તારે દ્વારે ટકોરા, હતું કરવું કબૂલ,
હું લાવ્યો’તો ફૂલ, કહ્યું કરજે તું મૂલ.
ના બારણું ઉઘાડ્યું, ના લીધું તેં ફૂલ,
હું પાછો ફર્યો, જાણે થઈ ગઈ’તી ભૂલ…
મોહના પતંગાને રૂંધી દર જોરી.
અંતરની દોરને સદંતર સંકોરી.
ઉત્કટ પ્રયાસે તને મનથી ભુલાવી,
તારી ભૂંસીને છબિ નવલી બનાવી …
કાળ કર્મવેલ મને આગળ લઈ જાયે,
હસ્તી મારી ઉર્ધ્વ આભે સોહાય,
સંગિની સાથ રસમ રીતિ સંચવાયે,
યાદની લહેરખી ક્વચિત હૈયું કંપાવે …
તું હોતે સંગાથે, ભિન્ન નકશો અંકાતે!
જીવન-સરિયામ હોત નોખાં વળાંકે!
e.mail : saryuparikh@yahoo.com