જનવિહોણા દુર્ગ ફરતી ખાઈની આ વાત છે.
સંનિકટ મિલન પછી જુદાઈની આ વાત છે.
પાવાગઢના બારમા પતાઈની આ વાત છે.
સત-અસત, ભલાઈ ને બુરાઈની આ વાત છે.
પીપળા તળે સ્થગિત કન્હાઈની આ વાત છે.
![]()
![]()
ઓ
તેલિયા શેખો, શાહો, સુલતાનો !
ખૂબ ખૂબ ગવાયેલી
તમારી ગેરતને, દિલાવરીને
ચરી ગયાં લાગે છે ઊંટોનાં ધણ !
યા કદાચ
ચાવી ગયા હોય રેસના ઘોડા,
યા શક્ય છે
તેલના કૂવાઓમાં ઓગળી
થૈ ગયું હોય એનું તેલ
ને વિશ્વ બજારોમાં
થયું હોય એનું સેલ !
હા,
એવું જ કંઈક થયું લાગે છે.
નહિતર
તમારાં ભાઈભાંડું
વૃદ્ધો, જવાનો, બહેનો, બાળકો,
ઘરથી બેઘર થઈ
ભટકતાં ન હોત લાચાર દશામાં
પશ્ચિમી દેશોમાં
આશરા માટે !
ખાટલા માટે !
કટકો રોટલા માટે !
ઓ
તેલિયા શેખો, શાહો, સુલતાનો !
બેશરમ, બેગેરત, ખેપાનો !
(ફેબ્રુઆરી, 2016)
11, Croston Terrace, Ayers Road, Old Trafford, MANCHESTER M16 7FD, U.K.
![]()
જેમના હાથમાં સુકાન હતું!
એમને ક્યાં દિશાનું ભાન હતું?
પાણીમૂલે ગયું જે વેચાઈ,
મારું ગઈ કાલનું ઈમાન હતું.
આ જગત માણસોનું હોવાં છતાં
માણસાઈનું કોને સાન હતું!
એ જ વાતે વધી પરેશાની,
અમને જે વાતનું ગુમાન હતું.
બેઉ છેડે કશું હતું જ નહીં,
જે હતું દોસ્ત! દરમિયાન હતું
બાગને જેમણે કર્યો ઉજ્જડ
નામ એનું જ બાગવાન હતું.
કોઈ પણ રીતે જીવવું ‘સાહિલ’
જંગનું એ જ સંવિધાન હતું.
રાજકોટ
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 16 જુલાઈ 2016; પૃ. 07
![]()

