મહેરબાન, કબરદાન …
સોરી, કદરદાન
નાનાઓ ને મોટાઓ
ખરાઓ ને ખોટાઓ …
સૌ આવી ગયા છે તંબૂમાં
નમસ્કાર, આદાબ …
આ દાબ જ દબાવે છે
આમ તો આ ખેલ છે
ખેલમાં મેલ છે
મેલમાં મ્હેલ છે
એમાં તમે પ્રેક્ષકો છો ને તમે જ
રિંગમાં પણ છો
કરોડો બે પગા ફરે છે રિંગમાં
એને કન્ટ્રોલ કરે છે
રિંગ માસ્ટર
આટલાં જાનવરોને કન્ટ્રોલ કરવાનું
સહેલું નથી
એટલે રિંગ માસ્ટર થોડે થોડે વખતે દેખા દે છે
એને જોતાં ઘણાંને ધ્રાસકો પડે છે
પણ રિંગ માસ્ટર ભલો છે
ઘણાંને એ પોતાંનો લાગે છે
ઘણાંને એ પોતાં મૂકાવે છે
તો ઘણાંને પોતાં મરાવે પણ છે
પણ માણસ ભલો
બધાંને દિલની વાત કરે છે
ક્યારેક કોઈને
બિલની વાત પણ સંભળાઈ …
પણ એવું સાંભળનારને
રિંગ માસ્ટર હસી કાઢે છે
ઘસી કાઢે છે
કોઈ દાંતિયા કરે છે
તો દાંત કાઢી લે છે
પણ માસ્ટર જાણે છે
ભૂખ બધાંને લાગે છે
એટલે કોઈ વાર ટુકડા ફેંકે છે
ને જાનવરો ખુશી ખુશી
બધું કરવા લાગે છે
લાઈન લગાવે છે
લાઈનમાં રહે છે
પણ લાઈન અટકતી નથી
ને ખૂટતી ય નથી
કોઈ સ્ટૂલ પર ચડી જાય છે
કોઈ ચશ્માંથી ઓફિસ ચલાવે છે
કોઈ ગાડી હાંકે છે
તો ક્યાંના ક્યાં પહોંચી જાય છે
પણ રિંગની બહાર જવાની
નોટ સત્તા
કોઈ જાય તો તેને
પરમાત્મા યાદ આવી જાય છે
આત્મા કોઈને નથી
પણ આત્મનિર્ભર બધાં જ છે
એટલે ફેંકાયેલું જાતે જ ઊંચકે છે
જાતે જ મોંમાં મૂકે છે
જાતે જ હવા ચાવે છે
કેટલાંક બળતી રિંગ વચ્ચેથી છલાંગ મારે છે
કોઈ ઝૂલા પરથી કૂદે છે
ને ઉપર પહોંચી જાય છે
તે જોઈને કેટલાંક અભણો તાળીઓ પાડે છે
તો ભણેલાં
તાબોટા ફોડવા સુધી પણ જાય છે
હવે જાનવરોએ જંગલમાં જવું છે
પણ જંગલ રહ્યું નથી
એટલે પાંજરામાં રહે છે
નખ રહ્યા નથી
એટલે ટુકડો તોડાતો નથી
ને પેટ ભૂખથી જ ભરાય છે
પણ ખેલ બધાં જ કરે છે
બધાં જ જુએ છે
જોઈ રહે છે
બધાં જ જીવે છે
વર્ષોથી જીવે છે
બધાંને મરવું ખબર છે
પણ જીવવું કોને કહેવાય તે ...
0
e.mail : ravindra21111946@gmail.com