ છે, આનંદઘેલી !
કામકાજ કરવાનાં નથી, (આમે ય છે જ ક્યાં?) ધનધાન્યની રેલમછેલ છે, (બે ય હાથે ખાવ!)
મન બહેલાવવા ક્રિકેટ ખેલ છે,
ટીકાકારો હાથનો મેલ છે !
આપ સદૈવ યાત્રાઓ યોજો,
ભક્તગણ તો ટોળે મળવાનાં જ છે,
આપને ભેટવા, સાથે સેલ્ફી લેવા, ચરણ સ્પર્શ કરવા, કૃપાદૃષ્ટિ યાચવા સહુ વ્યાકુળ છે, તરસ્યાં છે, આ વ્યાકુળતા પૂર્વે ગોપીઓમાં, કે ગોપબાળોમાં દીઠેલી. એ પછી સદીઓ વહી ગઈ …
ફરી એ જ વ્યાકુળતા દેખાય છે પાગલ ભક્તોમાં,
આપની એક નજર, અને ભિક્ષુકપાત્રમાં એક પદ ! આપની ઊંચકાયેલી ભમર, અને સામેવાળો થરથર!
આપને બારણે છે ભીડ, ભચડકચડ ભીડ,
જાણે ઊભા પાક પર ટોળાંબંધ તીડ !
શું કહીએ આપની બિરદાવલિમાં, શબ્દો ઘાસફુસ …
આપના સમયની આપની જમાતે તો
કંઈ કેટલાંને કીધાં હદપાર …
હવે મંદિર બંધાવવાની જ વાર, (આપનાં જ તો !)
એમાં જ દેવ સહુ નીકળી ગયા હશે બહાર ??
બચ્યાં હોય જો ચતુર, કરો કરો વિચાર …
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 ઍપ્રિલ 2021; પૃ. 16