તમે અમારા ગામમાં આવી, નદી કિનારે હરજો-ફરજો, બીજા-ત્રીજાને હળજો-મળજો … મારું તો કાંઈ નક્કી નઇ.
ગલીના છેડે ઊભા રહીને, એક અમસ્તો સાદ કરીને, રાહ જોઇને આગળ વળજો … મારું તો કાંઈ નક્કી નઇ.
એક તમારા નામનું દેરું
એને છાંટ્યો રંગ મેં ગેરું
મુરતને આભડિયો એરું
એ મુરતનું ઝેર ઉતારી, પસ્તાવાની જ્યોત જગાવી, ધીમી આંચે ખુદ ઓગળજો … મારું તો કાંઈ નક્કી નઇ.
આથમતા સૂરજની સાખે
એ અજવાળે ઝાંખે-પાંખે
મારું ગામ નિસાસો નાંખે
ત્યારે મારું નામ લઈને, હૈયે ઝાઝી હામ લઈને, એને વળગીને ઝળહળજો … મારું તો કાંઈ નક્કી નઇ.
અંતે કરજો લેખા-જોખા
કેવા રુસણાં, કેવા ધોખા
ભેગા તોયે નોખાં નોખાં
ના મળવાની બાધા રાખે, તો ય આંગળી ઝાલી રાખે, એ સથવારા તમને ફળજો … મારું તો કાંઈ નક્કી નઇ.
31 જુલાઈ 2019
સૌજન્ય : કવયિત્રીની ફેઇસબુક દિવાલેથી સાદર