थेंक्यू ! हिमांशी शेलतना "तिर्यंकी" लेखोनो हु चाहक रह्यो छू | आ लेख तो बहु ज सरस, चोधारी कटार जेवो छे | वाह !

02 અૉગસ્ટ 2014

https://www.facebook.com/vipool.kalyani

મિત્ર એટલે 

મિત્ર એટલે મળવા જેવો માણસ,
મિત્ર એટલે હળવા જેવો માણસ,
મિત્ર એટલે ભળવા જેવો માણસ,
મિત્ર એટલે કળવા જેવો માણસ,
મિત્ર એટલે રળવા જેવો માણસ,
મિત્ર સહુને ફળવા જેવો માણસ … !

મિત્ર એટલે પરથમ પહલો શ્વાસ,
મિત્ર એટલે હોવાનો અહેસાસ,
મિત્ર એટલે જળહળતો અજવાસ,
મિત્ર એટલે છેવટ લગ સહવાસ,
મિત્ર એટલે મળવા જેવો માણસ !

મિત્ર એટલે ઊઘડતું આકાશ,
મિત્ર એટલે સૂરજનો પરકાશ,
મિત્ર એટલે આંખોની ભીનાશ,
મિત્ર એટલે હૈયાની હળવાશ,
મિત્ર એટલે હળવા જેવો માણસ … !

મિત્ર એટલે મૂળપણાને શોધે
મિત્ર એટલે પોતાને સંશોધે,
મિત્ર એટલે અંતરને ઉદ્દબોધે,
મિત્ર એટલે વહે વિના અવરોધે,
મિત્ર એટલે ભળવા જેવો માણસ … !

મિત્ર એટલે શાણપણે જે ઠરિયો,
મિત્ર એટલે વ્હાલપનો સમદરિયો
મિત્ર એટલે દરિયો જેને વરિયો
મિત્ર એટલે સમદર જેણે હરિયો
મિત્ર એટલે કળવા જેવો માણસ … !

મિત્ર એટલે નીલી નીલી ઝાંય,
મિત્ર એટલે શીળી શીતળ છાંય,
મિત્ર એટલે પકડી લે જે બાંહ્ય,
મિત્ર એટલે ઊભો રહે જે વાંહ્ય,
મિત્ર એટલે રળવા જેવો માણસ … !

મિત્ર એટલે વરસે અનરાધાર
મિત્ર એટલે અણદીઠો આધાર
મિત્ર એટલે સહેજ કરે ના વાર,
મિત્ર એટલે અજવાળું ઝોકાર,
મિત્ર સહુને ફળવા જેવો માણસ … !

૦૪.૦૫.૨૦૦૭

સૌજન્ય: http://dhaivat.wordpress.com/2007/08/04/mitra-etale/

* એક સંદર્ભ : બપોરે આ કવિતા લખાયા પછી સાંજે ઘરે આવી અને કવિશ્રી રાજેન્દ્ર શુક્લને આ રચના બતાવી. તેમની પાસેથી એક બે વાત જાણવા મળી જે નીચે પ્રમાણે છે.  આ રચનાનું સ્વરુપ “મુસદ્દસ” એટલે કે ષટ્પદી અને “મુખમ્મસ” એટલે કે પંચપદી છે. આ પ્રકારનું સ્વરુપ પૂર્વે દયારામ અને અક્ષયદાસની (અખા) રચનાઓમાં જોવા મળે છે જેને છપ્પય કે છપ્પા કહે છે.

તર્પણ 

કોઈ ફરિયાદ નથી મારા ઈસાને
એને કોઈ દર્દ નથી
કોઈક તો કહી આવો દિશાને
અહીં કોઈ મર્દ નથી

એને રોજ હું કહેતો
આવી જ પવિત્ર ભૂમિની વાત
જ્યાં ખુલ્લો પવન વહેતો
ઇસો નાદાન પૂછતો : એની શું વિસાત?

અંગ્રેજી લોકશાહી, લંડન ચગડોળ
ન્યુયોર્ક : સ્વતંત્રતા દેવીનું ઘર
ટાવર પેરીસ ! એનો રંગીન ઢોળ
દેવાં સપનાં, માંડતો હું વાતોની સફર

એને વાર્તા કહેવાની હવે ક્યાં જરૂર છે?
આમે ય કેટલાં ય દીથી દીવા પાણી બંધ છે
છતાં – શ્રદ્ધા નયનનું નૂર છે
બાકી ચોતરફ અજબ ગંધ છે

ધડાકા ભયાનક ગજબનાક ગોળા
ધરાશાયી ઘરો રક્તરંગી ધરા
મૂંગા થઈ સૂતાં એનાં ભેરુડાં ભોળા
ઇસાનો ય શ્વાસ ગૂંગળાયો હશે જરા

માનો વા, બાપુનો દમ
મારી પરી, એની ચૂમી –  ફરિયાદ  
પ્રેમ કરુણા જિંદગી બસ ખતમ
કોનું યુદ્ધ, કોણ બરબાદ

છે અંધકાર ચોપાસ ને શ્વાસની અછત
ઉડવા મળ્યું નહિ આકાશ ભૂરું
નહિતર દરેક તોપ પર જઈને લખત
ઇસાનાં આયખનું કાવ્ય અધૂરું 

e.mail : drvision@gmail.com