ઝલમલ ઝૂલતા આકાશને પડદે બહાર નીકળી સવારે
ઢોળાતો સૂર્ય
નીચે –
'મ્યાંઉં'માંથી બનેલી બીલાડી ઉપર …..
બીલાડીના પગ નીચે બંધાયેલ
હરતો, ફરતો, થંભતો પડછાયો તેનો …
બીલાડીના હરતા ફરતા પડછાયા
નીચે
ઊભેલા એક ઘર માથે ઢેઢગરોળી શી
ચોંટી રહેલી છત –
ઘર ઉપરની છતની નીચે
દબાયેલી ચંપાયેલી રહેતી ઘરની ભોં ઉપર
એ
જ
ઊલટી
ઝળૂંબી રહેલી છત –
– ઢેઢગરોળીના પેટ જેવી –
(સૂર્યના 'ન'-કાર જેવી!)
ઘરમાં હરતાં ફરતાં શ્વાસોચ્છવાસોના વાદળો …..
કોઇ સૂક્કાં, કોઇ ભેજિયાળાં
બારીઓની કેદમાં બંધાયેલ સળિયા
બારણાઓ વચ્ચેના અવકાશ નીચે ચંપાયેલો રહેતો ઉંબર :
એ ઉંબરે –
સમી સાંજે સંકેલાતો સૂર્યના પ્રકાશનો પડછાયો
– સંકેલાય
વળી બીલાડીના’મ્યાંઉં’માં :
ઉંબરની અંદરના સંબંધો બહાર
ઉંબરની બહારના સંબંધો અંદર ….
આ –
લખાયેલા અક્ષરોની નીચે કાગળ કોરો :
આંખની નીચે અક્ષરો,
કાગળની ઉપર વંચાતા
ને
એ લખનાર :
અક્ષરોમાં થઇ,
કાગળની બહાર! …..
![]()


લોકશાહીમાં વિરોધ બહુ સહજ ગણાય છે. કેન્દ્રમાં એક પક્ષની સરકાર હોય અને રાજ્યોમાં વિપક્ષની સરકાર હોય એની ભારતમાં નવાઈ નથી. વડા પ્રધાન સામે ઘણાને વાંધા હોય કે ખુદ વડા પ્રધાનનું જ વલણ પક્ષપાતી કેમ ન હોય, જ્યાં પણ સુરક્ષાનો પ્રશ્ન આવે, વડા પ્રધાનની સુરક્ષાને જ અગ્રિમતા આપવાની રહે એ વિષે બીજા કોઈ મતને અવકાશ જ નથી. એ વખતે વડા પ્રધાન આ કે તે પક્ષના છે કે તેમણે અમુક પક્ષ કે વ્યક્તિને અન્યાય કર્યો છે એ યાદ કરીને વડા પ્રધાનની સુરક્ષાને બીજે ક્રમે મુકાય તો તે કેવળ ને કેવળ શરમજનક અને અક્ષમ્ય જ ગણાય. એવું થાય તો જવાબદારો સામે કડક પગલાં એ જ એક માત્ર ઉપાય બાકી બચે છે.