આવારો !             
(નઝમ)

હેતનો એ જ હલકારો આવી ગયો;
પ્યારના જામ પાનારો આવી ગયો;
ભટકી ભટકીને નોધારો આવી ગયો,
લ્યો ફરી એ જ આવારો આવી ગયો !

જેની ગઝલોમાં ગમગીનીઓ નીતરે;
જેની નઝમો નિરાશાની લ્હાણી કરે;
જખ્મો બદલે જગતને જે ફૂલો ધરે;
ડંખ કંટકના ખાનારો આવી ગયો !

જિંદગી જેના જીવનમાં જડતા ભરે;
મોત જેના મલાજાથી લાજી મરે;
જેના માટે વિધાતા વિલાપો કરે;
જાતાં જાતાં એ જાનારો આવી ગયો !

ચાંદની જેના રૂદિયામાં ચટકા ભરે;
મૌન જેનું મુસીબતની વાતો કરે;
દુ:ખના ડુંગરો લઈને માથે ફરે :
એવો વ્યાકૂળ વણઝારો આવી ગયો !

પ્યારની ભાવનાઓ વિષમ થૈ ગઈ;
શાયરી જેના માટે સિતમ થૈ ગઈ;
જિંદગી જેના માટે જખમ થૈ ગઈ :
ગીત ગમગીન ગાનારો આવી ગયો !



હૈયું હિબકા ભરે તો કહો શું કરે ?

મોઢું માતમ કરે તો કહો શું કરે ?

આંખે આંસુ સરે તો કહો શું કરે ?
એવો હળધૂત થાનારો આવી ગયો !

ખાસ ‘ખય્યામ’ને ખોટ જેની પડી,
યાદ આવે છે એ બસ મને હર ઘડી;
એટલે ગૂંથીને આંસુઓની લડી;
પ્યારની પૂજા કરનારો આવી ગયો !