પુરપાટ વેગે દોડતા સમયરથે સંવેદનાના, સંવાદના સમીકરણો બદલી કાઢ્યાં છે. સેલ્ફી માટે સજ્જડ થતી સ્પાઇન, કદાચ, ક્યાંક, ક્યારેક ટટ્ટાર – અડીખમ કરોડરજ્જુ બને એ પ્રાર્થના.
— ‘બાબુલ’
॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥॥
કરોડ
લોકો
ફેરવે
માળા
ટેરવે
બંધ
આંખે
સામેઃ
વસુકાયેલી
વેદના
ખડી
ચાંપીને
બાળ
કૃશ
અકાળ
કરમાયેલી
આછી પીઠના
મણકે મણકે
સત્ય
મૃતપ્રાય
ઉપર
દેવદૂતની
સૂક્કી પાંખો
પણ
આપણી
ક્યાં છે
કરોડ
છોડ
માથાફોડ
હસીને રુપાળું પછી લુંટશે એ ધુતારા
તમે કેમ છો સામટું પૂછશે એ ધુતારા
ખબર છે નથી આપણા એ છતાં કેમ જાણે
ખણી ચીમટો ગાલને ચૂમશે એ ધુતારા
જવાની અમે સાચવી ના શક્યા જવાનીમાં
બુઢાપો રક્તમાં ફરી ઘુંટશે એ ધુતારા
પથારી જમીને કિન્તુ એ ઉડાડે હવામાં
બતાવી મજા ખ્વાબમાં ધૂણશે એ ધુતારા
છુપાવી ગુલાબી લટોમાં બદનામ ઉતારા
બેપરવા બેઆબરૂ ઊડશે એ ધુતારા
હતી એમને ક્યાં શ્રદ્ધા ખુદાની બાબુલજી
બનાવટી દેખાવના ઝૂકશે એ ધુતારા
કેમ દેખાય છે બધું ઝાંખું? તપાસ કરો
ભેદ ખોલું ? મુઠ્ઠી બંધ રાખું ? તપાસ કરો
જેમને સમજથી પરે છે મામલો મનનો
એમનું શું ખોટું શું સાચું? તપાસ કરો
ભાગ એમાં હતો સહુનો આમ તો સરખો
કેમ રાખે એ આખેઆખું? તપાસ કરો
છે સમાચાર હારવાના જંગ અંદરથી
આપણાં કિલ્લામાં પડ્યું બાખું? તપાસ કરો
કોણ સંભાળશે હવેલી, કોણ વારસ હેં
તાજપોશી કાજ કોક માથું તપાસ કરો
આપણું રાજ, આપણો છે હુકમ બાબુલ, તો
બોલ કોનું હવે પત્તું કાપું? તપાસ કરો