પ્રિય કવિ જૅક ગિલ્બર્ટ ના એક કાવ્ય ‘Rain’નો અનુવાદ આજે મૂકું છું.
વરસાદ
અચાનક આ પરાભવ.
આ વર્ષા.
નીલા રંગોનું પલટાઈ જવું ભૂખરામાં
અને પીળાનું
ભયાનક ઘેરા પીળામાં.
ઠંડીગાર શેરીઓમાં
તારો હૂંફાળો દેહ.
કોઈ પણ ઓરડામાં
તારો હૂંફાળો દેહ.
આટલા લોકોની વચ્ચે
તારું ન હોવું.
આટલા બધા, લોકો જે ક્યારેય
‘તું’ નથી.
ઘણો સમય
હું નિશ્ચિંત થઈ વૃક્ષો સાથે જીવ્યો છું.
પર્વતો સાથે બહુ ઘરોબો રાખ્યો છે મેં.
આદત પડી ગઈ છે ખુશીની.
ને હવે
અચાનક આ વરસાદ.
સૌજન્ય : નંદિતાબહેન મુનિની ફેઇસબૂક દીવાલેથી સાદર