પગ-પછાડ ઘુરઘુરાટ ને છીંકોટ છીંક,
આંખ ઝીણી, પુચ્છ ઊંચું, ધારદાર ઢીંક.
ભૂત-પ્રેત, ચંડ-મુંડ ઊંધ-મૂંધ ઝીંક,
ત્રાડ પાડ ને ભગાડ બાર ગાઉ બીક.
ફરફરે શિખા, ખભે જનેઉ, હોઠ જાપ,
આ બધાં અમોઘ અસ્ત્ર કે ફકત પ્રતીક?
કર્મકાંડ, ધર્મધાડ, વેવલો વદાડ,
આત્મરાગે રત થવાનો માર્ગ ક્યાં છે ઠીક!
ડગેડગે ડગર, પસીને ન્હાય રેબઝેબ,
પંડને ચડાવી કાંધ ચાલતો પથિક!
માર્ચ/એપ્રિલ ૨૦૦૯
છંદોવિધાનઃ ગાલ ગાલ ગાલ ગાલ ગાલ ગાલ ગાલ