વીતેલા ચોવીસ કલાકમાં
હું
મારી પાસે કેટલી મિનિટ થોભ્યો?
આમ મને ભીડમાં ઊભેલો જોઉં અલપઝલપ
અને વીતી જાઉં છું …
અવાજો તો ઘણા હતા,
કોઈ સ્વર ખાસ યાદ નથી.
આંખ આગળથી ઘણું થયું પસાર,
કોઈ પણ દૃશ્ય મને કેમ અડ્યું નહીં?
સ્વાદની વચ્ચોવચ્ચ રહીને જ ખાદ્યો
પરબારાં હાજરીમાં!
સાવ ખાલીખમ ધોરીમાર્ગ જેવી મનોભૂમિમાં
નકરા થાકના ભણકાર.
નર્મદાનગર, જિ. ભરૂચ
સૌજન્ય : “નિરીક્ષક”, 01 નવેમ્બર 2018; પૃ. 20