જરા પૂછ્યો મેં સવાલ ને કબૂતર ઊડી ગયું !
જોઈ હાથમાં મશાલ ને કબૂતર ઊડી ગયું !

પ્રસૂતિ કરી છે સાવ વચોવચ મારા પલંગ પર;
પછી 'રાખજો ખ્યાલ’ – કહી કબૂતર ઊડી ગયું !

કબૂભાઈના વકીલને બતાવી – ચરક કહ્યું :
'કરો આનો કંઇ નિકાલ '- તો કબૂતર ઊડી ગયું !

હતો પ્રશ્ન ત્યાં સમાન પણ, અસર થઇ જુદી-જુદી ;
કરે કાગડો બબાલ ને કબૂતર ઊડી ગયું !

કરી વાત સિંહની ને સિંહ – અચાનક પ્રકટ થયો;
બદલાઈ ગઈ રવાલ ને કબૂતર ઊડી ગયું !

કબૂતર વિષે એ પત્રમાં લખ્યું છે ખુલીને મેં;
મળી આપને ટપાલ કે કબૂતર ઊડી ગયું ?

અહીં કેટલાક કબૂતરો નથી ઊડતાં ધરાર ;
હતો કેવો એ સવાલ કે કબૂતર ઊડી ગયું ?

e.mail : radhikapatel1976@yahoo.com

'કડવી' તે લીમડાની ડાળ;
સાચ-સાચ બોલવાની જીદે મૂકી છે કડવીની જીભે જંજાળ,
'કડવી' તે લીમડાની ડાળ …

સીધા ઉતારીને લાવી છે ઝાડથી, તાજાં છે 'કડવી'નાં વેણ;
ના ચાખ્યા, ના જોખ્યા, ના બાંધ્યા, ના સાંધ્યા કે 'કડવી'ને આવડે ન રેણ.
ઊંડું હોય પાતર તો ઝીલી પણ લે, એક છીછોરાએ દઈ દીધી ગાળ,
'કડવી' તે લીમડાની ડાળ …

'કડવી'ના બોલને મોહરાં, મુખોટાં, ના પહેરાવ્યાં કોઇદી'યે વાઘા;
છતરાયા ચાલે છે પળકોરાં કડવીથી, ખીદમતિયાં આઘા ને આઘા.
'કડવી' તો સાવેય ઊઘાડો અરીસો કે શાણાંઓ રાખે સંભાળ,
'કડવી' તે લીમડાની ડાળ ..

ઠળયાવી ચોકલેટું વેચી-વેચીને,આજ તગડાં થયા છે કંદોઈ;
પડઘામાં પથરાં લઇ પાછી ફરી છે આ 'કડવી' છે કરમી કળોઈ.
'કડવી'ની કથનીનો આવે ના પાર, એની જીભે બેઠો છે વેતાળ,
'કડવી' તે લીમડાની ડાળ ..

e.mail radhikapatel1976@yahoo.com

એ લોકો
'સત્ય'ને એક પાત્રમાં લઇ
પીગાળે છે.
પછી, એક બીબામાં ઢાળી
બનાવે છે –
નવું 'સત્ય'.
'સત્ય'
હવે, કોઈ પદાર્થ નથી;
છે માત્ર આકાર ..!!
*
ટોળાંમાંથી એક પથ્થર આવ્યો છે.
પથ્થર કોણે ફેંક્યો –
જાણવું છે સત્ય. 
શું ગાયબ કરી શકાય ?-
દુનિયાના બધાં જ પથ્થર ..!!
*
એક ટોળું
તલવારો લઈને 'એ'ની પાછળ પડ્યું;
હાંફતું-ફાંફતું 'એ'
આવીને લપાઈ ગયું – મારી પાછળ,
અને હું – 'સત્ય'ની પાછળ …!
કોણ-કોને બચાવશે ?
*
એ જાદુગર (ટોળું)
“આબરા … કા ડાબરા …"કહીને,
જાદુગરી બોટલમાંથી
કાઢ્યાં કરે છે –
અવનવાં 'સત્યો'.
મને આશ્ચર્ય થયાં કરે છે
એને બોટલમાં નાખ્યાં કોણે ?
*
ટોળું પરણીને લાવ્યું –
'સિદ્ધિ' નામની રૂપયૌવનાને.
કોઈએ એના હોઠ ચૂમ્યાં,
કોઈએ સ્તન,
તો કોઈએ …..
બધાએ ભોગવી એને –
વારાફરતી.
સવારે 'મોઢું' જોવાનો રિવાજ;
લોકો આવે … ને જુવે “વાહ …. કેટલી સુંદર"
'સત્ય' પણ આવ્યું એને જોવા;
ઘૂંઘટ ઉઠાવીને જોયું તો ગાયબ હતી –
એની આંખો ..!!
*
ટોળાંને મળ્યાં છે
કેટલા ય ‘હાથ' …
કેટલા ય ‘પગ' …
અને કદ કરતાં પણ લાંબી – 'જીભ'.
જે ટોળાંને નથી મળી, એ –
'સત્ય'ને મળી છે –
માત્ર 'આંખો'.
*
મારી સામે જામી રહેલો
મેળો.
સમૂહગીતોનો બુલંદ નાદ ….!
પણે .. દૂર પેલી દેરીમાંથી સંભળાય છે
પ્રાર્થના.
મેળામાં જઉં કે મંદિરે ?
*
સહેજ અદ્ધર માટલીમાં છે –
સઘળાં સુખ.
આંબી તો જવાય;
એકબીજાની પીઠપર પગ મૂકી,
દોથો ભરી લેવાનો –
વારાફરતી.
પણ,
હું જોયા કરું છું –
આકાશ સુધી લંબાયેલી પાતળી દોરી પર –
ચડતી, પડતી અને ફરી ચડતી
'કીડી'ને.
છેવટે, પહોંચવાનું ક્યાં ?

e.mail : radhikapatel1976@yahoo.com