અમે અમારા વલણને ચકાસી રહ્યા છીએ.
અમે સ્થિતિ પર ચાંપતી નજર રાખી રહ્યા છીએ.
હાલની પ્રવાહી પરિસ્થિતિમાં
કશું પણ કહેવું વહેલું ગણાશે.
જે ખરબચડાં કવચ પહેરી લેશે,
માર્યા જશે.
જેઓ મહોરાં નહીં પહેરે,
ઓળખાઈ જશે.
જે જેટલાં ખુલ્લાં બનશે,
એટલાં જ બનશે વધ્ય.
શબ્દોમાં સમાઈ શકે એટલી
ગીચોગીચ અસ્પષ્ટતાઓથી જ શોભે
ખરેખરું નિવેદન.
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 16 માર્ચ 2022; પૃ. 02
ચૂલે ચડ્યા રોટલા મઘ મઘ આખું ય ઘર,
ઘીમાખણની સોડમે સઘળું કૈં તરબતર.
બઠ્ઠા પાડે બાજરો રગમાં ચડતું જોમ,
લીલાલીલા કેફથી ફરકે રોમેરોમ.
દહીં ભરેલું છાલિયું મીઠું મરચું હોય,
જીરુંનો છણકો જરી ના પાડે ના કોઈ.
પીવાનાં સુખ છાશનાં પીવો તો સમજાય,
અમરતના કૈં ઘૂંટડા હલક હેઠ ઠલવાય.
બેસે જીભ પર ડુંગળી તરતો સરતો સ્વાદ,
હાલક ડોલક ભાનમાં અજબ ગજબ સંવાદ.
કડકડતો હો રોટલો ને વાળુમાં દૂધ,
લીલાલબરક કેફમાં આતમ થાતો શુદ્ધ.
૭, મુક્તાનંદ સોસાયટી, નર્મદાનગર, જિ. ભરૂચ, ૩૯૨ ૦૧૫
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 જાન્યુઆરી 2022; પૃ. 15
હથેળીમાં રોપ્યો છે ફરફરતો ઝંડો
નિરંતર બગાવતનો.
ઠરીઠામ નહીં થવા દેતા ઉદ્રેકોને
સૂત્રોમાં પરોવી વહેતા મૂકી દઉં છું.
ક્યાં ય પણ, કોઈ પણ
કચડાઈ રહ્યું હોય એની પીડા
ઊંડા કણસાટમાં પલટાઈ
મારી નિરાંતમાં અફળાયા કરે છે.
વરસ પછી વરસ પછી વરસ વિતાવી
આ અહીં પહોંચેલી મારી ઇચ્છાઓ,
કશું પણ ઊલટસૂલટ કરવા
હજી ય તલપાપડ છે.
મારી આંખો જુએ છે
દૃશ્યોપારનાં દૃશ્યો.
પજવતાં અવદૃશ્યોને ડહોળી મૂકતા
આ હાથ હજી થાક્યા નથી.
૭, મુક્તાનંદ સોસાયટી, નર્મદાનગર, જિ. ભરૂચ, ૩૯૨ ૦૧૫.
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 16 ડિસેમ્બર 2021; પૃ. 07