કૅરૉલિન રાઈકર

(૧) 

આ એ જ બારી છે

જેમાંથી હું રોજ બહાર તાકું છું

રસોડું શાંત છે

સિવાય કે જિંદગીનો ગણગણાટ

અને અનઅપેક્ષિત જે કંઈ છે.

બહાર નજર સામે ઝપાટાભેર

હેઠે ઊડી આવતું તારોડિયાંનું ઝૂંડ.

વૃક્ષો પાવન લાગે છે.

શિયાળુ ઊંઘમાંથી પડખું ફેરવતી

ધરતીનો બિલાડી પેઠે ઘુરઘુર અવાજ.

તાજાં બીજ, કંદમૂળ, હંસરાજ, 

જંગલી પુષ્પો જાણે ભૂમિના વિરામચિહ્નો.

અહીં મારી અટારીએથી

મારા હાથમાં ભુરા રંગના કપ સાથે

સ્વપ્નમાં બ્રહ્માંડ ઝીલીએ છીએ.

આ નવો નકોર દિવસ

એ જ બારીમાંથી ડોકાય છે

અને ફરી તાજગી છવાઈ જાય છે.

••

વેન્ડલ બૅરી :  

(૨) 

અને જ્યારે ઊંચે ચઢું

ચઢવા દેજો ઊંચે હર્ષ સાથે

પંખીની માફક

અને જ્યારે નીચે પડું

પડવા દેજો લાવણ્ય સાથે

પાંદડાની માફક

અને જ્યારે ઊભી રહું

ઊભી રહેવા દેજો મજબૂતીથી ઊંચી

વૃક્ષની માફક

અને જ્યારે સૂઉં

સૂવા દેજો મનનશીલ બનીને

તળાવની માફક

અને જ્યારે પ્રતિકાર કરું

કરવા દેજો પ્રતિકાર અવિરતપણે

દરિયાની માફક

અને જ્યારે ગાંઉ

હું ગાઈશ ધાબડધીંગુ અને મોકળું

પવનની માફક.

e.mail : rupaleeburke@yahoo.co.in