ઈશ્વર મારી ભાષા સમજી ન શક્યો.
કાં હું એનો ઇશારો સમજી ન શક્યો.
રચી સૃષ્ટિ અને મોં ફેરવી બેઠો એ.
રામ જાણે શાને રીસાઈ બેઠો એ.
કલયુગની અસરમાં આવી ગયો એ.
શું ભાષાના વિવાદમાં આવી ગયો એ.
ખૂબ નામ જાપ તપ કરી બેઠો હું.
તોયે,હે ઈશ્વર હાથ ન આવ્યો તું.
અકળાયો હું જોયું મેં મુજ હૃદયમાં.
ત્યાં દેખાણો તું મને દરેકના હૃદયમાં.
હે માનવ, ભાષા તારી જ શોધ છે.
સાચો ભાવ એ જ મારો તને બોધ છે.
હે માનવ, મારી ભાષા મારું મૌન છે.
“એકાંતે” તારે ધરવાનું મારું ધ્યાન છે.
ભુજ -કચ્છ ગુજરાત રાજ્ય ભારત
e.mail : divyakantchhaya@gmail.com
