‘The Black Essence’ ચાર મુખ્ય પાત્રોના જીવનની આસપાસ ગુંથાયેલી એક ઉત્કૃષ્ટ ફિલ્મ છે. દરેક પાત્ર પોતાનાં અનોખાં દુઃખો અને સંઘર્ષો સાથે જીવી રહ્યું છે. એક પિતા છે, જે પસ્તાવા અને આંતરિક ટકરાવનો સંઘર્ષ કરી રહ્યા છે. પુત્ર છે, જે સંપૂર્ણપણે પેરાલાઇઝ્ડ છે અને બીજા પર આધાર રાખે છે. પિતાનો નિકટનો મિત્ર છે, જેણે બાળપણથી પુત્રને સાચવ્યો છે ને પૂરી જવાબદારી લીધી છે, છતાં પોતાની વ્યથાઓ છુપાવીને જીવી રહ્યો છે. અને છે માયા – પિતાની પ્રેમિકા, જે પ્રેમમાં એટલી ઊંડે ઉતરી ને બંધાઈ છે કે છૂટવાનો રસ્તો દેખાતો નથી.
ફિલ્મમાં એક Fish Tankમાં કેદ માછલીની કલ્પના દ્વારા આ બધાં પાત્રોનાં અંદરના બંધન, મુક્તિની ઈચ્છા અને લાગણીઓનું પ્રતિકાત્મક પ્રતિનિધિત્વ થાય છે.
આ કથા જીવનના અર્થ વિશે એક નવો દૃષિટકોણ audienceને આપે છે – ખાસ કરીને પિતા અને પુત્ર વચ્ચેના સંઘર્ષ દ્વારા બન્નેના મનમાં ઉભા થતા તદ્દન વિપરીત વિચારો અને એમાંથી ઊભી થતી એક જીવનની ફિલસુફી દાદ માંગી લે એવી છે.
ફિલ્મનું લેખન અને દિગ્દર્શન સહિલભાઈ કંદોઈએ કર્યું છે, જે ઓસ્ટ્રેલિયામાં નિવાસ કરે છે. સંગીત ગૌરવ સાખ્યાએ આપ્યું છે, જેમણે “Mirzapur” માટે પણ કામ કર્યું છે. ફિલ્મના સહાયક દિગ્દર્શક તરીકે અભિનય મહેતા જોડાયા છે.
આ ફિલ્મ આગામી ૨૭ જુલાઈના રોજ સિડનીમાં પ્રીમિયર થશે અને ઓસ્ટ્રેલિયાના વિભિન્ન ફિલ્મ ફેસ્ટિવલમાં દર્શાવવામાં આવશે.
The Black Essence એક એવી ફિલ્મ છે કે જે આપણને આપણા અસ્તિત્વ વિશે ઊંડા પ્રશ્નો પૂછે છે – અને કદાચ, જવાબ શોધવા પ્રેરણા આપે છે.
આ ફિલ્મ mystry અને thrillના કમાન પાર મૂકી ફિલસૂફીના હૃદય સ્પર્શી તીર ચલાવે છે.
e.mail : mehta.abhinay@gmail.com
વર્ષ 2009માં યુ.એન., જીનિવા ખાતે આયોજિત વિમેન્સ એમ્પાવર્મેન્ટ વિષયક કોન્ફરન્સ દરમિયાન, વિવિધ દેશોથી આવેલ અને ત્વચાના વિવિધ રંગો ધરાવતી વિશ્વભરની સ્ત્રીઓને મળવાનું થયું. ગંભીર મુદ્દાઓની આપલે તથા ચર્ચા થઈ. પાંચ દિવસ ચાલેલી કોન્ફરન્સ દરમિયાન બધા જ ડેલિગેટ્સને એક જ હોટલમાં ઉતારો હોવાને કારણે તથા મહિલાઓના પ્રશ્નમાં અમારા બધાના સહિયારા રસને કારણે 'પર્સનલ ઈઝ પોલિટિકલ' જેવા નારાને ધ્યાનમાં રાખતા વ્યક્તિગત અનુભવો ‘શેર’ કરવામાં કોઈને ય વાંધો ન હતો. અને આવા અનુભવોનું આદાન-પ્રદાન તે આ કોન્ફરન્સનું સૌથી રસપ્રદ તેમ જ ફળદાયી પાસું હતું.
એવામાં મારી હોસ્પિટલમાં એક ભારતીય દરદી દાખલ થયાં. તે વૃદ્ધ મહિલા સાથે હું પ્રેમથી વર્તતી. ભાંગ્યાતૂટ્યા અંગ્રેજીમાં તે મારી સાથે વાત કરતાં. એક દિવસ તેમના ટેબલ પર પડેલ એક ફોટોફ્રેમ પર મારી નજર ગઈ. અને હું આશ્ચર્ય પામી ગઈ ! અરે ! આ તો એ જ મહાકાય વાનર હતો, જેને હું મારા સ્વપ્નમાં જોતી હતી ! પણ આ વૃદ્ધા વાનરનું ચિત્ર ફ્રેમમાં મઢાવીને હોસ્પિટલના પોતાના બેડ પાસે કેમ રાખતી હશે ? આ વાનરની સ્મૃિત તેને સ્વાસ્થ્ય મેળવવામાં કઈ રીતે મદદ કરતી હશે ? મેં મારી જાતને આવા પ્રશ્નો પૂછી નાખ્યા. અને ધીમેથી પેલાં બહેનને એ વાનરના ફોટા વિશે પૂછ્યું. વાનર શબ્દ સાંભળતાં જ તેઓ સતર્ક થઈ ગયાં અને બોલ્યાં, 'ના તમે તેને વાનર ન કહો. આ તો અમારા ઇન્ડિયન ગોડ છે. ગોડ હનુમાન.' મને આશ્ચર્ય થયું. ‘મંકી – ગોડ.' પછી તો મેં મારા સ્વપ્નની વાત પેલાં વૃદ્ધા દરદીને કરી. સ્વપ્નની માહિતી સાંભળ્યા બાદ તેમણે કહ્યું, તમે આ સ્વપ્નને હસી ન કાઢો. આ તો હનુમાનજીનો આદેશ છે. તેઓ તમને બોલાવી રહ્યા છે. હનુમાન નામના ભારતીય મંકી ગોડની જાણ થતાં મેં ઇન્ટરનેટ પર તેના વિશે બધું જ સાહિત્ય વાંચી નાખ્યું. મને હનુમાનજીમાં રસ પડી ગયો. અને ક્યારે ય ચર્ચ કે મંદિરમાં ન ગયેલી, ધર્મના નામે મોટું મીંડું, એવી હું, હનુમાનજીના વિશેની પૌરાણિક માન્યતાને સમજવા ભારતીય ધાર્મિક સાહિત્ય વાંચવા માંડી.