Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on that sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.
— Dylan Thomas
[Dylan Marlais Thomas : 27 October 1914 – 9 November 1953]
Chandreshbhai Thakore writes :
‘Some 6-7 years ago, late Kishor Raval (the "Kesuda" fame) had challenged his readers to translate this poem, by Dylan Thomas, in Gujarati). I enjoyed that "challenge" and transliterated the Thomas poem. Here is the transliteration :
"ઓસરતા અજવાળે" …
પડતા પડતા મૂછને છેલ્લો વળ દેવામાં પાછો ના પડતો
ઓસરતું છે અજવાળું, પણ ખમીર આંખે ભરતો
ગુપચુપ હાથતાળી ના લેતો
ચકમક ભરપૂર ચક્માંકેયાની ચકમકને તું ઠરવા ના દેતો …
ડહાપણ ઝરતું અંગઅંગથી સત્કારે અંતિમ અંધકાર
ભલે જબાને ઓગળ્યો ઓલો વીજળીનો પડકાર
ચકમક ભરપૂર ચક્માંકેયાની ચકમકને તું ઠરવા ના દેતો …
સજ્જનતા તો આતુર આતુર ભરે આખરી સલામ
આછેરી શૂરવીરતા તોયે જાણે ઊછળે દરિયા કલામ
ચકમક ભરપૂર ચક્માંકેયાની ચકમકને તું ઠરવા ના દેતો …
સાહસિક જન તો ટક્કર ઝીલે હોય સૂરજ કે દરિયો
મોડો મોડો ભટકાતો એમને પ્રાયશ્ચિતનો દડિયો
ચકમક ભરપૂર ચક્માંકેયાની ચકમકને તું ઠરવા ના દેતો …
ચિંતક જણ છે મૃત્યુ સામે
ઝાંખી નજરું ના આવે બહુ કામે
પણ, એ જ અંધાપે ધૂમકેતુ શરમે
એ જ અંધાપો આનંદે વિરમે
ચકમક ભરપૂર ચક્માંકેયાની ચકમકને તું ઠરવા ના દેતો …
દીનદયાળુ ઈશ્વર બેઠો ઉપર દૂર દૂરને અંતર
શિક્ષા, બક્ષિશ, જે ઠીક લાગે પહેરાવે એ બખતર
ઓસરતા અજવાળે પણ ખમીર આંખે ભરતો
ચકમક ભરપૂર ચક્માંકેયાની ચકમકને તું ઠરવા ના દેતો …
− ચન્દ્રેશ ઠાકોર
